به گزارش جام جم آنلاین « گردان عبدالله عزام » یک گروه به اصطلاح جهادی وابسته به القاعده است؛ که رهبری آن را  «ماجد الماجد»، تبعه عربستان سعودی و از نزدیکان بندر بن سلطان سیاستمدار معروف عربستانی بر عهده داشت؛ بنابر اعلام رسانه های بین المللی دو نفر از اعضای این گروه در فهرست وزارت خارجه آمریکا در مورد افراد متهم به اقدامات تروریستی قرار داشتند و دستگیری این تروریست در لبنان با همکاری تیم های اطلاعاتی آمریکا انجام شده است.

بعد از دستگیری این تروریست اقدامات دستگاه دیپلماسی عربستان سعودی برای آزادی و بازگرداندن وی به عربستان شدت گرفت؛ تا آنجا که «شکیب قرطباوی» وزیر دادگستری لبنان اعلام کرد که امکان تحویل ماجد الماجد تبعه سعودی و سرکرده گردان عبدالله عزام به عربستان وجود دارد.

خبر مرگ ماجد الماجد سحرگاه امروز شنبه 14 دی ماه 92 در حالی اعلام شد که مقامات لبنانی تازه دیروز اعلام کردند که براساس آزمایش های "دی ان ای"، هویت او تایید شده است.

ردپای فتنه و اختلاف افکنی علیه شیعیان در زندگی، دستگیری و مرگ ماجد الماجد

ماجد الماجد تحت تعالیم القاعده رشد کرده بود؛ نزدیکی او با بندر بن سلطان و ارادت فکری او به بن لادن باعث شده بود که در دشمنی با شیعیان تمام قساوت را به کار بندد، او رهبری گروهی را بر عهده داشت که ادعای حفاظت مسلمانان سنی در برابر شیعیان را یدک می کشید و به کرّات با مقصر دانستن حزب الله در ناآرامی لبنان، از آنچه سلطه شیعیان بر این کشور می خواند، انتقاد کرده بود.

ماجد الماجد تحت تسلط فکری و در واقع مرید بندر بن سلطان بود؛ بندر بن سلطان رییس کنونی سازمان اطلاعات عربستان، طراح و مجری رسمی تروریسم دولتی عربستان و پدرخوانده ایجاد خشونت در داخل و خارج از کشورش است. در واقع او مرد معامله های کثیف و مهندس فتنه های طایفه ای است. او بعنوان یکی از نیروهای با نفوذ حکومت عربستان،  سرکرده یک شبکه خرابکار و توطئه گر است که یک گروه مافیایی دارای منطق قبایلی آن را مدیریت می کند.

مرگ مشکوک الماجد قبل از هر نوع بازجویی و تلاش عربستان برای بازپس گیری وی، نشان از اهمیت او برای نظام عربستان سعودی دارد؛ مرگی که در نهایت بهت سیستم های اطلاعاتی کشورهای مرتبط با دستگیری وی اتفاق افتاد؛ مرگی که بی شک مانند سایر مرگ های مشکوک لبنان آغازی بر اختلاف و تنش خواهد بود.

مرگ ماجد الماجد، کلیدواژه آتش افروزی

مرگ ماجد الماجد بعنوان جعبه سیاه اطلاعات گروه های تروریستی منطقه و شخصیت نزدیک به بندر بن سلطان؛ علاوه بر ایجاد شائبه در دست داشتن گروه های تروریستی در مرگ وی و نفوذ آنها به درون دولت لبنان برای سر به نیست کردن مهره سوخته ای به نام ماجد الماجد، روی دیگری نیز دارد و آن دمیدن در آتش اختلاف میان مذاهب اسلامی در کشورهای منطقه است.

مرگ این تروریست از سوی همفکران او بی پاسخ نخواهد ماند و بی شک آنها در اقداماتی تروریستی و با ادعای حمایت از سنی مذهب های منطقه اقدام به عملیات تروریستی و کشتار مردم خواهند کرد؛ از این رو مرگ رهبر گروهک تروریستی عبدالله عزام علاوه بر مشکوک بودن آن، شبیه به یک رمز عملیات برای آغاز آتش افروزی در کشورهای منطقه است، آتش افروزی پر دامنه ای که بندر بن سلطان بعنوان حامی مالی و القاعده بعنوان بازوی اجرایی این عملیات در آن نقش خواهند داشت.

الماجد چطور به دام افتاد؟

سازمان اطلاعات نظامی آمریکا 13 روز پیش تلگرافی فوری را به بخش امنیت راهبردی در وزارت دفاع لبنان فرستاد که در آن اشاره شد ماجد الماجد سرکرده گردانهای عبدالله عزام در منطقه جرود در شهرک «عرسال» لبنان است و بعد از وخامت وضعیت جسمی به یکی از خانه های این شهرک برده شده است.

به نوشته الاخبار بعد از گذشت دو روز، تلگراف دیگری مبنی بر وجود برخی تماس ها برای انتقال الماجد به بیروت جهت درمان و دیالیز شدن فوری او رسید. روز سه شنبه 24 دسامبر، یک خودروی آمبولانس کار انتقال الماجد از عرسان به بیمارستان مقاصد در بیروت را برعهده گرفت. در این هنگام یک تلگراف فوری از آمریکایی ها رسید که وجود الماجد در یکی از بیمارستانهای شهر بیروت را تایید می کرد.

در این حین، یک هسته ویژه در اداره اطلاعات تشکیل شد و یک گروه کار آمارگیری از پذیرش شدگان در بیمارستانهای لبنان یا کسانی که همچنان به خاطر بیماری های کلیوی در بیمارستان بودند، برعهده گرفت. حدود 415 بیمار شناسایی شدند که به غیر از دو نفر از آنها همگی لبنانی بودند. دو نفر دیگر یک شهروند عرب بود که هویت او مشخص شد اما نفر دوم یک فرد ناشناس در بیمارستان المقاصد بود.

به نوشته الاخبار، یک مامور امنیتی سپس به بیمارستان مقاصد رفت و از لحظه خوابیدن الماجد به خاطر داروی آرام بخش استفاده کرده و عکسی از وی گرفت و سپس مستقیم به منطقه نظامی الیرزه رفت و این تصویر با تصاویر الماجد مطابقت داده شد و آن هنگام نقشه دستگیری اش کشیده شد.

روزنامه الاخبار نوشت: یکی از پیشنهادها این بود که به بیمارستان حمله شده و الماجد از آنجا برده شود اما برخی هشدار دادند که شاید الماجد تحت محافظت باشد و این امر ممکن است به درگیری با آنها منجر شده و محافظان از این فرصت برای بردن الماجد یا قتل او استفاده کنند. سپس تصمیم گرفته شد که منتظر نظر پزشک باشند. بعد از ظهر روزپنجشنبه 26 دسامبر، پزشک معالج در گزارش خود گفت که این بیمار می تواند بیمارستان را ترک کند و الماجد از طریق همراهش که شناسنامه سوری داشت، اصرار ورزید که به شهرک عرسال بازگردد و یک خودروی آمبولانس برای این منظور آماده شد و وی بعد از غروب آفتاب سوار خودرو شد و ماموران اطلاعاتی او را زیر نظر داشتند.

بعد از اینکه الماجد محدوده اداری بیروت را ترک کرد، مسیر حرکت خودروی آمبولانس به سمت جاده بین المللی منتهی به منطقه بقاع شناسایی شد و وقتی خودرو به منطقه الجمهور رسید یک یگان ویژه از ارتش با چند خودرو کمین کرده بودند و جلوی خودروی آمبولانس را گرفتند و ماموران اطلاعاتی سریع خودرو را بازکرده و الماجد و همراهش را برای جلوگیری از هرگونه واکنشی غافلگیر کردند زیرا نگران بودند که این مرد کمربند انفجاری به خود بسته باشد. در کمتر از 2 دقیقه، این دو مرد دستگیر و به مقر وزارت دفاع برده شدند و سپس کادر پزشکی آمبولانس آزاد شدند.

روزنامه الاخبار نوشت: دستگاههای امنیتی پیشتر اطلاعاتی درباره وضعیت جسمی وخیم الماجد و از کار افتادن یک کلیه و نارسایی کلیه دیگرش دریافت کرده بودند به گونه ای که الماجد مجبور شد به طور مکرر به مراکز دیالیز مراجعه کند. این امر باعث شد که دستیاران الماجد چندین نقشه برای رساندن او به مراکز دیالیز متعدد تهیه کنند. الماجد به یک آپارتمان در بیروت برای استراحت منتقل می شد و سپس باز می گشت.

