«اینترفکس» گزارش داد، وزارت دفاع روسیه اعلام کرده است که جت های جنگنده را در مرزهای غربی روسیه و در نزدیکی اوکراین به حالت آماده باش درآورده است.

«سرگئی شایگو» وزیر دفاع روسیه نیز دیروز اعلام کرد که روسیه تدابیر لازم را برای حفاظت از ناوهایش در اوکراین اتخاذ کرده است.

همچنین گزارش شده که 150 هزار نیروی نظامی در مانورهای مرزی با اوکراین به همراه صدها هواپیما و یگان های دریایی مشارکت خواهند کرد.(فارس)

کانال 7 تلویزیون رژیم صهیونیستی گزارش داد، ارتش رژیم صهیونیستی در پی حمله اخیر جنگنده های آن به مواضع حزب الله در شرق لبنان حالت آماده باش در شمال سرزمین های اشغالی به دلیل ترس از پاسخ حزب الله را اعلام کرد.

حزب الله لبنان بمباران یکی از مواضع این حزب در شرق لبنان، در جریان حمله صهیونیستها را تأیید کرد.

در همین راستا، حزب الله لبنان با صدور بیانیه ای اعلام کرد که "عصر دوشنبه 24 ماه فوریه ، هواپیماهای دشمن صهیونیستی یکی از مواضع حزب الله در مرزهای لبنان نزدیک منطقه "جنتا" در "بقاع" را هدف قرار داد".

حزب الله لبنان در واکنش به حمله روز سه شنبه جنگنده های رژیم صهیونیستی به یکی از پایگاه های این حزب در مرز لبنان با سوریه اعلام کرد: مقاومت حمله اسرائیل را بی جواب نخواهد گذاشت.

حزب الله لبنان روز چهارشنبه در بیانیه ای در واکنش به حمله جنگنده های صهیونیستی به پایگاه این حزب در منطقه ای نزدیک البقاع در مرز سوریه با لبنان ضمن تایید خبر این حمله اعلام کرد: این حمله در حقیقت نقض آشکار حاکمیت لبنان و تجاوز به این کشور به شمار می رود و نه فقط مقاومت بلکه باید از سوی تمام احزاب لبنانی موضعی جدی و صریح در این خصوص اتخاذ شود.

در این بیانیه آمده که حمله روز سه شنبه جنگنده های صهیونیستی هیچ تلفات جانی به دنبال نداشت و تنها خسارات مادی وارد شده است.(تسنیم)

از زمان قاجار، کشور ایران مورد توجه اروپایی ها قرار داشت. بعد از گذشت مدتی از روابط غربی ها با دولتمردان ایرانی، ناآگاهی سیاسی و فرهنگی این زمامداران بر اروپایی ها معلوم شد. گرچه در اوایل برقراری ارتباط، فرانسه، آلمان در کنار روسیه و انگلیس برای تصاحب هر چه بیشتر منافع مادی در ایران رقابت داشتند، اما کمی بعد با وابستگی سیاسیون ایران به روسیه یا انگلیس، سایر کشورها مجالی برای هماوردی در این میدان پیدا نکردند.

میزان نفوذ سیاسی و اقتصادی انگلیس و روسیه و سیطره آنان بر منابع ایران به حدی بود که بسیاری از طرح های اقتصادی یا بازرگانی تحت اداره غربی ها صورت می گرفت و سهم ناچیزی از این منابع طبیعی، نصیب جامعه می شد.

تا اواخر قرن نوزدهم، روس ها سودای‏ تصرف کامل ایران و رسیدن به آب های‏ گرم خلیج فارس را در سر داشتند و به‏ هیچ قیمتی حاضر نبودند انگلستان یا هر دولت دیگر اروپایی را در تملک نهایی‏ این کشور ـ که به نظرشان عملی تقریبا انجام یافته بود ـ سهیم کنند، اما از اوایل‏ قرن بیستم به بعد به علت توسعه قدرت‏ نظامی و صنعتی آلمان و ضعف نسبی‏ روسیه در آسیا و خاوردور ـ که از شکست تاریخی این دولت از ژاپن به سال‏ 1905 ناشی می‏شد ـ روس ها ناچار شدند با رقیب خود (بریتانیای کبیر) کنار بیایند و اختلافات دیرین خود را در آسیا با عقد قراردادی برطرف کنند.

انقلاب اکتبر 1917 روسیه، شرایطی را برای تنفس جامعه ایرانی که زیر بار قراردادهایی استعماری کمر خم کرده بود، فراهم آورد. نظام کمونیستی شوروی که قصد جهانی شدن شعارهای ضدنظام سرمایه داری را داشت قصد بهره برداری از فرصت های ممکن را برای پیروزی در میدان تبلیغات علیه رقیب داشت به همین دلیل اعلام کرد که قراردادهای خود با ایران را به صورت یکجانبه لغو خواهد کرد. این اعلام نظر، البته در حد حرف باقی ماند و به جای این که فرصت را برای عرض اندام سیاسیون ایران فراهم کند، میدان را برای صحنه گردانی های طراحان سیاسی لندن باز کرد و آنها را در آوردگاهی بدون رقیب آورد.

بعد از پایان جنگ جهانی اول که تقسیمات سیاسی کشورها تغییر کرد، سال 1919 دولت ایران هیاتی حامل خواسته های ایران (ازجمله لغو قرارداد 1907، لغو کاپیتولاسیون و امتیازات خارجی به طور کلی و...) را به کنفرانس صلح پاریس اعزام کرد، ولی انگلستان مشکلاتی در راه پذیرفته شدن نمایندگان ایران به کنفرانس صلح فراهم و قرارداد معروف به قرارداد 1919 را با دولت ایران منعقد کرد که به موجب آن تمام تشکیلات نظامی و مالی ایران تحت نظارت انگلستان قرار می گرفت. پس از امضای این قرارداد بین وثوق الدوله و سرپرسی کاکس، وزیرمختار انگلیس که خبر آن محرمانه نگه داشته شده بود، انگلستان منتظر تصویب قرارداد از طرف مجلس ایران نشده، یک هیات نظامی به ریاست ژنرال دیکسون و یک هیات مالی به سرپرستی آرمیتاژ اسمیت برای تشکیل سازمان جدید ارتش و اداره امور مالیه اعزام کردند و مبلغ دو میلیون لیره به عنوان قرض با ربح صدی هفت، برای اجرای برنامه های خود در اختیار دولت ایران گذاشتند، اما جامعه ملل این قرارداد خائنانه را که موجب می شد ایران تحت الحمایه انگلستان شود به رسمیت نشناخت. در ایران آزادیخواهان بر ضد آن قیام کردند، فرانسه و آمریکا هم انگلستان را برای تحمیل کردن چنین قراردادی به ایران مورد اعتراض قرار دادند. وثوق الدوله عاقد قرارداد، مخالفان را حبس، جراید را توقیف و احمد شاه قاجار را به اروپا روانه کرد و به اجرای مواد قرارداد پرداخت، اما سرانجام مجبور به کناره گیری شد و دولت میرزاحسن خان مشیرالدوله که بر سر کار آمد آن را موقوف الاجرا کرد.

در آستانه محرم 1338 هجری قمری که ایران در تب و تاب قرارداد 1919 بود، علما خواستند مساجد را سیاهپوش و عموم مردم را به قیام علیه قرارداد ترغیب و دعوت کنند. عده ای از وعاظ هم در مجالس روضه خوانی و عزاداری در مسجد عبدالحسین، علیه قرارداد سخنرانی کردند و بالاخره با این کار ها و اقدامات علما و مردم، پایه های قرارداد 1919 متزلزل شد. امضای قرارداد انگلیس ـ ایران و امر و نهی امپریالیست های انگلیسی در این کشور موج خشم و اعتراض و اوجگیری مبارزات مردمی را در شمال برانگیخت. در بسیاری از شهرها میتینگ های مردمی و تظاهرات درگرفت. تراکت ها و اعلامیه هایی با شعار«مرگ بر انگلیس» و «مرگ بر دولت انگلیسی خواه وثوق الدوله» پخش شد. روزنامه ها، شخصیت های اجتماعی برجسته، بسیاری از بازرگانان و نمایندگان روحانیان علیه این قرارداد به پا خاستند و سراسر کشور را جنبش ضدانگلیسی فراگرفت.

مخالفت با قرارداد و انزجار روزافزون عمومی از انگلیسی ها چنان اوج گرفت که نماینده بریتانیا در تهران در 28 جولای 1920 میلادی / اول ذی الحجه 1338 قمری گزارش داد: اکنون ما را با مستبدترین عناصر این کشور همراه می انگارند و اعتماد کسانی را که خود دموکرات های ناسیونالیست یا هر چیز دیگری می نامند از دست داده ایم، آنها دوستان طبیعی ما محسوب می شوند زیرا مشروطیت خود را به ما مدیون می باشند و به علاوه تنها حزب کم و بیش سازمان یافته کشور را تشکیل می دهند. در واقع بتدریج به مقامی سوق می یابیم که در گذشته، روس ها در آرای عمومی از آن برخوردار بودند.

بعد از روی کار آمدن سیدضیا، انگلیس که از هر فرصتی برای کمک به او استفاده می کرد برای تقویت موقعیت سیدضیا، از قرارداد پرمنفعت 1919 نیز گذشت. حمایت آشکار انگلیس از دولت کودتا، بجز کمک های مالی و اطلاعاتی، کسب اجازه از لرد کرزن بود تا سیدضیا بتواند با سر و صدا، لغو قرارداد دفن شده 1919 را اعلام کرده و به این ترتیب برای خود وجاهتی دست و پا کند. سیدضیا که در دوره قبل، برای امضای این قرارداد، صدای اعتراض خود را بلند کرده بود، اکنون برای کسب آبرو، قرارداد را لغو کرد؛ قراردادی که عملا غیرقابل اجرا بود.

 

منابع:

ـ مستوفی، شرح زندگانی من، ج 3، زوار، تهران، ص 20.

ـ مکی، زندگانی سیاسی سلطان احمدشاه قاجار، چ دوم، امیرکبیر، تهران، صص 110ـ106.

ـ شیخ الاسلامی، افزایش نفوذ روس و انگلیس در ایران عصر قاجار، چ اول، کیهان، تهران، ص 68.

ـ زرگر، تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در دوره رضاشاه، ترجمه کاوه بیات، چ اول، انتشارات پروین و معین، تهران، ص53.

ـ دولت آبادی، حیات یحیی، ج 3، فردوسی ـ عطار، تهران، ص 265.

شهاب سلیمی / جام جم

جام جم:در سرزمین کهن

«در سرزمین کهن»عنوان سرمقاله روزنامه جام جم به قلم مسعود احمدی - مدیر شبکه شما است که در آن می خوانید؛عصر روز شنبه مردم مسجد سلیمان در سه راهی همافران، خیابان مرکزی شهر چهره آشنای مردی را دیدند که از تاکسی پیاده شد و قدم بر زمین شهر کهن گذاشت. بلافاصله پیر و جوان دوره اش کردند. برخی از خود می پرسیدند آیا واقعا خودش است؟! بدون هیچ محافظ و همراه؟! یا بدون همراهی جمعیت مسئولان محلی که سال هاست سنت استقبال مدیران ملی را مرور و تمرین می کنند؟

خوزستانی ها عزت الله ضرغامی را هم ولایتی خود می دانند و از او به عنوان فرزند سرزمین مادری یاد می کنند، پس این دیدار برای خودش حال و هوای دیگری هم داشت.

ضرغامی پای پیاده و البته همراه با مردمی که مشتاقانه و البته کنجکاوانه در راه به او می پیوستند، ساعت ها به گفت وگو ایستاد و با نزدیک شدن به اذان مغرب همراه مردم به مسجد جامع رفت و در مسجد پای سخن دل آنها نشست که از بزرگان قوم بختیاری همچون ابوالقاسم خان، علیمردان خان و سردار اسعد ـ که وجه مشترک همه آنها بیگانه ستیزی بوده- برایش گفتند و عاشقانه از رشادت ها و دلیرمردی های اقوام ایرانی این خطه بزرگ در طول تاریخ انقلاب و دفاع مقدس یاد کردند.

او با دقت و بی واسطه حرف های صریح مردمی را شنید که در نهایت صفا و صداقت می پنداشتند دهه ها مبارزه و ایستاد گی شان در مقابل استبداد و استعمار پیر انگلیس، در یک مجموعه تلویزیونی که به نام «سرزمین کهن» پخش شده، آنچنان که باید به چشم نیامده و نادیده گرفته شده است.

حضور کاملا سرزده ضرغامی در میان مردم غیور بختیاری آن هم در کوچه و خیابان و مسجد، مشق نکته های جدی و جدیدی برای برخی مسئولان کشور در دهه چهارم انقلاب است.

تعجب و شادمانی توامان مردم از حضور ناگهانی و بی پیرایه یک مسئول ارشد کشور در میان آنها، حاکی از عشق و دلبستگی جامعه به مجموعه کارگزاران اسلامی در قامت ساده و بی آلایش خود است.

نکته مهم دیگر ضرورت ظرفیت افزایی مسئولان برای پذیرش انتقادات و نظرات مردم است، دهه چهارم انقلاب که دهه عدالت و پیشرفت نامگذاری شده، دهه بازگشت به ارزش ها و احیای سنت های انقلاب است.

سادگی و ساده زیستی، تلاش مستمر شبانه روزی با مردم و در میان مردم زیستن، همقدم شدن دوباره با جامعه و رجوع دوباره به سبک زندگی مردم مدارانه ، از لوازم طی مسیر دهه چهارم انقلاب است.

نهایت آن که ضرغامی با سفر ساده و غیرمترقبه خود به خوزستان، یک درس فراموش شده را به دیگر مسئولان یادآوری کرد؛ مردم ولی نعمت و ناصح امین هستند، بگذارند مردم املای عملشان را بهتر بخوانند، از آنها گلایه کنند، با آنها درد دل کنند، آرزوهایشان را برای آنها بشمرند و در کنارشان به سرزمین کهن خود افتخار کنند بگذارند مردم عزتمدارانه پابه پای مسئولان بیایند و این زمانی میسر می شود که مسئولان هم پیاده شوند و بی هیچ تشریفات و تبرجی، فروتنانه پا جای پای مردم نهند.