برخی اطلاعات حکایت از آن داشت که یکی از دستیاران به طور دائمی همراهش بود. اما باید گفت که اجماع نظر منابع درخصوص دستگیری الماجد در جاده بقاع، این فرضیه را باطل می کند زیرا اگر درست بود، امکان بازداشت الماجد در داخل بیمارستان به جای ریسک فرار کردنش در جریان خارج شدن از آن وجود داشت.

الماجد و تلاش ایران برای مشارکت در بازجویی از وی

بعد از دستگیری الماجد، نشست ویژه ای در دفتر فرمانده ارتش به همراه افسران بلندپایه اطلاعاتی برگزار شد و همه توافق کردند که تنها یک هسته کوچک از دستگیری الماجد مطلع باشند. در این نشست همچنین درباره چگونگی بازجویی از الماجد پیش از وخامت حالش توافق نظر شد. یک تیم پزشکی نیز برای زیر نظر گرفتن وضعیت جسمی این فرد تعیین شد. برخی منابع امنیتی دیروز گفتند که اطلاعات جدی از الماجد به علت وخامت حالش بدست نیامده است.

روزنامه الاخبار همچنین نوشت: بعد از درخواست ایران برای مشارکت افسرانش در تحقیقات از الماجد با توجه به اینکه گردانهای عبدالله عزام مسئولیت دو حمله انتحاری به سفارت ایران در بیروت را برعهده گرفت، سازمان اطلاعات آمریکا گزارش مفصلی درباره روند دستگیری و وضعیت جسمی الماجد دریافت کرد. در همین اثنا عربستان نیز رسما خواستار تحویل گرفتن الماجد برای بازجویی و سپس بازگرداندنش به لبنان شدند و حتی شایع کردند که موافقت سریع لبنان با درخواست خود را بدست آورده اند.

سعودیها به بهانه تحت تعقیب بودن به دنبال استرداد وی به عربستان سعودی بودند زیرا وی شاه کلید اقدامات تروریستی بندربن سلطان بود با دستگری او نقش استخبارات عربستان سعودی در هدایت عملیات تروریستی در لبنان وسوریه وسایر کشورها فاش می شد.

مهدی جلیلی-جام جم آنلاین

دکتر عبدالکریم بی آزار شیرازی در خاطره ای که تا کنون در جایی بازگو نشده و به چاپ نرسیده نقل می کند:  من همراه با یک عده ای از دوستان در یک سمیناری با علمای مسیحی در گرجستان شرکت کردم؛ در آنجا بنده یک مقاله داشتم و ارائه کردم ، بعد از سمینار ما (جمع هیأت ایرانی) یک دیدار و ملاقاتی با  ادوارد شوارد نادزه در گرجستان داشتیم. معلوم بود که ایشان آدم بسیار با شخصیت و خیلی خردمند و فهمیده ای است. در این دیدار خاطرات دیدارش با امام را برای ما تعریف کرد. برای من مهم بود که ببینم به طور مستقیم چه برداشتی از دیدار با امام و خانه امام کرده است. ایشان بیان می کند که من بعد از اینکه امام نامه ای نوشتند به «گورباچف» و آن نامه 6-7 صفحه بود که امام مطالب فلسفی خیلی جالبی را در آن بیان کرده بودند و از سویی به شجاعت «گورباچف» اشاره کرده بودند و راجع به اینکه چگونه ناتوانی کمونیست دارد آشکار می شود. من عین عبارت ایشان و در واقع برداشت ایشان را عرض می کنم، می گفت: وقتی که نامه آمد من و آقای گورباچف متحیر شدیم که حالا چه جوابی بدهیم، شما در نظر بگیرید که گورباچف رئیس یک ملت کمونیستی است که بی دین است، خوب این مسائل را چه طوری جواب بدهیم؛ می گفت ما به این نتیجه رسیدیم که جوابی که می دهیم ارتباط بدهیم به روابط بین ایران و شوروی و در آن باره فقط بحث بکنیم، می گفت: وقتی پاسخ را تهیه کردیم . از سوی گورباچف این نامه به من داده شد که من حامل این نامه به امام باشم. وارد ایران که شدیم. آقای دکتر ولایتی ما را بردند به جماران. البته ایشان شاید خیال می کرد که این جماران قم است.(چون به جای جماران قم را مطرح کرد). می گفت ما را بردند در یک منطقه کوهستانی در حالیکه برف می بارید و سرمای شدیدی بود جایی که هم سرد بود و هم بسیار ساده و یک زیلوهایی بود (البته ایشان تعبیر زیلو را بکار نبرد)، می گفت: یک چیزی بود خاکستری رنگ و خیلی ساده ساده بود. خانه بسیار زاهدانه بود. می گفت: من خودم را خیلی آراسته کرده بودم، لباس آنچنانی، جوراب نازک، کفش بسیار فانتزی و با این حالت وارد شدیم. اصلاً هیچ فکر نمی کردیم که حالا آنجا وارد شدیم باید کفشمان را در بیاوریم. خلاصه ما مثل دیگران کفشمان را درآوردیم و وارد شدیم و نشستیم. دیدم در این سرمای سخت پای من دارد توی آن جوراب نازک هی سرد می شود تا جایی که کرخ شد. می گفت ما درست ربع ساعت آنجا منتظر آمدن امام شدیم، برای من تعجب آور بود. چرا که من از طرف گورباچف و  شوروی آمده بودم، از طرف گرجستان که نیامده بودم . جلسه هم کاملاً ساکت بود، من بودم و چند نفر از همراهان(وزیر خارجه ایران، مترجم و یک چند نفردیگر) تصوراتی همین طوری در ذهن من می گذشت از تاریخ. تا اینکه بعد از ربع ساعت دیدم فرزند امام آمدند و با ادب و متانت و خوشرویی گفتند: امام دارند می آیند. ورود امام را به من خبر دادند و من منتظر شدم. تا اینکه دیدم یک شخصیتی بسیار ساده روحانی و لاغر اندام با یک کلاهی که بر سر داشتند وارد جلسه ما شدند و من را معرفی کردند به ایشان. (به خاطر کسالت امام پزشکان گفته بودند امام ربع ساعت بیشتر نباید صحبت بکنند یا دیدار داشته باشند). وزیر امور خارجه ایران به من یادآوری کردند که شما باید در طی ربع ساعت یا حداکثر 20 دقیقه تمام محتوای نامه گورباچف را برای امام نقل کنید. من در حالی که خیلی هم سردم شده بود، شروع کردم به بیان محتوای این نامه و دیدم که امام چند مرتبه در برخی نقاط سر تکان دادند و بعد فرمودند که این نامه پاسخ نامه من نبود. من هدف اصلی ام این بود که آقای گورباچف را ببرم به یک دنیای جاوید، دنیای پس از مرگ و با یک عالم دیگر آشنا کنم و این جواب من نبود و خلاصه با یک حالتی ایشان از این جلسه بلند شدند. می گفت من یک احساس نارضایتی کردم. احساس کردم که خیلی تحویل گرفته نشدم و مثل این بود که یک توهینی به من شده باشد.

می گفت: بیرون آمدم  و حتی به ذهنم رسید که سایر ملاقات هایم را هم لغو کنم و برگردم. آقای دکتر ولایتی بعداً به من در هتل تلفن کردند و گفتند: امام از آن صحبت ها ناراضی نبودند فقط آن مسأله ای را که می خواستند بیان بدارند از اینکه جوابی دریافت نکرده بودند از آن بابت فقط، و الا ایشان ناراحت نشدند و خلاصه این ملاقات به صورت خوبی تلقی شده در روزنامه ها و در تلویزیون و شما می توانید اینها را ملاحظه بکنید و ایشان گفتند همین الآن شما تلویزیون را بگیرید و من گرفتم و مترجم هم برای من ترجمه کردند دیدم نه خلاصه به صورت مثبتی این دیدار تلقی شده و من یکی دو روز ماندم و دیدارهای بعدی ام را با مسئولان ایران انجام دادم ایشان بیان کردند، برداشت من از امام خمینی این است که ایشان یک ابرمرد تاریخ بود، شخصیت بزرگی بود.
 بعد ایشان به دنبال این  ملاقات به عراق  می رود، در بصره با صدام ملاقات می کند. ایشان بیان می کرد که صدام بسیار تشریفات فراوانی برای من ترتیب داده بود که احترام فراوانی برای من بگذارد و نشان بدهد که ما چقدر اهمیت قائلیم. می گفت من آنجا اول از این حالت استکبار او بدم آمد. معلوم بود که از آن زندگی زاهدانه و عارفانه امام خوشش آمده بود و در قلبش اثر گذاشته بود و می گفت بر خلاف انتظارم که تصور می کردم که می خواهند من را در جماران به سبک پادشاهان ایرانی تحقیر کنند، دیدم نه آن روحیه اصلاً در امام نیست. امام چنین روحیه ای ندارد، من آن روحیه استکباری را در صدام دیدم و دیدم یک آدم بسیار لجوجی است. به صدام گفتم که این جنگ هایی که با ایران کردید بیهوده بود. می گفت برداشت من اینچنین بود با اینکه صدام دوست ما بود و ایران با این دوست ما یعنی عراق می جنگید و با این که روابط ما روابط نیمه سردی بود، بعداً ما متوجه شدیم که این آدم چه روحیه خصمانه و خشنی دارد مخصوصاً وقتی که به کویت حمله کرد.