خراسان:تردید معترضان «میدان» برای بازگشت به خانه

«تردید معترضان میدان برای بازگشت به خانه»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم سیدمحمد اسلامی است که در آن می خوانید؛مردم شهر کی یف برای نام بردن از میدان استقلال مشخصا از واژه "میدان" (Maidan) استفاده می کنند. دقیقا همان واژه ای که ما در زبان فارسی از آن برای "میدان" استفاده می کنیم. بسیاری از رسانه های غربی نیز نام شورش های خیابانی کی یف را که به سرنگونی دولت اوکراین منجر شد، "انقلاب میدان" (Maidan Revolution) گذاشته اند. حالا این معترضان که چند هفته است به زندگی در "میدان" خو کرده اند، برای بازگشتن به خانه های شان مردد هستند. آن ها به سیاسی های کت و شلواری اعتماد ندارند و کسی را به رهبری خود انتخاب نکرده اند. برای همین است که هنوز در "میدان" به سر می برند و چادرها را جمع نکرده اند. همچنان که مذاکرات با دولت و امضای توافق صلح اروپایی را نپذیرفتند. برای همین است که برخلاف ادعای روزهای اخیر اتحادیه اروپا ویتالی کلیچنکو، بوکسور سابق اوکراینی مخالفان را نمایندگی نمی کند. اصلا کاخ ریاست جمهوری اوکراین زمانی اشغال شد که معترضان اجازه ندادند او متن توافق مشترک اتحادیه اروپا با روسیه و دولت ساقط شده یانوکوویچ را در "میدان" قرائت کند. معترضان حتی خانم یولیا تیموشنکو را نیز به رهبری قبول ندارند و او را در تضعیف کشورشان بین سال های 2004 تا 2010 مقصر می دانند. در روزهای اخیر اگرچه شبکه های غربی تلاش کرده اند برخورد سرد اهالی "میدان" با او را مخفی کنند، اما همه می دانند که مادربزرگ 54 ساله "انقلاب میدان" را رهبری نمی کند.

سومین حلقه از یک زنجیره

جهان بار دیگر با جنبشی روبرو شده است که رهبری مشخص ندارد و مردمانش جز شکایت و گلایه از وضعیت نا به سامان اقتصادی، مطالبه مشخص دیگری در سر ندارند. کشورهای غربی و اروپایی هم هر چقدر ژست پیروزی به خود بگیرند، در واقعیت ماجرا تغییری ایجاد نمی شود. معترضان مدتی پیش تکلیف اتحادیه اروپا را با نقض توافق نامه تنظیم شده و امضا شده توسط وزرای خارجه آلمان، فرانسه و لهستان روشن کرده اند. اگرچه اروپایی ها برای به چنگ آوردن این کشور طلایی به تلاش شان ادامه خواهند داد.

این سومین جنبش بدون رهبر در سال های گذشته است. نخستین مورد آن جنبش های عربی در سال 2011 بود و شاخص آن جنبش ها، انقلاب بدون رهبر مردم مصر در میدان التحریر. انقلابی که سرنوشت اش را جوانان جنبش 25 ژانویه مصر در میدان اصلی شهر قاهره رقم زدند و با سرنگونی اولین رئیس جمهور منتخب این کشور در کمتر از یک سال به وسیله آشوب ها و اجتماع های خیابانی ادامه یافت. در نهایت نیز سررشته کار را به سرنیزه ارتش مصر سپرد. پس از انقلاب میدان التحریر، دومین جنبش بدون رهبر جنبش اشغال وال استریت بود. جنبشی که صراحتا اعلام کرد از ایده انقلاب بدون رهبر در مصر الهام گرفته است. جنبش اشغال نیز آرمان های انقلابی داشت و سازوکارهای سرمایه داری غرب و نظام لیبرال دموکراسی را از بیخ و بن منکر می شد. این جنبش در بازه زمانی کوتاهی در سراسر ایالات متحده آمریکا و سپس کشورهای متعدد اروپایی فراگیر شد، اما هیچ گاه به نتیجه روشنی دست نیافت.

حالا نوبت به اوکراینی ها رسیده است. معترضانی که گویی به هیچ کس و هیچ جایی اعتماد ندارندو اعتراض آن ها حالا به شاخصی برای قضاوت درباره آغاز یک عصر جدید تبدیل شده است. عصری که زیبیگنیو برژینسکی، ژئواستراتژیست و سیاست مدار کهنه کار لهستانی-آمریکایی آن را عصر "بیداری سیاسی جهانی" (The global political awakening) نام نهاده است. او با مقاله ای که در دسامبر 2008 در روزنامه نیویورک تایمز منتشر کرد از آغاز عصری سخن گفت که در آن چالش ها و نابرابری های اجتماعی برای اولین بار تاریخ را در شرایطی قرار داده است که تقریبا همه مردم جهان از لحاظ سیاسی آگاه و کنش گر شده اند. مردم خشمگین در پی احیای غرور فرهنگی خدشه دار شده و فرصت های اقتصادی به تباهی کشیده شان هستند که برژینسکی آن ها را زخم دوره های استعماری و امپریالیستی می داند. زمانه ای که به گفته برژینسکی آغاز تغییرات اساسی است و 500 سال سلطه قدرت های آتلانتیکی (اروپایی و آمریکا) در آن رو به پایان است. به عنوان نمونه درباره اوکراین، شاید اروپایی ها هیچ گاه فکر نمی کردند که مجبور شوند برای حفظ اوکراین کار را به جایی برسانند که سنگفرش خیابان های کی یف به جوی خون تبدیل بشود. روزگاری که آمریکا دیگر نتواند نقش رهبری حتی در همسایگی متحد استراتژیک اش را ایفا کند و از معاون وزیر خارجه آمریکا کاری جز دادن فحش ناموسی به اتحادیه اروپا ساخته نباشد.

"یورو" به کسی وفا نمی کند

روز گذشته روزنامه ایندیپندنت در تحلیلی تصریح کرد: اوکراین اکنون به یک رهبر سیاسی نیاز دارد که "کامیزاکی" انجام دهد. تکنیک معروف خلبانان ژاپنی که با هدف نابود کردن رزم ناوهای آمریکایی جنگنده شان را به آن ها می زدند و جان خودشان را نیز در این راه از دست می دادند. اکنون خزانه دولت اوکراین خالی است. ذخایر ارزی این کشور کمتر از 18 میلیارد دلار است و بدهی خارجی اش بیش از 10میلیارد دلار. بنابراین هرکسی که دولت را در این سرزمین سوخته بر عهده بگیرد، بحران ناکارآمدی زمینگیرش می کند و جز بدنامی چیزی عایدش نمی شود. به هر روی اروپایی ها این روزها با خوشحالی از این سخن می گویند که مردم کی یف نام میدان "استقلال" را به میدان "یورو" تغییر داده اند. اما سخت است باور این که اوکراینی ها استقلال شان را با "یورو"یی تعویض کرده باشند که خودش هنوز برای اروپا یک بحران حل نشده است.