 نتیجه ای که این برخوردهای ایشان داشت و ایشان بیان می کرد چند نکته بود یکی اینکه ایشان متوجه این مسئله شده بود که امام اصلاً در یک عالم دیگری سیر می کند و به دنبال این روابط مثلاً مادی دنیوی نیست که به خاطر منافعش بخواهد ارتباطی با شوروی برقرار بکند؛ نکته دوم این بود که فهمید امام چه روحیه زاهدانه و عارفانه ای دارد و این روحیه استکباری در ایشان اصلاً نیست و نکته دیگر اینکه امام تمام حرکات و سکناتش حساب شده است. این خیلی مهم است که ایشان فقط سه بار سرشان را تکان دادند. و همه اینها را به عنوان نکات مثبت تلقی کردند، و نکته دیگر اینکه ایشان می گفت که این امر باعث شد که یک روابط خوبی میان ایران و شوروی برقرار شود با اینکه ما دوست صدام بودیم. دوست عراق بودیم ولی این دوستی ما نسبت به عراق کاهش پیدا کرد و دوستی مان نسبت به ایران خیلی زیاد شد.نکته دیگر اینکه به برکت این دیدار امام، رابطه ایران و گرجستان بسیار عالی شد. این هم یکی از ثمرات این دیدار بود. به هر حال ایشان این صحبت ها را به دور از این صحبت های دیپلماسی بیان کرد. من دیدم واقعاً با عظمت از امام یاد کرد، در صورتی که در وطن خودش بود و آزاد بود، می توانست مثلاً بگوید آقا من خوشم نیامد ولی واقعاً ایشان با عظمت از امام یاد می کرد و از صدام با اینکه دوست سابقشان بود خیلی به صورت بدی یاد می کرد.

(منبع: آرشیو خاطرات موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی)  

اظهارات میخائیل گورباچف، ـ رهبر شوروی (سابق) درباره نامه امام:

پیام آیت‏ اللّه‏ خمینی از نظر من به همه اعصار در طول تاریخ بود و زمانی که این پیام را دریافت کردم، اینگونه دریافتم، شخصی که این پیام را نوشته فردی متفکر و دلسوز برای سرنوشت جهان است. من از این پیام که با دقت به آن گوش دادم و آن را مطالعه کردم، استنباط کردم او کسی است که برای جهان نگران است و مایل است من انقلاب اسلامی را بیشتر بشناسم و درک کنم. آیت ‏اللّه‏ خمینی توانست اثر بزرگی در تاریخ نوین جهان بگذارد.

ما زمانی که این پیام را در جلسه کمیته مرکزی حزب کمونیست مطرح کردیم، برای اعضای حزب که نیمی از جهان را در اختیار داشتند، بسیار غیرمنتظره بود و نسبت به پیام با دیده احترام نگریستند و گفتند که رهبران ایران علاقه‏ مند به حفظ ارزشهای انسانی در جهان هستند. من متأسفم که در آن مقطع نتوانستم به ایران سفر کنم و از نزدیک با ایشان ملاقات نمایم. به هر حال من امروز از ایشان با احترام عظیم یاد می‏کنم و معتقدم که آیت‏ اللّه‏ خمینی فراتر از زمان می‏ اندیشید و در بُعد مکان نمی‏ گنجید.

امروز که من شاهد این اوضاع هستم، پیام آیت‏ اللّه‏ خمینی در ذهنم نقش می‏بندد که او گفته بود من مارکسیسم را به زودی در موزه‏ های تاریخ می‏بینم، من از همان زمان تصمیم گرفتم حرکت را آغاز کنم لذا اصلاحات را انجام دادیم، تعداد مساجد و کلیساها افزایش یافت. اگر آن روز ما پیشگویی آیت‏ اللّه‏ خمینی را جدی ‏تر می‏گرفتیم شاهد چنین وضعیتی نبودیم و اجازه نمی‏دادیم که وضعیت کشور بدین شکل درآید.

نامه امام به گورباچف
بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

جناب آقای گورباچف، صدر هیأت رئیس? اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی

با امید خوشبختی و سعادت برای شما و ملت شوروی، از آنجا که پس از روی کار آمدن شما چنین احساس می‏شود که جنابعالی در تحلیل حوادث سیاسی جهان، خصوصاً در رابطه با مسائل شوروی، در دور جدیدی از بازنگری و تحول و برخورد قرار گرفته‏اید، و جسارت و گستاخی شما در برخورد با واقعیات جهان چه بسا منشأ تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلی حاکم بر جهان گردد، لازم دیدم نکاتی را یادآور شوم. هر چند ممکن است حیط? تفکر و تصمیمات جدید شما تنها روشی برای حل معضلات حزبی و در کنار آن حل پاره‏ای از مشکلات مردمتان باشد، ولی به همین اندازه هم شهامت تجدید نظر در مورد مکتبی که سالیان سال فرزندان انقلابی جهان را در حصارهای آهنین زندانی نموده بود قابل ستایش است. و اگر به فراتر از این مقدار فکر می‏کنید، اولین مسئله ‏ای که مطمئناً باعث موفقیت شما خواهد شد این است که در سیاست اسلاف خود دایر بر «خدا زدایی» و «دین زدایی» از جامعه، که تحقیقاً بزرگترین و بالاترین ضربه را بر پیکر مردم کشور شوروی وارد کرده است، تجدید نظر نمایید؛ و بدانید که برخورد واقعی با قضایای جهان جز از این طریق میسر نیست. البته ممکن است از شیوه‏های ناصحیح و عملکرد غلط قدرتمندان پیشین کمونیسم در زمین? اقتصاد، باغ سبز دنیای غرب رخ بنماید، ولی حقیقت جای دیگری است. شما اگر بخواهید در این مقطع تنها گره‏های کور اقتصادی سوسیالسیم و کمونیسم را با پناه بردن به کانون سرمایه‏داری غرب حل کنید، نه تنها دردی از جامع? خویش را دوا نکرده‏اید، که دیگران باید بیایند و اشتباهات شما را جبران کنند؛ چرا که امروز اگر مارکسیسم در روشهای اقتصادی و اجتماعی به بن‏بست رسیده است، دنیای غرب هم در همین مسائل، البته به شکل دیگر، و نیز در مسائل دیگر گرفتار حادثه است.

جناب آقای گورباچف، باید به حقیقت رو آورد. مشکل اصلی کشور شما مسئل? مالکیت و اقتصاد و آزادی نیست. مشکل شما عدم اعتقاد واقعی به خداست. همان مشکلی که غرب را هم به ابتذال و بن بست کشیده و یا خواهد کشید. مشکل اصلی شما مبارز? طولانی و بیهوده با خدا و مبدأ هستی و آفرینش است.

جناب آقای گورباچف، برای همه روشن است که از این پس کمونیسم را باید در موزه‏های تاریخ سیاسی جهان جستجو کرد؛ چرا که مارکسیسم جوابگوی هیچ نیازی از نیازهای واقعی انسان نیست؛ چرا که مکتبی است مادی، و با مادیت نمی‏توان بشریت را از بحران عدم اعتقاد به معنویت، که اساسیترین درد جامع? بشری در غرب و شرق است، به در آورد.

حضرت آقای گورباچف، ممکن است شما اثباتاً در بعضی جهات به مارکسیسم پشت نکرده باشید و از این پس هم در مصاحبه‏ها اعتقاد کامل خودتان را به آن ابراز کنید؛ ولی خود می‏دانید که ثبوتاً اینگونه نیست. رهبر چین[1]اولین ضربه را به کمونیسم زد؛ و شما دومین و علی‏الظاهر آخرین ضربه را بر پیکر آن نواختید. امروز دیگر چیزی به نام کمونیسم در جهان نداریم. ولی از شما جداً می‏خواهم که در شکستن دیوارهای خیالات مارکسیسم، گرفتار زندان غرب و شیطان بزرگ[2]نشوید. امیدوارم افتخار واقعی این مطلب را پیدا کنید که آخرین لایه‏های پوسید? هفتاد سال کژی جهان کمونیسم را از چهر? تاریخ و کشور خود بزدایید. امروز دیگر دولتهای همسو با شما که دلشان برای وطن و مردمشان می‏تپد هرگز حاضر نخواهند شد بیش از این منابع زیرزمینی و رو زمینی کشورشان را برای اثبات موفقیت کمونیسم، که صدای شکستن استخوانهایش هم به گوش فرزندانشان رسیده است، مصرف کنند.

آقای گورباچف وقتی از گلدسته‏های مساجد بعضی از جمهوریهای شما پس از هفتاد سال بانگ «اللّه‏ اکبر» و شهادت به رسالت حضرت ختمی مرتبت ـ صلی اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ به گوش رسید، تمامی طرفداران اسلام ناب محمدی (ص) را از شوق به گریه انداخت. لذا لازم دانستم این موضوع را به شما گوشزد کنم که بار دیگر به دو جهان‏بینی مادی و الهی بیندیشید. مادیون معیار شناخت در جهان‏بینی خویش را «حس» دانسته و چیزی را که محسوس نباشد از قلمرو علم بیرون می‏دانند؛ و هستی را همتای ماده دانسته و چیزی را که ماده ندارد موجود نمی‏دانند. قهراً جهان غیب، مانند وجود خداوند تعالی و وحی و نبوت و قیامت، را یکسره افسانه می‏دانند. در حالی که معیار شناخت در جهان‏بینی الهی اعم از «حس و عقل» می‏باشد، و چیزی که معقول باشد داخل در قلمرو علم می‏باشد گر چه محسوس نباشد. لذا هستی اعم از غیب و شهادت است، و چیزی که ماده ندارد، می‏تواند موجود باشد. و همان طور که موجود مادی به «مجرد» استناد دارد، شناخت حسی نیز به شناخت عقلی متکی است.

قرآن مجید اساس تفکر مادی را نقد می‏کند، و به آنان که بر این پندارند که خدا نیست و گرنه دیده می‏شد.لَن نُؤمِنَ لَکَ حَتّی نَرَی اللّه‏َ جَهرَةً[3]می‏فرماید:لاَتُدرِ کُهُ الأبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الأبْصارَ وَ هو اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ[4].

از قرآن عزیز و کریم و استدلالات آن در موارد وحی و نبوت و قیامت بگذریم، که از نظر شما اول بحث است، اصولاً میل نداشتم شما را در پیچ و تاب مسائل فلاسفه،
بخصوص فلاسف? اسلامی، بیندازم. فقط به یکی ـ دو مثال ساده و فطری و وجدانی که سیاسیون هم می‏توانند از آن بهره‏ای ببرند بسنده می‏کنم. این از بدیهیات است که ماده و جسم هر چه باشد از خود بیخبر است. یک مجسم? سنگی یا مجسم? مادی انسان هر طرف آن از طرف دیگرش محجوب است. در صورتی که به عیان می‏بینیم که انسان و حیوان از هم? اطراف خود آگاه است. می‏داند کجاست؛ در محیطش چه می‏گذرد؛ در جهان چه غوغایی است. پس، در حیوان و انسان چیز دیگری است که فوق ماده است و از عالم ماده جدا است و با مردن ماده نمی‏میرد و باقی است. انسان در فطرت خود هر کمالی را به طور مطلق می‏خواهد. و شما خوب می‏دانید که انسان می‏خواهد قدرت مطلق جهان باشد و به هیچ قدرتی که ناقص است دل نبسته است. اگر عالم را در اختیار داشته باشد و گفته شود جهان دیگری هم هست، فطرتاً مایل است آن جهان را هم در اختیار داشته باشد. انسان هر اندازه دانشمند باشد و گفته شود علوم دیگری هم هست، فطرتاً مایل است آن علوم را هم بیاموزد. پس قدرت مطلق و علم مطلق باید باشد تا آدمی دل به آن ببندد. آن خداوند متعال است که همه به آن متوجهیم، گرچه خود ندانیم. انسان می‏خواهد به «حق مطلق» برسد تا فانی در خدا شود. اصولاً اشتیاق به زندگی ابدی در نهاد هر انسانی نشان? وجود جهان جاوید و مصون از مرگ است. اگر جنابعالی میل داشته باشید در این زمینه‏ها تحقیق کنید، می‏توانید دستور دهید که صاحبان اینگونه علوم علاوه بر کتب فلاسف? غرب در این زمینه، به نوشته‏های فارابی[5]و بوعلی سینا[6]ـ رحمة اللّه‏علیهما ـ در حکمت مشاء مراجعه کنند، تا روشن شود که قانون علیت و معلولیت که هرگونه شناختی بر آن استوار است، معقول است نه محسوس؛ و ادراک معانی کلی و نیز قوانین کلی که هر گونه استدلال بر آن تکیه دارد، معقول است نه محسوس، و نیز به کتابهای سهروردی[7]ـ رحمة اللّه‏ علیه ـ در حکمت اشراق مراجعه نموده، و برای جنابعالی شرح کنند که جسم و هر موجود مادی دیگر به نور صِرف که منزه از حس می‏باشد نیازمند است؛ و ادراک شهودیِ ذات انسان از حقیقت خویش مبرا از پدید? حسی است. و از اساتید بزرگ بخواهید تا به حکمت متعالی? صدرالمتألهین[8]ـ رضوان اللّه‏ تعالی علیه و حشره اللّه‏ مع النبیین والصالحین ـ مراجعه نمایند، تا معلوم گردد که:حقیقت علم همانا وجودی است مجرد از ماده، و هرگونه اندیشه از ماده منزه است و به احکام ماده محکوم نخواهد شد.

دیگر شما را خسته نمی‏کنم و از کتب عرفا و بخصوص محی الدین ابن عربی[9]نام نمی‏برم؛ که اگر خواستید از مباحث این بزرگمرد مطلع گردید، تنی چند از خبرگان تیزهوش خود را که در اینگونه مسائل قویاً دست دارند، راهی قم گردانید، تا پس از چند سالی با توکل به خدا از عمق لطیف باریکتر ز موی منازل معرفت آگاه گردند، که بدون این سفر آگاهی از آن امکان ندارد.

جناب آقای گورباچف، اکنون بعد از ذکر این مسائل و مقدمات، از شما می‏خواهم دربار? اسلام به صورت جدی تحقیق و تفحص کنید. و این نه به خاطر نیاز اسلام و مسلمین به شما، که به جهت ارزشهای والا و جهان شمول اسلام است که می‏تواند وسیل? راحتی و نجات هم? ملتها باشد و گره مشکلات اساسی بشریت را باز نماید. نگرش جدی به اسلام ممکن است شما را برای همیشه از مسئله افغانستان و مسائلی از این قبیل در جهان نجات دهد. ما مسلمانان جهان را مانند مسلمانان کشور خود دانسته و همیشه خود را در سرنوشت آنان شریک می‏دانیم. با آزادی نسبی مراسم مذهبی در بعضی از جمهوریهای شوروی، نشان دادید که دیگر اینگونه فکر نمی‏کنید که مذهب مخدر جامعه است.[10]راستی مذهبی که ایران را در مقابل ابرقدرتها چون کوه استوار کرده است مخدر جامعه است؟ آیا مذهبی که طالب اجرای عدالت در جهان و خواهان آزادی انسان از قیود مادی و معنوی است مخدر جامعه است؟ آری، مذهبی که وسیله شود تا سرمایه‏های مادی و معنوی کشورهای اسلامی و غیر اسلامی، در اختیار ابرقدرتها و قدرتها قرار گیرد و بر سر مردم فریاد کشد که دین از سیاست جدا است مخدر جامعه است. ولی این دیگر مذهب واقعی نیست؛ بلکه مذهبی است که مردم ما آن را «مذهب امریکایی» می‏نامند.

در خاتمه صریحاً اعلام می‏کنم که جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین و قدرتمندترین پایگاه جهان اسلام به راحتی می‏تواند خلأ اعتقادی نظام شما را پر نماید. و در هر صورت، کشور ما همچون گذشته به حسن همجواری و روابط متقابل معتقد است و آن را محترم می‏شمارد. والسلام علی من اتبع الهدی.[11]

11/10/67

روح ‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

به گزارش مشرق،دراین جلسه که سه شنبه هفته گذشته برگزار شد، یکی از حاضران در پاسخ به این اعتراض ها گفته است: شما فراموش کرده اید که روحانی در حاکمیت است و بیشترین حمایت از وی را تاکنون جریان رهبری و ارکان نظام و نیروهای انقلاب از او داشته اند. وی نه اعتقاد دارد و نه بنا دارد با حاکمیت درگیر شود.