کیهان:از بیانیه تا اقدام

«از بیانیه تا اقدام»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسین شمسیان است که در آن می خوانید؛در هنگامه ای که دشمنان ایران اسلامی در غوغایی جهانی، همه راه های پیش روی ملت ایران را بن بست نشان می دادند و تنها راه نجات را زانو زدن در برابر غرب و سازش و سلطه پذیری معرفی می کردند! و اینگونه وانمود می کردند که شرایط خاص اقتصادی و دشواری های ناشی از تحریم، ایران را به زانو درآورده و توان مقاومت و تکرار حرف های انقلابی و جهانی را از نظام اسلامی گرفته و در شرایطی که برخی بی تدبیری ها و بعضاً اغراض قابل پیش بینی، مردم را دلخور کرده بود و رسانه های دنباله روی غرب در داخل، به پیروی از اربابان آنسوی مرزها، راه را کوتاه آمدن و مدارا با دنیا- و در اصل آمریکا- می دانستند، اتفاق تازه ای افتاد که اگر به درستی مورد عمل و اجرا قرار گیرد، به یقین هم راهی برای برون رفت از مشکلات کنونی و آینده است و هم ارائه راهکاری برای دیگر کشورها که می خواهند با الگوگیری از تجربیات ایران انقلابی، خارج از اردوگاه غرب استعمارگر، حیات اقتصادی و ملی خود را بنا کنند.

ابلاغ سیاست های «اقتصاد مقاومتی» را باید در زمره مهمترین اتفاقات سال جاری دانست. موضوعی که نیازمند تحلیل و تبیین از سوی کارشناسان و اهل فن و نیز پیگیری اجرای آن از سوی مردم و رسانه هاست. این منشور که دارای 24 راهکار محوری و اساسی است تمامی راه های متصور برای رسیدن به قله ای رفیع و مکانی آبرومند و در خور ملت بزرگ ایران را در خود دارد. از فرهنگ سازی و کارهای علمی و آموزشی تا رصد فضای اقتصادی و جلوگیری از فساد و بی قانونی در عرصه اقتصاد.

اجرای این منشور حیاتی، نیازمند تشریک مساعی همگان است. هیچ کس نیست که بتواند ادعا کند در اجرایی شدن آن سهمی ندارد. هرکس در هر جایی باید سهم خود را در این مسیر به بهترین شکلی ایفا کند و با این فرمان صریح و روشن، عذری از کسی برای کوتاهی و بی عملی پذیرفته نیست. بیش از بیانیه دادن و اعلام حمایت، تلاشی همه جانبه و جهادی خستگی ناپذیر از مسئولان امر توقع می رود. در این مسیر بخش های مختلف کشور وظایفی دارند که به بعضی از آنها می توان به اختصار اشاره کرد:

1- قوه مجریه به عنوان دستگاهی که بصورت مستقیم متولی امور اجرایی در کشور است، بالاترین سهم را در بهبود اوضاع و اجرای این فرمان دارد. بیشترین فرازهای این منشور، متوجه قوه مجریه است و با عنایت به فرمایشات اخیر رهبر معظم انقلاب در ضرورت به کارگیری روحیه جهادی، باید که متولیان امر در این قوه، کمر همت ببندند و با توکل به خدای متعال، تحولی اساسی در همه امور تدارک ببینند. بکارگیری نیروهای کارآمد و متعهد و استفاده از روش های نوین مبتنی بر دانش و پژوهش نسل جوان، نخستین حلقه از زنجیره حرکات قوه مجریه است تا بتواند با تکیه بر نیروی انسانی فهیم، چرخ اقتصاد را با اندیشه ای نوین به حرکت در آورد. ماندن در روند کند و بروکراسی گذشته و امید تحول داشتن از سیستم ناکارآمد اداری کنونی، امیدی بیهوده و عبث است. چرا که این سیستم ناکارآمد، علی رغم وجود هزاران کارمند خدوم و زحمتکش به گونه ای طراحی شده که چالاکی و پویایی لازم را ندارد و به ماشینی بزرگ، پر مصرف و کم بازده شباهت پیدا کرده است. با این تحول است که می توان به بهره مندی از مزایای هدفمندی یارانه ها، برنامه ریزی برای صادرات کالا، تلاش برای بهبود وضع تولیدکنندگان داخلی و ده ها هدف مهم و مورد اشاره دیگر در این سند ارزشمند دست یافت.

2- قوه مقننه هم به عنوان دستگاهی که برای دولت ریل گذاری می کند، نقش بی بدیلی در تحقق سند اقتصاد مقاومتی دارد. بسیاری از تحولات مورد اشاره در سند، نیازمند بازبینی در مقررات است و بسیاری از این تحولات هم نیازمند نگارش و تدوین مقررات نوین است. این مهم وقتی بیشتر رخ می نماید که بدانیم هرگونه عملکرد دولت بخصوص در حوزه های مالی جز براساس مصوبات مجلس شورای اسلامی خلاف قانون بوده و قابل پیگیری و مؤاخذه است. اینجاست که نقش مصوبات مجلس بیش از پیش آشکار می شود. اکنون باید منتظر سرعت عمل نمایندگان مردم شد.

نمی توان شاهد خلأ مقررات در حوزه ای به بهانه و دلیل عدم ارائه لایحه از سوی دولت بود. اگر دولت لایحه ای نمی دهد، طرح نمایندگان مردم می تواند تکلیف را روشن کند. حال باید دید مصوبات مجلس راه را بر واردات باز می کند یا تسهیل فضای کسب و کار و تولید؟ آیا براساس مصوبات مجلس، پس از ابلاغ سیاستهای اقتصاد مقاومتی، شاهد واردات کالاهای لوکس و اتومبیل های چند میلیاردی با ارز نفتی خواهیم بود یا نه شاهد سرمایه گذاری جدی و مهم در صنایع و مشاغل اشتغال زا، زودبازده و ارزآور؟ حقیقتاً نقش مجلس در این موضوع بی بدیل است و بعنوان ناظران قانونی دولت وظیفه ای خطیر بر عهده نمایندگان است که قصور در اعمال آن در پیشگاه خدا و خلق خدا پاسخی نخواهد داشت.

3- اما اگر همه تلاش های دو قوه دیگر به درستی و براساس سیاست های اقتصاد مقاومتی صورت بپذیرد، بدون نظارت و قاطعیت قوه قضائیه، امکان ورود مفسدان اقتصادی باز است و همین روزنه می تواند همچون سوراخی در دیواره سد، تلاش همگان را بر باد دهد. تکلیف مندرج در بند 19 سند اقتصاد مقاومتی، بقدری شفاف و روشن است که نیاز به تحلیل و تفصیل ندارد و چیزی نمی خواهد جز عزم جدی برای اجرا! این امر یقیناً مثل آب در لانه مورچه ریختن است و صدای آنان را که به نشستن بر سر سفره مردم عادت کرده اند، در خواهد آورد. آنها رسانه و هیاهو دارند پس غوغا می کنند و مدعی از بین رفتن امنیت سرمایه گذاری و... خواهند شد. اما تردیدی نیست که شکوفایی و پویایی اقتصاد جز در یک بستر سالم و امن و بدور از فساد ممکن و متصور نیست.

اینها تنها اشاره ای گذرا به مسئولیت های غیرقابل انکار و تردید هر یک از قوای اصلی کشور است. اما همگرایی این نهادها هم خود امری مهم و حیاتی است. تشکیل کارگروه های مشترک، اتاق فکرهای پویا و خلاق و تیم های عملیاتی منسجم و چالاک و اتخاذ راهبردی سریع و انقلابی در رسیدن به اهداف بلند این طرح مکمل اهداف بخشی هر یک از قوا است. در کنار همه اینها، لازم است مردم در جریان امور و برنامه ها قرار بگیرند. باید بدون پرده پوشی و مجامله، حقایق را به آنها گفت و از آحاد مردم برای شرکت در این حرکت عظیم دعوت کرد. تنها و تنها در این صورت است که می توان با اتکا به خداوند متعال و تکیه بر عزم همگانی و تلاش همه جانبه مردم و مسئولان شاهد تحول مهم و ضروری در اقتصاد کشور و پدید آمدن آینده ای نویدبخش بود.