 در روزهای اخیر جریان فتنه حملات سنگینی را علیه رئیس جمهور تدارک دیده اند. صادق زیبا کلام هم در نامه ای و در واکنش به مواضع روحانی با لحنی توهین آمیز نوشت: حضرتعالی ناگریزانه و ناگزیر می بایست محض خالی نبودن عریضه هم که شده نظری اظهار کنید.

شکست طرح عربستان

طرح عربستان در سی و چهارمین دوره اجلاس سران شورای همکاری خلیج فارس که در کویت برگزار شد به دلیل مخالفت برخی کشورها از جمله عمان با شکست مواجه شد. عربستانی ها سال ها است درصددند با تشکیل اتحادیه شورای همکاری خلیج فارس، و با پشتوانه وسعت، جمعیت، ثروت، جایگاه سیاسی، موقعیت برتر در جهان اسلام و نیروی نظامی، سیطره خود را بر کشورهای حاشیه خلیج فارس دیکته کنند.

 طرح عربستان مشابه تشکیل اتحادیه اروپا است که شامل پول واحد، ارتش واحد، حذف ویزا،پیمان دفاعی- امنیتی، حذف گمرکی و... برای کشورهای عضو می باشد.در صورت تصویب این طرح ، پایتخت سیاسی و نظامی این اتحادیه ریاض خواهد بود. کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عمان، کویت، قطر و امارات نمی خواهند آینده خود را به سیاست ها و راهبردهای عربستان گره بزنند.

استقبال رسانه های معاند از سخنان علی مطهری

سخنان اخیرعلی مطهری در دفاع از سران فتنه و برخی اصحاب فتنه نظیر تاج زاده، بهزاد نبوی و انتقادات شدید به قوه قضائیه در آستانه 9 دی با استقبال شبکه های ماهواره ای و رسانه های معاند نظام مواجه شده است.

این شبکه ها با بازتاب و پردازش سخنان مطهری در خط تحلیلی خود به مخاطب القا می نمایند که از ابتدا در جریان اصول گرایی در ارتباط با سران فتنه اختلاف نظرهای جدی وجود داشته است.همسویی کامل برخی رسانه های داخل کشور با رسانه های بیگانه در این موضوع (مثل بسیاری موضوعات دیگر) قابل توجه است.

همچنین شبکه های ماهواره ای در سناریویی رسانه ای با یادآوری مواضع گذشته علی مطهری بر ضد دولت اصلاحات او را "عامل به تکلیف" به تصویر می کشانند و با این شگرد به دنبال نوعی مشروعیت سازی برای اظهار نظرهای اخیر او هستند.

عربستان؛فرانسه جایگزین آمریکا

رسانه های بیگانه سفر رئیس جمهوری فرانسه به عربستان سعودی و رایزنی های وی با مقامات عربستان، سعد حریری و احمد جربا (رئیس ائتلاف ملی سوریه) را مورد توجه و بررسی قرار دادند.

در این زمینه گفته شده «فرانسوا اولاند برای تاکید بر اتحاد استراتژیک جدیدی که بین فرانسه و دولت عربستان در حال شکل گیری است به ریاض رفته و این اتحاد استراتژیک تصور بر این هست که جایگزین اتحاد استراتژیک عربستان با آمریکا می شود عربستان معتقد است که آمریکا بخاطر تردید در موضوع سوریه و بخاطر بی تفاوتی نسبت به اوضاع لبنان و بخاطر سپردن امور به نوری مالکی در عراق از موضوع اتحاد استراتژیکی اش با عربستان خارج شده و الان عربستان تلاش می کند که فرانسه را بجای آمریکا در اتحاد استراتژیک خودش قرار بدهد.»

در همین راستا کمک سه میلیارد دلاری عربستان سعودی به ارتش لبنان در فضای رسانه ای بیگانه بازتاب یافته است؛ کمکی که گفته می شود: «بیش از هر چیز انگیزه اش  در هم شکستن برتری نظامی حزب الله در لبنان است.

با ایران صادق باشیم

«پل پیلار» تحلیلگر سابق سیا در مقاله ای تصریح کرد: آمریکا باید با ایران صادق باشد و این کشور را «لولو خورخوره» جلوه ندهد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه اینترنتی نشنال اینترست، در مقاله تحلیلگر سابقه سیا آمده است: نومحافظه کاران در واشنگتن هنوز تلاش می کنند مطابق میل حزب لیکود اسرائیل عمل کنند و با تصویب تحریم های جدید و قرار دادن آمریکا در جاده جنگ، مذاکرات هسته ای  با ایران را از خط خارج کنند. اما  واقعیت پشت سفسطه بازی ها و تحریف ها گم شده است.

در این مقاله آمده است:بحث اصلی درباره ایران در کنگره بعد از اتمام تعطیلات، لایحه ای است که سناتور مارک کرک و سناتور رابرت منندز ارائه کرده اند که تحریم های بیشتری علیه خریداران نفت ایران پیش بینی کرده است و شرایط غیرواقع بینانه برای جلوگیری از وضع تحریم ها ایجاد می کند. این لایحه همچنین به اسرائیل برای حمله به ایران چراغ سبز می دهد و پای آمریکا را نیز به جنگ باز می کند.

تیم مذاکره کننده آمریکا با این لایحه مخالف است.نظر این تیم خیلی اهمیت دارد.اگر لایحه تحریم واقعاً قدرت چانه زنی آمریکا را بالا ببرد ، مذاکره کنندگان آمریکایی از آن استقبال می کنند.نمایندگان مجلس ایران در واکنش به اقدام کنگره آمریکا خواستار افزایش سطح غنی سازی شده اند. این نشان می دهد که چگونه تهدید و لجبازی یکی از طرفین  موجب می شود طرف دیگر نیز در موضع لجبازی قرار بگیرد.

وزیر امور خارجه کشورمان که برای دیدار با مقامات ترکیه به استانبول سفر کرده است، شنبه شب این مطلب را در مصاحبه مطبوعاتی مشترک با احمد داوداوغلو وزیر امور خارجه ترکیه عنوان کرد.

وی گفت: ضروری است که کشورهای ثالت از دخالت در روابط دو کشور همسایه ایران و ترکیه که به سود مردم دو کشور و صلح و ثبات در منطقه است، خودداری کنند تا این روابط سیر صعودی خود را داشته باشد.

وزیر امور خارجه کشورمان روابط ایران و ترکیه به عنوان دو کشور مهم و تاثیر گذار در منطقه حساس خاورمیانه را مهم و بر لزوم تبادل نظر و هماهنگی دائمی و مستمر بین مقامات دو کشور تاکید کرد.

وی گفت: از آغاز استقرار دولت جدید در ایران، ارتباطات مقامات دو کشور گسترش یافته است و در آینده نزدیک  رجب طیب اردوغان  نخست وزیر ترکیه به تهران سفر خواهد کرد.

ظریف افزود: در این سفر بسیاری از تفاهم های صورت گرفته بین مقامات دو کشور نهایی خواهد شد.

وی گفت: از جمله این توافقات می توان به توافق تعرفه های ترجیحی دو کشور اشاره کرد که دستاورد بسیار مهمی برای ایران و ترکیه خواهد بود.

ظریف اضافه کرد: افزون بر آن دو کشور درخصوص تشکیل شورای عالی همکاری ایران و ترکیه به تفاهم رسیده اند که این امر نشان دهنده روابط خوب دو کشور است.

وزیر امور خارجه کشورمان در ادامه به سفر دکتر  حسن روحانی  رئیس جمهور ایران به ترکیه در ابتدای سال جاری میلادی نیز اشاره کرد و گفت: به هنگام این سفر نیز بسیاری از توافقات صورت گرفته اجرایی خواهند شد.

ظریف با بیان این که بستر مناسب برای گسترش روابط دو کشور ایران و ترکیه در بخش های مختلف ازجمله حوزه های انرژی، بازرگانی، حمل و نقل و تجارت فراهم شده است، تصریح کرد: دو طرف همچنین خواستار گسترش همکاری های کنسولی شده اند و با افزایش همکاری های کنسولی دو کشور شاهد نزدیکی دو ملت در بخش های مختلف خواهیم بود.

وی در باره مباحث مطرح شده در دیدار با نخست وزیر و وزیر امور خارجه ترکیه اظهار کرد: در این دیدارها در باره موضوعات منطقه ای به تبادل نظر پرداختیم.

ظریف با بیان این که نقاط مشترک بسیاری در مواضع دو کشور ایران و ترکیه وجود دارد؛ گفت: ضرورت رسیدن به راه حل های مورد قبول، احترام به آرای مردم، مخالفت با خشونت، درگیری و جنگ و تقویت برادری بین دو کشور از نقاط مواضع مشترک دو طرف است.

وزیر امور خارجه ایران به ادامه همکاری های دو کشور در خصوص تحولات سوریه نیز اشاره کرد و گفت: مذاکرات دو کشور برای رسیدن به یک راه حل که مردم سوریه به تفاهم برسند، ادامه خواهد داشت.

وی تصریح کرد: دولت های خارجی نیز باید برای رسیدن به تفاهم در سوریه و پایان بخشیدن به درگیری ها در این کشور کمک کنند ضمن این که به آرای مردم سوریه نیز بایستی احترام گذاشته شود.

ظریف همچنین به برگزاری انتخابات در عراق نیز اشاره و ابراز امیدواری کرد که انتخابات موفقیت آمیزی در عراق و با حضور مردم این کشور در پای صندوق های رای برگزار شود.

وی در ادامه به مواضع مشترک ایران و ترکیه اشاره و انجام دیدارهای مقامات دو کشور را زمینه ساز کاهش اختلافات دانست و گفت: گسترش این روابط امنیت را در منطقه در پی خواهد داشت.

وزیر امور خارجه ایران به حجم مبادلات دو کشور نیز اشاره کرد و افزود: رسیدن به 30میلیارد دلار تبادلات تجاری بین ایران و ترکیه قابل دسترسی است.

احمد داوداوغلو  وزیر امور خارجه ترکیه نیز پیش از سخنان ظریف در سخنانی گفت: دو کشور تصمیم به تشکیل شورای عالی همکاری گرفته اند که این توافق در سفر نخست وزیر ترکیه به تهران و سفر دکتر ? حسن روحانی ? به ترکیه نهایی خواهد شد.

وی در باره مباحث مطرح شده در دیدار با وزیر امور خارجه ایران نیز گفت: در این دیدار دو طرف با افزایش حجم تبادلات تجاری دو کشور به مرز 30 میلیارد دلار و سپس 50 میلیارد دلار موافقت کردند.

وزیر امور خارجه ترکیه از مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 ابراز خرسندی کرد و گفت: ترکیه از این مذاکرات حمایت کرده و می کند و امیدوارم این گفت وگوها به صورت سازنده ادامه داشته باشد.

وی در باره تحولات سوریه گفت: نقطه نظرات خود را در خصوص تحولات سوریه در دیدار با وزیر امور خارجه ایران بیان کردم ضمن این که دو کشور ایران و ترکیه در باره سوریه همکاری های نزدیکی دارند.

داوداوغلو اضافه کرد دو کشور پیش از این نیز خواستار اعلان آتش بس در سوریه شده بودند و ما خواستار پایان خونریزی ها در این کشور هستیم.

وزیر امور خارجه ترکیه درباره برگزاری نشست ژنو دو نیز افزود: به تلاش خود برای برگزاری این نشست ادامه خواهیم داد و با ایران گام های مشترکی را بر خواهیم برداشت.

وی به مذاکراتش با همتای ایرانی خود در باره تحولات عراق نیز اشاره و بیان کرد: ما امیدواریم که خشونت در عراق هر چه زودتر به پایان برسد و انتخابات این کشور در جوی با آرامش و ثبات برگزار شود و دو کشور ایران و ترکیه در این خصوص نیز به گفت وگوهای خود ادامه خواهند داد.

جام جم: انتقال پایتخت به زیر تخت!

صحبت از انتقال پایتخت است. بله، این مطلب درست است و شایعه نیست. منتهی نه که طرح خیلی خوبی است، الان قریب بیست سالی می شود که محل توجه است و راجع به آن صحبت می شود. خصوصا هر وقت که بحث آلودگی هوا یا زلزله، بالا می گیرد، اما از خدا که پنهان نیست، از شما نیز چه پنهان که چون اجرای این طرح در عمل کمی سخت است؛ این است که هنوز زور کسی نرسیده تا پایتخت را به خارج شهر تهران هل دهد.

وزیر راه و شهرسازی: «انتقال پایتخت، یک ایده است و باید توسط گروه مطالعاتی وزارتخانه بررسی شود و براساس تجربه دیگر کشورها، این کار خیلی زمان می خواهد.» ــ به نقل از جراید روی گسل

تک مضراب: ما دقیقا هم اکنون از جهالت درآمدیم و ملتفت شدیم که تا الان وقت کافی نبوده و بیشتر از اینها باید به مسئولان وقت داده شود. شاید یک چیزی در مایه زمان های معروف در زمین شناسی. خب خدا را شکر، چیزی هم که ما زیاد داریم، وقت. به یک کسی گفتند: «مبلغی به قرض به ما بده با مهلتی چند»؛ گفت: «مبلغ را که ندارم، اما مهلت هرچه بخواهید در خدمتم.»!

ادامه عرایض وزیر: «برای انتقال پایتخت، زلزله یا آلودگی هوا کفایت نمی کند؛ بلکه باید مجموعه ای از دلایل گسترده در این باره وجود داشته باشد که این امر نیازمند شناسایی مسائل فنی و اقتصادی است.»ــ به نقل از جراید پایتخت

بسته پیشنهادی: بهتر است به عوض تک مضراب زدن بر فرمایش های متین جناب وزیر، به روال معمول و بی دردسر خودمان، بسته پیشنهادی بدهیم که صد درصد کاربردی تر است. ملاحظه بفرمایید:

1ـ انتقال جزء به جزء: همیشه گفتند که سنگ بزرگ نشانه نزدن است. ما خودمان خیلی پیش تر از اعلام جناب وزیر، شستمان خبردار شده بود که طرح انتقال پایتخت فقط در حد یک ایده است. اگر جز این بود که لااقل تا الان یک گوشه کار گرفته شده بود. حالا همه اش هیچ. توقع نداریم یکدفعه کل پایتخت را با جرثقیل بکسل کنند ببرند خارج تهران خالی کنند. خیر؛ گاو نر می خواهد و مرد کهن!... می شد در این سال ها جزء به جزء انتقال داده شود. قطعا تا الان فقط برج میلادش باقی مانده بود که برای میخکوب کردن گسل ها به زمین لازم است. البته می گویند بالایش بستنی های خوبی هم می دهند.

2ـ ایجاد معضل بیشتر: اگر طبق فرمایش جناب وزیر، آلودگی هوا و زلزله، برای انتقال پایتخت کافی نیست؛ پس بفرمایند که چه مشکلات و معضلات دیگری لازم است به تهران اضافه شود تا مردم و مسئولان اقدام کنند. به هر حال خوشحال می شویم اگر کاری از دست ما برآید. حداقلش این است که به سبک جناب حافظ شاعر، ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم / غم تهران تو را چاره ز جایی بکنیم.

3ـ سیار بودن پایتخت: اگر زمانی که تهران را به عنوان پایتخت می ساختند، زیر آن چرخ گذاشته بودند؛ الان مسئولان عزیز ما این دغدغه ها و مشکلات بیخود را نداشتند و به کارهای مهم ترشان می رسیدند. ولی خب اگر دیگران در گذشته کوتاهی کردند، این دلیل نمی شود که ما نیز الان کوتاهی کنیم. فلذا در هرجا که می خواهیم پایتخت جدید را علم کنیم؛ بهتر است که زیر آن چرخ هایی گذاشته شود تا اگر باز آلودگی هوایی چیزی باعث پیدایش طرح و ایده انتقال پایتخت شد؛ این کار سه سوته، انجام پذیر باشد. آسان مثل آب خوردن یا بردن پایتخت به زیر تخت!

کیهان: بوق (گفت و شنود)

گفت: اظهارات متعهدانه رئیس جمهور در تقدیر از حماسه 9دی که اعتراض شدید به دست اندرکاران فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 بود، بدجوری اعصاب سران و عوامل فتنه و حامیان خارجی آنها را به هم ریخته است.

گفت: اظهارات متعهدانه رئیس جمهور در تقدیر از حماسه 9دی که اعتراض شدید به دست اندرکاران فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 بود، بدجوری اعصاب سران و عوامل فتنه و حامیان خارجی آنها را به هم ریخته است.

گفتم: وطن فروشی و خیانت سران فتنه آشکارتر و مستندتر از آن است که قابل انکار باشد و آقای روحانی به تعهد اسلامی و انقلابی خود عمل کرده است.

گفت: مدعیان اصلاحات ضمن حمله شدید به آقای روحانی ابراز نگرانی کرده اند که مبادا رئیس جمهور در محکوم کردن فتنه و فتنه گران از این جلوتر هم برود.