جمهوری اسلامی:نفوذ غرب در حیات خلوت روسیه

«نفوذ غرب در حیات خلوت روسیه»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛تحولات سیاسی اوکراین با شتاب در جریان است و آخرین گزارش ها حاکی از آن است که جناح طرفدار غرب توانسته است بر اکثر مناصب قدرت در این کشور تسلط یابد.

اوکراین را باید شاخص ترین میدان جنگ قدرت میان غرب و روسیه دانست و دو طرف از زمان استقلال اوکراین در سال 1390 تلاش گسترده ای را برای چنگ انداختن بر این کشور صورت داده اند، تلاشی که موجب شد در این مدت کوتاه، اوکراین چندین بار بین غرب و روسیه دست به دست شود.

گزارش ها حکایت از آن دارد که رئیس تازه انتخاب شده مجلس اوکراین به عنوان رئیس جمهور موقت انتخاب شده است. "الکساندر تورچینف" رئیس جدید مجلس اوکراین از طرفداران انقلاب نارنجی و از متحدین "یولیاتیموشنکو" نخست وزیر سابق اوکراین می باشد.

بحران اوکراین از زمانی آغاز شد که ویکتوریا نوکویچ رئیس جمهور برکنار شده اوکراین، از امضای توافق نامه همکاری با اتحادیه اروپا خودداری کرد و در توضیح علت مخالفت خود، گفت: این توافق برای اوکراین منفعت ندارد. این موضوع بهانه ای شد تا مخالفان به اعتراض برخیزند و غرب نیز که فرصت جدیدی برای مداخله در اوکراین یافته بود با تمام توان وارد صحنه شد.

در واقع برای غرب که در طول چند سال اخیر در مواجهه با روسیه در صحنه بین المللی متحمل شکست های سنگین و تحقیر کننده ای شده بود، مداخله همه جانبه در اوکراین حیاتی و تعیین کننده بود. شکست انقلاب نارنجی در اوکراین سرمایه گذاری گسترده غرب را به هدر داد و ضربه حیثیتی شدیدی به غربیها وارد ساخت.

همچنین، ناکامی غربیها در سوریه که بخش عمده آن ناشی از موضع گیری قاطع روسیه در حمایت از حکومت سوریه بود ضربه تحقیر کننده دیگری بود که غرب در برابر روسیه متحمل شد: از اینرو، غرب درصدد بود در اوکراین انتقام این شکست ها را بگیرد و بخشی از حیثیت از دست رفته را جبران کند.

غربی ها از تحولات اخیر اوکراین آنچنان ذوق زده شده اند که فراموش کردند حتی به توافقنامه ای که با درخواست سه وزیر اروپایی بین رئیس جمهور اوکراین و مخالفان امضاء شد اعتنا کنند.

با اینحال، واقعیت این است که این پایان ماجرا نیست و مسائل و موانع زیادی وجود دارد که امکان نمی دهد غرب بتواند به آسانی اوکراین را ببلعد.

حداقل نیمی از مردم اوکراین، به خصوص در مناطق دور از مرکز دل خوشی از غرب ندارند و متمایل به روسیه هستند. توجه به آخرین انتخابات که در آن جناح ضد غربی از جمله حزب "مناطق" و حزب کمونیست توانست به پیروزی برسد که در نتیجه آن یانوکوویچ به پیروزی رسید، موید این واقعیت است.

از سوی دیگر، مسلم است که روسیه نیز دست روی دست نخواهد گذاشت و از امکانات و توانمندی های خود برای مقابله با نقشه های غرب در اوکراین بهره خواهد گرفت.

اوکراین، برای روسیه، همانقدر اهمیت دارد که برای غرب دارد. وجود پایگاه روسیه در آب های اوکراین، در دریای سیاه و همچنین مرز طولانی با اوکراین امتیازاتی هستند که روسیه در برابر غرب دارد.

همچنین در زمینه انرژی نیز اوکراین وابستگی شدیدی به روسیه دارد که برای نمونه، در سال 1384 و یکسال پس از انقلاب نارنجی، روسیه جریان گاز را برروی اوکراین بست و این کشور را در تنگنای شدیدی قرار داد.

برای روسیه، دخالت غرب در اوکراین به منزله ورود به حیات خلوت مسکو و پیشروی در قلمرو سنتی آن می باشد و طبعاً روسها برای سد کردن نفوذ غرب در خاکریز غربی به هر اقدامی متوسل خواهند شد.

از سوی دیگر، تحولات اوکراین یکبار دیگر این موضوع را در مقابل دید جهانیان قرار داد که غرب همچنان بر سیاست های مغایر قوانین بین المللی و تعیین حاکمان از طریق دخالت در کشورهای دیگر اصرار دارد و هیچ ابایی ندارد این سیاست به قیمت رسوایی و برملا شدن پوچی ادعاهای دموکراسی خواهی غرب تمام شود.

دامنه دخالت غرب در بحران اخیر اوکراین طی سه ماه گذشته که از حمایت های سیاسی و مالی از مخالفان تا حضور گستاخانه دولتمردان غربی، از جمله مک کین سناتور آمریکایی و کاترین اشتون رئیس سیاست خارجی اروپا، در صفوف معترضان گسترش داشت، حاکی از آن بود که غرب قصد برهم زدن کامل اوضاع را دارد و هرگز به مصالحه در اوکراین رضایت نخواهد داد.

موضوع قابل تأمل دیگری که در برخورد غرب با مسئله اوکراین وجود دارد این "واقعیت است که غربیها برخلاف ادعاهایی که دارند و خود را به دروغ حامی دموکراسی و مخالف دیکتاتوری وانمود می کنند و تنها در مواردی به این ادعاها پای بندی نشان می دهند که با منافع آنها منطبق باشد، در غیراینصورت نه تنها اعتراضات مردمی برای آنها ارزش ندارد بلکه وقیحانه در کنار دیکتاتورها قرار می گیرند. غرب می داند که حاکمان جدید قدرت تسلط کامل بر اوضاع را ندارند و آنها پیشتر توان خود را به آزمایش گذاشته اند و موفق نبوده اند.

در این باره وزیر خارجه انگلیس اعلام کرده است با همتای آلمانی خود توافق کرده اند بسته های مالی به اوکراین ارسال کنند.

همچنین در همین مدت اندکی که از تسلط جناح غربگرا بر اوکراین می گذرد مخالفت ها با حاکمان جدید درحال گسترش است و بسیاری از مردم می گویند از بازگشت سیاستمدارانی که امتحان خود را داده اند و توفیق نداشته اند، راضی نیستند.

واقعیت این است که جریان های وابسته، بیش از آنکه به مصالح مردم بیاندیشند به حفظ رضایت حامیان خارجی فکر می کنند و برای قدرت های خارجی نیز آنچه مدنظر نیست منافع مردم آن کشور است.
حوادث اوکراین، این درس مهم را برای سایر کشورها دارد که مسائل خود را در داخل حل کنند و اجازه ندهند استقلال آنها بازیچه قدرتهای خارجی گردد و خود آنها به بازیچه ای برای جنگ قدرت بین دولتهای قدرتمند و استعمارگر خارجی تبدیل شوند.

رسالت:بعد از اوکراین نوبت شقه شدن کدام ملت است؟

«بعد از اوکراین نوبت شقه شدن کدام ملت است؟»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم دکتر حامد حاجی حیدری است که در آن می خوانید؛
قضیه
وضع اسفبار امروز اوکراینی ها، فقط مشکل آنها نیست. در واقع، همه مردم دنیا از تکرار چنین صحنه های دلخراشی از مداخله کشورهای بزرگ در تعیین مقدرات یک کشور مستقل نگران اند.

مداخله جهان گستر آمریکا و روسیه و اروپا و ناتو، برای مدت های مدید است که دامن همه کشورها را گرفته است، و آنها تبدیل به قدرت های تجاوزگر و اصطلاحاً امپریالیستی شده اند که البته با ژست حقوق بشر، چهره کریه گذشته را از خود دور کرده اند و ظاهری انسان دوست به خود می گیرند. اوکراین، پس از مواردی مانند یوگسلاوی سابق و سودان و عراق و افغانستان و لیبی، اولین نبوده، و آخرین هم نخواهد بود. باید برای این دشواری فکری کرد...
ریشه یابی مسئله...

فاتحان جنگ جهانی دوم، در عین آنکه به ظاهر، خود را نگران وضع دموکراسی و حقوق بشر و عدم اشاعه سلاح های کشتار جمعی نشان می دهند، ولی در مقابل رژیم اشغالگر قدس، بحرین، میانمار، عربستان سعودی، و... سکوت می کنند، و از آن بدتر، خود دارای سازمان های رسمی شکنجه در گوانتانامو و سراسر اروپا هستند. از آن بدتر، آمریکا و بریتانیا، زرادخانه های اتمی خویش را گسترش فوق العاده ای بخشیده اند و می بخشند و خواهند بخشید. همان ها به خود اجازه می دهند تا دست کشورهای دیگر را از تکنولوژی هسته ای کوتاه کنند.

ناهمگون و تبعیض آمیز بودن مداخلات بلوک متجاوز غرب، در کشورهایی که بنا به تعبیر آنها "یاغی" هستند یا با مسئله دموکراسی و حقوق بشر روبه رو بوده اند، نشان می دهد که آنها انگیزه های انسانی ندارند. آنها انگیزه های سیاسی بهره جویانه را پیگیری می کنند.بی گمان، مداخلات بلوک متجاوز غرب با انگیزه های بشر دوستانه صورت نمی گیرد، و تنها منافع این کشورها در جایی مانند اوکراین به رغم بحرین، تقویت دموکراسی متکی بر اقتصاد بازار آزاد تعریف شده است. سیاست حقوق بشر به پشتوانه محکمی برای برآوردن منافع بلوک متجاوز غرب، و در رأس آن آمریکا بدل شده است. پس، دولت ها همواره پیرو بی چون و چرای آرمان سیاست خارجی خود نیستند، بلکه در مواقعی که آن آرمان در برابر منافع واقعی آنها قرار گیرد، عموماً به عمل گرایی روی می آورند. این را از زمان بیسمارک تا کنون، به ترجیح "رئال پلیتیک" به "ایده آل پلیتیک" نام می نهند.آرمان حقوق بشر و ایجاد دموکراسی های مبتنی بر بازار آزاد، از دیر باز محور استراتژی آمریکا بود، ولی در جهان پس از جنگ سرد، از قالب امر "ایده آل" درآمد و به عامل قدرت و امر "رئال" سیاسی بدل شد. بی گمان با آرمان گرایان بهتر از قدرت سالاران می شد کنار آمد. امروز،
سوء استفاده آمریکا از موضوع حقوق بشر و دموکراسی انکارناشدنی است.

در جهان امروز، بلوک متجاوز غرب، در پی ایجاد نظم جهانی تازه ای است که در آن ارزش های لیبرالیستی حقوق بشر، دموکراسی و اقتصاد باز پوششی دلچسب برای سوء استفاده از سایر ملل می شود.

 

 

 

نظریه پرداز و متفکر برجسته آمریکایی ، در مصاحبه با پایگاه اینترنتی هافینگتون پست در پاسخ به سوالی درباره برنامه هسته ای ایران گفت « سوالات مهمتری برای پرسیدن وجود دارد. در وهله اول باید بپرسیم آمریکا برای تحریم ایران چه توجیهی دارد؟ » وی افزود « به نظر من کل مبحث هسته ای ایران ، بحث غیر واقعی است.»

نوام چامسکی معتقد است: آمریکا به هیچ وجه حق ندارد ایران را تحریم کند.

آمریکا ، انگلیس و شورای امنیت سازمان ملل قبلا تحریمهای اقتصادی شدیدی ضد ایران تصویب کردند تا ایران را راضی کنند از برنامه هسته ای خود صرفنظر کند ؛ برنامه ای که آمریکا فکر می کند ممکن است در آینده برای ساخت تسلیحات هسته ای بکار گرفته شود .

چامسکی افزود سازمانهای اطلاعاتی آمریکا در گزارش خود ساخت تسلیحات هسته ای در ایران را تایید نکردند .

وی در گفتگو با شبکه تصویری هافینگتون پست گفت « تا آنجا که دستگاه اطلاعات آمریکا اطلاع دارد ، ایران در حال توسعه توانمندی های هسته ای خود است ، اما درباره اینکه آیا ایران تلاش می کند به تسلیحات هسته ای دست یابد یا نه هنوز اطلاعی در اختیار ندارد.»

وی افزود « احتمال دارد که ایران قابلیت هسته ای خود را توسعه دهد ؛ که بسیاری از کشورها این قابلیت را دارند . یعنی وارد مرحله ای شود که اگر اراده کنند از توان لازم برای ساخت سلاح هسته ای برخوردار باشند ، اما این که جرم نیست . »

چامسکی همچنین خاطر نشان کرد آمریکا با تصمیم اسرائیل ، هند و پاکستان برای ساخت سلاح هسته ای موافقت کرد که همه موارد با قوانین منع اشاعه تسلیحات هسته ای مغایرت دارد. این تحلیلگر برجسته سیاسی همچنین گفت گزارشهای دستگاه اطلاعات آمریکا نشان می دهد قابلیت نظامی ایران فقط جنبه تدافعی دارد و ان هم بخاطر حضور آمریکا در منطقه است.

وی گفت « چرا ایران باید استراتژی بازدارنده را در پیش گیرد؟ خوب چون کشورهای متخاصم آن را محاصره کرده اند. هر دو سوی مرز این کشور تحت اشغال یک دشمن ابر قدرت ، یعنی آمریکا قرار داشته است که با گفتن این عبارت که احتمال کاربرد تمام گزینه ها وجود داشته و تهدید به جنگ می کند ، بطور دائم منشور سازمان ملل متحد را نقض می کند.(واحد مرکزی خبر)

البته با این که مشکلات و اختلالات ذهنی و مغزی معمولا در سنین پس از میانسالی و سالمندی بروز می کند، اما از سال ها قبل باید به فکرشان باشیم و با در پیش گرفتن روش های خاصی در زندگی از ایجاد آنها پیشگیری کنیم. آن طور که دکتر میترا زراتی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی در این باره می گوید: تغذیه و رژیم غذایی از دوران جنینی می تواند نقش مهم و موثری در چگونگی عملکرد مغز، قدرت تفکر و همین طور ضریب هوشی افراد ایفا کند. به عبارت دیگر، می توان چنین گفت که 9 ماه دوره جنینی و تغذیه مادر در این دوران تاثیر بسیار زیادی بر بقیه سال های عمر و زندگی انسان می گذارد.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی در گفت وگو با جام جم توضیح می دهد: شیوه تغذیه مادر در 9 ماه بارداری بسیار مهم است و رژیم غذایی صحیح در این دوران موجب می شود، فرزندان در سال های آینده و حتی در سنین سالمندی هم توان و قدرت ذهنی و فکری مناسبی داشته باشند.