گفتم: چه توقع بی جایی؟!... یارو به قصد هواپیماربایی وارد کابین خلبان شد و گفت؛ برو اسرائیل، خلبان گفت نمیرم. گفت؛ برو انگلیس، آمریکا... خلبان جواب داد نمیرم و یارو که حسابی ناامید شده بود گفت؛ پس بذار یه بوق بزنم!

سیاست روز: ساندویچ خور مشکوک

جمله زیر متعلق به کدام یک از فلاسفه است؟
بسیار مهم است که بدانیم کالبد برای شهروندان است یا شهروندان برای این کالبد هستند.
الف) ژان پل سارتر – متفکر فرانسوی –
ب) فریدریش نیچه – اندیشمند آلمانی –
ج) یورگن هابرماس – بنیانگذار مکتب اومانیسم غرب –
د) عباس آخوندی – وزیر مسکن –

مرتضی آقا تهرانی: ... روز اول خوب بود، روز دوم لق زد و روز سوم افتاد.
نقطه چین بالا را با یکی از گزینه های زیر پر کنید.
الف) دندان عقل
ب) دندان آسیاب
د) دندان شیری
د) رییس جمهور سابق

حمید رسایی – نماینده مجلس - : انسانهای شاخص و معروف صدای ریزش بلندی دارند اما مردم عادی هم ریزش دارند اما با صدای آرامتر!
منظور برادر رسایی از اظهارنظر فوق کدام یک از گزینه های زیر است؟
الف) «ریزش» بعضی ها فعلا صدا ندارد اما بعدا صدایش در می آید.
ب) بعضی ها با سر و صدای زیاد «ریزش» می کنند اما بعد هیچ صدایی از ریزش آنان به گوش نمی رسد.
ج) بعضی ها با سر و صدای وحشتناکی «ریزش» می کنند اما چون زورشان زیاد است آن سر و صداها را می اندازند گردن مردم عادی!
د) گزینه آخر قابل نوشتن نیست اما صحت دارد فلذا همین گزینه «دال» را انتخاب کنید باشد که رستگار شوید و صدای ریزش تان آرامتر باشد.

یک نماینده مجلس: باید مشخص شود دختر چه کسی در روز راهپیمایی فتنه ساندویچ می خورد.
به نظر شما غیر از این موضوع مهم کدام یک از گزینه های زیر حائز اهمیت بیشتری است؟
الف) آیا آن دختر از ساندویچ فروش خواسته بود در ساندویچش خیار شور بگذارد یا نه؟
ب) آیا ساندویچ مزبور با نان اضافه تحویل ایشان شده یا تک نان بوده است؟
ج) آیا آن دختر ساندویچش را با نوشابه خورده یا آب معدنی سفارش داده است؟
د) آیا دختر یادشده از سس قرمز استفاده کرده یا با سس سفید ، ساندویچش را میل کرده است؟

شرق: لقمان حکیم: من شرمنده ام

خوشبختانه ظاهر و باطن مان دارد یکی می شود. تا هفهشده سال پیش خیلی حرف ها و عبارات، حرف های درگوشی بود و اگر به گوش کسی می رسید گوش گوینده و شنونده از خجالت سرخ می شد. الان کسی گوشش بدهکار این حرف ها نیست و هرچه به دهان کسی برسد بدون معطلی به گوش دیگران صادرش می کند.

این قضیه بد است یا خوب؟ ما نمی دانیم. فقط می دانیم وزارت ارشاد که این همه مته به خشخاش می گذارد و با پنس و موچین، کلمه از کتاب ها حذف می کند، حاصل کارش اصلا تاثیرگذار نبوده. یعنی چی؟ یعنی کتاب هایی که چاپ می شود وزارت ارشاد سعی می کند کاملا پاکیزه منتشر شود. بدون هیچ کلمه، هیچ تعبیر یا مفهوم شک برانگیز. یعنی چی؟ یعنی اینکه توی این سال ها کتاب ها ضدعفونی شدند، اما عفونت جای دیگری وجود داشته.

یعنی چی؟ یعنی اینکه وزارت ارشاد که برخی کتاب ها را ممنوع الچاپ اعلام می کرد و می ریخت دور و خمیر می کرد، در همان لحظه رییس دولتش پشت تریبون هایی که مخاطب میلیونی دارد، از دستبرد «لولو» به مقوله ای خاص و سوختن موضع حساس و آب ریختن به منطقه سوخته شده و چه وچه حرف می زد.

یا در برخی مجالس همراه با پرتاب جاچسبی فحش کف خیابانی به هم گفته می شد و جالب اینکه همه این کلمات درشت، مخاطبان میلیونی داشت. اما کتاب هایی که خمیر می شد دست بالا دوهزار مخاطب داشت که آن هم باید سال ها توی کتابفروشی خاک می خورد تا کسی حوصله کند یکی از آنها را ورق بزند.

تلاش برای پاکیزه نشان دادن ادبیات این دوره، وقتی سال ها بعد کتاب های ضدعفونی شده را با برخی نطق های عفونت زا مقایسه کنند، بسیار تعجب خواهند کرد و متوجه نمی شوند باید دم خروسی را که بیرون زده باور کنند یا چیز دیگری را.

عکس زیر، عکس آموزنده ای است که اگر لقمان حکیم هم دوره ما بود حتما علاوه بر اینکه از نطق رییس دولت سابق، نطق های برخی نمایندگان مجلس و دیگر درفشانی ها درس می گرفت، از روی سرمشق زیر، شبی صدبار مشق می کرد. اصطلاحی که روی بیلبورد بزرگراه با فونت درشت نوشته اند و با افتخار نصب کرده اند، در حالت طبیعی بین دعوای دو راننده به زبان می آید که هی فلانی سرت جای دیگری است؟
عکس
لقمان حکیم را در قرن چهاردهم هجری شمسی پرسیدند ادب از که آموختی؟ گفت: لطفا چهره من را شطرنجی پخش کنید. خیلی شرمنده ام.

تهران امروز: لیلیِ نوین!

حکایت داور و دارو!

شنیدم که یک داور گوشت تلخ

قضاوت همی کرد در لیگ بلخ!

آوانتاژ را کرده کلاً رها

خطا می گرفتی ز باد هوا

نبودی به هنگام بازی حلیم

بدادی فقط قرمزِ مستقیم!

ز ترسش نیارست کردن نگاه

به چشمان او صاحبِ باشگاه!

نه اهل تعامل نه اهل تماس

تو گویی که ضد بود با اسکناس!

(گر اینها شود جمع در داوری

شود داوری شغلِ درد آوری!)

قضا را به پارتی دو تن نانجیب

خوراندند او را دوایی عجیب

در اول دچارِ کمی رعشه شد

سپس نشئه-یعنی همان «نعشه»(!)-شد!

چه دارو کزآن داورِ تیز خشم

فسرد و پس از آن فقط گفت: چشم!

به کرّات غش کرد در داوری

گهی اینوری و گهی آنوری

در این مستطیل طویل و عریض

بخواهم ز حق: اشفِ کُلَّ مریض!

لیلی نوین!

شنیدم که لیلی سیه فام بود

ز چاقی حسابی بداندام بود

دو ماهی کِرم زد به رخسار خویش

به لیزر ز رخ برد آثارِ ریش(!)

کمربند بر اِشکَمَش بست سفت

سه ماهی رژیم غذایی گرفت

چنانش رژیم و کِرِم داد حال!

که شد لاغر و ماه، عین هلال

سپس شاد دل سوی مجنون شتافت

ولیکن از او التفاتی نیافت

بگفت:«این منم «های»! لیلای تو!

به او گفت:«خانم، مزاحم نشو!

مگر خود نداری برادر-پدر؟

برو پرد? شرم مردم مدر!

نگاری که از بنده دل برده بود

تپل بود، ضمنا سیه چرده بود!

برو ردّ کار خود ای پیرزن!

تو عنتر کجا و دل آرای من؟»

رخ پر کِرِم شد به آنی بنفش

درآورد از پای خود لنگه کفش

زدش ضرب? سخت و جانانه ای

که:«بی جنبه، الحق که دیوانه ای!»

قانون:هزینه آزادی زنجانی را از جیب می دهیم!

دنیای نامردیه آقا. می چرخد و می چرخد ببیند شما چه کسی یا چه چیزی را دوست دارید تا یک مشکلی برای ضدحال زدن درست کند. خبر دستگیری بابک زنجانی را حتما شنیده اید. تنها اسطوره زندگی ما دستگیر شد و دیگر هیچ انگیزه ای برای زندگی کردن نداریم. بعد از داداش کایکو به هیچکس اندازه زنجانی دل نبسته بودیم البته غیر از مخاطب خاص مان که به مرور زمان مخاطبان خاص شده بودند. چند تای شان هم مخاطب عام بودند البته. از شما چه پنهان بابک زنجانی شدن هدف ما بود، ولی اوین رفتن خیر.