بنابراین نباید این موضوع مهم را نادیده بگیریم که دوران جنینی اولین زمانی است که نقش تغذیه صحیح در زندگی نمایان می شود و اثراتش را بر جا می گذارد. دکتر زراتی ضمن بیان این مطلب، به مطالعات انجام شده در این مورد اشاره می کند و می گوید: براساس این مطالعات، مشخص شده مادرانی که در دوران بارداری از مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین A یا C به مقدار کافی استفاده می کنند و مصرف منابع اسیدهای چرب امگا 3را نیز در نظر دارند، فرزندان شان توان و قدرت فکری بیشتری خواهند داشت و کمتر دچار مشکلات ذهنی و مغزی می شوند.

2 سال مهم در زندگی انسان

دوران جنینی را که پشت سر می گذاریم، سال ها و دوره های دیگری در زندگی پیش می آید که آنها هم می تواند نقش موثری در این زمینه ایفا کند. دکتر زراتی در این باره می گوید: دو سال اول زندگی نیز دوره مهمی است که نحوه تغذیه می تواند در وضع قدرت فکری و ذهنی فرد تاثیرگذار باشد.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی با تاکید بر اهمیت مصرف آهن می افزاید: کودکانی که در دو سال اول زندگی به طور منظم از مکمل های آهن استفاده می کنند و با کم خونی فقر آهن وارد دوران نوجوانی و جوانی نمی شوند، در سنین بزرگسالی هم کمتر در معرض مشکلات مغزی قرار دارند.

وی یادآور می شود: در دوران نوجوانی و جوانی نیز مصرف منابع اسیدهای چرب اشباع و به طور کلی چربی های مضر می تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد و احتمال بروز مشکلات مغزی و حتی آلزایمر را در سال های بعدی زندگی افزایش می دهد. همچنین کسانی که در رژیم غذایی شان از رنگدانه های خوراکی و مواد غذایی افزودنی دار بیش از حد توصیه شده استفاده کرده و در مقابل، مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها مانند میوه ها و سبزیجات رنگی را کمتر مصرف می کنند، به دلیل این که اکسیداسیون در بدن شان افزایش می یابد و سلول های مغزی هم اولین سلول هایی است که در معرض خطر قرار می گیرد، در آینده ممکن است با مشکلات مختلفی در این زمینه روبه رو شوند.

باورهایی که اشتباه است

باورهای اشتباهی هم در این میان وجود دارد که می تواند شرایط بدتری برای افراد ایجاد کند. دکتر زراتی با اشاره به این موضوع یادآور می شود: بسیاری از افراد تصور می کنند مصرف منابع غذایی حاوی فسفر مانند پنیر یا گوشت در دوران بارداری می تواند کودک را دچار مشکلاتی مانند کاهش ضریب هوشی یا کاهش تمرکز سازد در حالی که چنین باوری که در دوران بارداری و میان خانم های باردار نیز بیشتر مشاهده می شود، کاملا اشتباه است. علاوه بر این، خیلی ها هم نسبت به مصرف آهن چنین طرز فکری دارند و می گویند مصرف منابع غذایی حاوی آهن می تواند موجب بروز مشکلات مغزی شود در صورتی که این متخصص تغذیه چنین طرز فکری را اشتباه می داند و می گوید: اشخاصی که دچار کم خونی فقرآهن هستند، بیشتر از دیگران دچار مشکلاتی مانند نداشتن تمرکز، کاهش قدرت یادگیری و حتی کاهش ضریب هوشی می شوند که این مساله حتی می تواند در دوران پس از کودکی، نوجوانی و جوانی نیز مشاهده شود. علاوه بر این، خیلی ها هم به مصرف مواد حاوی کافئین روی می آورند و تصور می کنند نوشیدن قهوه و نسکافه بیش از حد می تواند قدرت تمرکزشان را افزایش دهد. این متخصص تغذیه با بیان این که مصرف کافئین موجب افزایش ضربان قلب، تنفس و میزان گردش خون می شود، می گوید: این حالات می تواند خستگی و خواب آلودگی را تا حدی کاهش دهد، اما کسانی که به مصرف روزانه کافئین عادت کرده اند، در معرض مشکلات دیگری مانند پوکی استخوان قرار خواهند داشت و به همین دلیل استفاده بیش از حد این مواد توصیه نمی شود. افت قند خون هم یکی از مواردی است که می تواند موجب کاهش تمرکز شود و به گفته دکتر زراتی باید با مصرف مواد غذایی مناسب این مشکل را برطرف کرد. البته وی تاکید می کند منظور از برطرف کردن مشکل افت قند، مصرف قند و شکر و شکلات نیست، بلکه باید از منابع قندهای طبیعی مانند میوه های تازه یا خشک استفاده شود. کسانی که دچار سردردهای میگرنی هستند نیز باید این قضیه را در نظر بگیرند و برای پیشگیری از بروز سردرد، کاهش تمرکز و توان فکری از افت قند خون جلوگیری کنند.

از کودکی به فکر باشید

هرچه سن مان افزایش می یابد و به دوران سالمندی و کهولت نزدیک تر می شویم، مشکلات و بیماری های مختلفی هم بر ای مان ایجاد خواهد شد. در این میان بسیاری از بیماری ها و اختلالات به وضع سلامت عقلی ارتباط پیدا می کند. به عنوان نمونه آلزایمر یکی از بیماری هایی است که با افزایش سن احتمال بروز آن بیشتر می شود.

دکتر زراتی در این باره می گوید: براساس نتایج مطالعات و تحقیقات، مشخص شده افرادی که از دوران جوانی حداقل سه عدد میوه در طول روز استفاده کرده اند، در آینده دیرتر از دیگران دچار مشکلاتی مانند آلزایمر می شوند. پس این موضوع بویژه برای افرادی که در خانواده شان کسی دچار این بیماری است، اهمیت خاصی پیدا می کند و باید مورد توجه قرار گیرد.

افرادی که سبک زندگی شان طوری بوده که در معرض آلودگی های مختلفی مانند سرب قرار داشته اند نیز به گفته این متخصص تغذیه باید بیشتر توجه کنند؛ چون سرب یکی از مواردی است که می تواند موجب بروز کم خونی فقر آهن شود و کم خونی فقرآهن هم عاملی است که مشکلات مغزی را به همراه دارد. وی می افزاید: در صورتی که شخصی دچار آلزایمر و مشکلات زوال عقلی شده باشد به کمک تغذیه نمی توان مشکلش را درمان کرد، اما از دوران جوانی با در پیش گرفتن یک برنامه غذایی صحیح می توان از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری کرد.

آن طور که دکتر زراتی توصیه می کند حتی اگر تا امروز به فکر این موضوع نبوده و رژیم غذایی مناسبی نداشته اید، از همین حالا مصرف منابع غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها را در رژیم غذایی تان افزایش دهید.

نیلوفر اسعدی بیگی / گروه سلامت

روز گذشته، رئیس سازمان غذا و دارو، ضمن هشدار نسبت به تجویز غیرمنطقی دارو در نظام درمانی کشور خبر داد که کمی کمتر از 50 درصد نسخه های درمانی در کشور، حاوی داروهای کورتون است.

به گفته رسول دیناروند، چند قلم از آنتی بیوتیک ها در رده اول داروهای مصرفی در کشور است که به اعتقاد این مقام مسئول، تا اینجای کار، این امر طبیعی است، اما معاون وزیر بهداشت در گفت وگو با ایسنا یادآوری می کند: آنچه که غیرطبیعی است، به مصرف کورتون های تزریقی مربوط می شود.

بر اساس آمارهایی که دیناروند ارائه کرده است، شاخص کشور در تزریق و مصرف دارو، دو برابر کشورهای معتبر است. این حرف به این معنی است که بیماران ایرانی، دو برابر بیماران کشورهای توسعه یافته، از داروهای مختلف استفاده می کنند.

همچنین بر اساس این آمارها می توانیم بگوییم که به طور میانگین از هر دو بیماری که به پزشک مراجعه می کنند، یک نفر از آنها از داروهای حاوی کورتون استفاده می کند.

زخمی شدن، خونریزی شدید، انجام عمل جراحی و شکستگی اندام از جمله منطقی ترین شرایطی است که باید از داروی کورتون استفاده شود تا در نتیجه تجویز این دارو، درد شدید بیمار کاهش پیدا کند اما امروزه گاهی در نسخه های درمانی بسیاری از بیماری های معمولی مثل سرماخوردگی هم داروی کورتون مشاهده می شود.

کورتون، نوعی چربی است که در بدن انسان هم تولید می شود و به محض احساس درد در بدن ترشح می شود، اما نوع مصنوعی کورتون که به صورت دارو تولید می شود، در مواقعی به کار می رود که بدن نیاز به کورتون بیشتری برای مهار درد جسمی دارد.

اما مشکل کار اینجاست که گاه پزشکان صرفا برای رضایت بیمار به تجویز این داروها اقدام می کنند.

دکتر محسن مصلحی، دبیر شورای عالی نظام پزشکی کشور در گفت وگو با جام جم توضیح می دهد: کورتون به این دلیل که احساس بهبودی فوری در بیمار ایجاد می کند، از سوی بسیاری از پزشکان تجویز می شود. در واقع، برخی پزشکان برای این که بیمار حس بهبود سریع تری داشته باشد، این داروها را تجویز می کنند تا بیماران از فرآیند درمان راضی باشند.

تنوع دارویی کم است

عوامل بسیار زیادی را می توان نام برد که چرا مصرف داروهای حاوی کورتون در کشور، روند صعودی به خود گرفته است، اما فرامرز اختراعی، رئیس سندیکای مواد اولیه دارویی کشور در گفت وگو با جام جم، معتقد است که هنوز جایگزین خوبی برای داروی کورتون در کشور وجود ندارد و بسیاری از پزشکان مجبور هستند که از این دارو استفاده کنند. اختراعی بر این باور است که در بازار دارویی کشور، مشابه چندانی برای داروی کورتون وجود ندارد.

دبیر شورای عالی نظام پزشکی کشور هم ضمن تائید این موضوع، خاطر نشان می کند: تنوع و دسترسی دارویی در کشور ما نسبت به برخی کشورهای توسعه یافته، پایین تر است و همین موضوع هم موجب شده است که تجویز این دارو سهم زیادی در فرآیند درمان داشته باشد.

عوارض ریز و درشت داروی کورتون

تقریبا هیچ دارویی را نمی توان پیدا کرد که عوارض جانبی نداشته باشد و به همین دلیل، پزشکان و داروسازان همواره تلاش می کنند که عوارض جانبی داروها را به حداقل ممکن برسانند.

داروی کورتون نیز از این قاعده مستثنا نیست و در بلند مدت، عوارض زیادی روی بیمار بر جای می گذارد.

دبیر شورای عالی نظام پزشکی کشور یادآوری می کند: در صورتی که داروی کورتون در بلندمدت و با دز بالا مصرف شود، سیستم ایمنی بدن را دچار اختلال می کند، روی ساختار استخوان ها تاثیر منفی می گذارد و فرآیند رشد جسمی را با اختلال جدی مواجه می کند.

به گفته مصلحی، عوارض مصرف غیرمنطقی این دارو در سنین کودکی و کهنسالی بیشتر است و در بسیاری از بیماران - بخصوص بیماران مبتلا به دیابت - فرآیند درمان مشکل تر می شود.

رئیس سندیکای مواد اولیه دارویی کشور هم هشدار می دهد که وابستگی دارویی در کورتون بالاست و بیمار خیلی زود به مصرف این دارو عادت می کند. همچنین پوکی استخوان هم از دیگر عوارض مصرف افراطی کورتون است البته اختراعی تصریح می کند که در صورت مصرف منطقی، داروی کورتون می تواند در فرآیند درمان بسیاری از بیماری ها، نقش موثر و مفیدی ایفا کند.

زور نظام درمان به نظام سلامت می چربد

سهم عمده ای از بودجه های وزارت بهداشت، به بخش درمان اختصاص پیدا می کند و در این میان، نظام پیشگیری و سلامت، از بودجه های لاغرتری برخوردار است.

درمان محور بودن، یکی از عمده پاشنه آشیل های نظام سلامت است که همین موضوع موجب شده است مصرف انواع داروها مثل کورتون در کشور افزایش پیدا کند و میل به مصرف دارو بین مردم نهادینه شده باشد.

یعنی درست است که نبود تنوع دارویی و القای حس بهبود به بیمار، از جمله مهم ترین دلایل تجویز داروی کورتون است، اما اگر بخواهیم این موضوع را از بعد کلان نگاه کنیم، دلیل مصرف بالای کورتون به سیاست های وزارت بهداشت و فرهنگ عمومی مردم برمی گردد.

وقتی وزارت بهداشت، درمان و تامین بودجه های آن را مقدم بر پیشگیری می داند و نهادهای فرهنگ ساز نیز درباره مضرات استفاده از داروها، آموزش چندانی به مردم نمی دهند، در نتیجه دور از ذهن نیست که روز به روز مصرف داروهایی مثل کورتون در کشور افزایش پیدا کند.

شکل های مختلف داروی کورتون

داروی کورتون به اشکال مختلفی در داروخانه ها وجود دارد و با نام های مختلفی برای بیماران تجویز می شود.

این داروها علاوه بر آمپول، به شکل قرص، اسپری و پمادهای موضعی هم توزیع می شود.

هیدروکورتیزون، دگزامتازون، بتامتازون، پردنیزون و متیل پردنیزولون از مهم ترین داروهایی است که از کورتون ساخته می شود.

داروی پردنیزولون که این دارو هم حاوی کورتون است، به شکل قرص در بازار موجود است.

همچنین تریامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول هم از نام های رایج دیگری است که در زمره خانواده داروهای حاوی کورتون قرار می گیرد.

اسپری های بکلومتازون و فلوتیکازون هم حاوی کورتون است که این داروها بیشتر برای درمان بیماری آسم و حساسیت های فصلی استفاده می شود.

امین جلالوند - گروه جامعه