چقدر نقشه کشیده بودیم تا راننده یکی از وزرا شویم تا بتوانیم روزی 17 میلیون درآمد داشته باشیم. بعد با یک سعید نامی دوست شویم تا او هم شرکت های تامین اجتماعی را بی منت در اختیار ما قرار دهد ولی حیف. حیف که ایمان شدیم و بهترین دوست مان جواد هم در شرکت خودروسازی کار می کند و حتی نمی تواند لوازم ریو را به قیمت پایین تر برایمان فراهم کند.

یعنی تو بگو حتی یک صفحه کلاچ یا چراغ راهنما. یکی به ما بگوید مگر بابک چقدر بدهی داشت؟ تنها کمی بیش از سی هزار میلیارد تومان. این هم پولی است؟ سعید را 200 هزار تومان جریمه کردید، خب بابک را هم 300 هزار تومان جریمه کنید قال قضیه کنده شود. حالا اگر مانند مرتضوی این پول را هم نداشت و خواست اعتراض بزند بگویید ما از جیب می دهیم البته حقوق مان که می رود پای قسط، ولی یارانه که نمرده است.

شاید باورتان نشود، ولی از وقتی خبر بازداشت زنجانی را شنیده ایم خواب و خوراک نداریم. مریض شده ایم. پایمان زق زق می کند. کمرمان تیر می کشد، ریه مان دوسیب نعنا. همش احساس می کنیم یک چیزی کم داریم. شاید هم دو چیز. خلاصه حال مان اصلا خوب نیست. تب داریم، درد داریم، حق داریم.

کاملا بی ربط: وزارت ارشاد در حرکتی بی سابقه اقدام به انتشار فهرست یارانه های دریافتی مطبوعات کرده است. فقط خواستیم بدانید روزنامه کیهان برای یکسال مبلغ یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان یارانه دریافت می کند. هیچ توضیح اضافه ای هم نداریم. هیچ نتیجه گیری اخلاقی و غیراخلاقی هم نمی خواهیم داشته باشیم.

قدس: مش غضنفر و احتکار کالاهای اساسی

تو مُحَلِّما دو دِنه سوپر دِرِم که یَکدِنه سَرِ میلانِمایُ یَکدِنه تَیِش.

او سَر میلانی اکبرآقایِ خودِمایِ که یَک چَنسالی مِره همینجه دُکون دِره ولی او تَیِ میلانی چَنماه بیشتر نِمِره که آمده سوپر واز کِرده. اکبرآقا با ایکه ایقذَر قِدیمیِ ولی تازَش یَکهفته جولوتر تِنِست یَک پُراید قسطی بِرِیِ خودِش بِخِره ولی او سوپرِ دِگه، یَرِگه روز اول با چَرخ آمد ولی الان یَکدِنه اَزی ماشین مَکُش مَرگِماهایِ خاریجی که شاستیشا بلندِ دِره.

اولِّش فِکِر مِکِردُم داعایِ نَنه پشتِ ای یَرِگه سوپریه که ایقذَر کار کاسیبیش گیریفته یُ ناسَن پولدار رِفته تا ایکه دیروز که رفتُم اَزِش یَک بسته مُل مُلی بِرِیِ آش شورباما بِستِنُم دیدُم پولیسا دَرِ دُکونِش لوکّه رِفتنُ دِرَن مُبُرَنِش.

رفتُم جولو به یَک پاسِوونه که اونجه واستِده بود گفتُم بِرار بِرِیچی ای بِنده خدارِ مُبُرِن؟ گفتِگ بِرِیکه ای یَرِگه محتکِره؛ یَک عالَم از جنسایی که مردم هَمِّشه لازم دِرَن رِ وَردیشته برده تو او انباره که پشتِ میلانِتایِ لوکّه کِرده تا وَختی قیمتِشا گیرونتر رَفت بیِره تو دُکونِ خودِشُ یَک عالَم سوپرُ بقالی دِگه تو شهر بُفروشِ.

حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم ای بازاریا که وَرمِدِرَن ایقذَر جنسارِ تو انباراشا لوکّه مُکُنَنُ بِرِیِ سود خودِشا دَس به احتکارِ جنسایُ کالاهای اساسی مِزِنَنُ اسم خودِشایَم مسلمون گذِشتن، نِمِدِنَن که روایت دِرِم محتکرا عینِ کافِرایَن؟

       0 0 انتهای خبر :: کد خبر : 1333754035537707661

خصوصا هر وقت که بحث آلودگی هوا یا زلزله، بالا می گیرد، اما از خدا که پنهان نیست، از شما نیز چه پنهان که چون اجرای این طرح در عمل کمی سخت است؛ این است که هنوز زور کسی نرسیده تا پایتخت را به خارج شهر تهران هل دهد.

وزیر راه و شهرسازی: «انتقال پایتخت، یک ایده است و باید توسط گروه مطالعاتی وزارتخانه بررسی شود و براساس تجربه دیگر کشورها، این کار خیلی زمان می خواهد.» ــ به نقل از جراید روی گسل

تک مضراب: ما دقیقا هم اکنون از جهالت درآمدیم و ملتفت شدیم که تا الان وقت کافی نبوده و بیشتر از اینها باید به مسئولان وقت داده شود. شاید یک چیزی در مایه زمان های معروف در زمین شناسی. خب خدا را شکر، چیزی هم که ما زیاد داریم، وقت. به یک کسی گفتند: «مبلغی به قرض به ما بده با مهلتی چند»؛ گفت: «مبلغ را که ندارم، اما مهلت هرچه بخواهید در خدمتم.»!

ادامه عرایض وزیر: «برای انتقال پایتخت، زلزله یا آلودگی هوا کفایت نمی کند؛ بلکه باید مجموعه ای از دلایل گسترده در این باره وجود داشته باشد که این امر نیازمند شناسایی مسائل فنی و اقتصادی است.»ــ به نقل از جراید پایتخت

بسته پیشنهادی: بهتر است به عوض تک مضراب زدن بر فرمایش های متین جناب وزیر، به روال معمول و بی دردسر خودمان، بسته پیشنهادی بدهیم که صد درصد کاربردی تر است. ملاحظه بفرمایید:

1ـ انتقال جزء به جزء: همیشه گفتند که سنگ بزرگ نشانه نزدن است. ما خودمان خیلی پیش تر از اعلام جناب وزیر، شستمان خبردار شده بود که طرح انتقال پایتخت فقط در حد یک ایده است. اگر جز این بود که لااقل تا الان یک گوشه کار گرفته شده بود. حالا همه اش هیچ. توقع نداریم یکدفعه کل پایتخت را با جرثقیل بکسل کنند ببرند خارج تهران خالی کنند. خیر؛ گاو نر می خواهد و مرد کهن!... می شد در این سال ها جزء به جزء انتقال داده شود. قطعا تا الان فقط برج میلادش باقی مانده بود که برای میخکوب کردن گسل ها به زمین لازم است. البته می گویند بالایش بستنی های خوبی هم می دهند.

2ـ ایجاد معضل بیشتر: اگر طبق فرمایش جناب وزیر، آلودگی هوا و زلزله، برای انتقال پایتخت کافی نیست؛ پس بفرمایند که چه مشکلات و معضلات دیگری لازم است به تهران اضافه شود تا مردم و مسئولان اقدام کنند. به هر حال خوشحال می شویم اگر کاری از دست ما برآید. حداقلش این است که به سبک جناب حافظ شاعر، ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم / غم تهران تو را چاره ز جایی بکنیم.

3ـ سیار بودن پایتخت: اگر زمانی که تهران را به عنوان پایتخت می ساختند، زیر آن چرخ گذاشته بودند؛ الان مسئولان عزیز ما این دغدغه ها و مشکلات بیخود را نداشتند و به کارهای مهم ترشان می رسیدند. ولی خب اگر دیگران در گذشته کوتاهی کردند، این دلیل نمی شود که ما نیز الان کوتاهی کنیم. فلذا در هرجا که می خواهیم پایتخت جدید را علم کنیم؛ بهتر است که زیر آن چرخ هایی گذاشته شود تا اگر باز آلودگی هوایی چیزی باعث پیدایش طرح و ایده انتقال پایتخت شد؛ این کار سه سوته، انجام پذیر باشد. آسان مثل آب خوردن یا بردن پایتخت به زیر تخت!

رضا رفیع