علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در گفت و گویی با ویژه نامه نوروزی روزنامه ایران به اظهارات مقامات دولتی در مورد یارانه ها اشاره کرد و اظهار داشت: درباره هدفمندی اظهاراتی از سوی برخی مسئولان دیدم مثل این که افراد باید بگویند یارانه می خواهیم یا اگر اطلاعات اشتباه بدهند با ابزار مختلف زندگیشان را بررسی می کنیم. من فکر می کنم این حرف درستی نیست و به قواره دولت هم نمی خورد که این طوری حرف بزند.

وی با بیان اینکه در حوزه اقتصادی، هدفمندی یارانه ها نباید اصلی ترین استراتژی اقتصادی دولت محسوب شود، افزود: اینکه بگویید ما فقط به فقرا می خواهیم کمک کنیم، حرف نادرستی است؛ فقرا ممکن است یک دهک باشند عموم مردم متوسط الحال هستند که آبرومند زندگی می کنند و دلیلی ندارد که اینها شکل فقیرانه به خود بگیرند تا یارانه دریافت کنند.

رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: کسی که یک میلیون تومان درآمد دارد، یارانه برایش موضوعیت دارد و لزومی ندارد که با عنوان فقیر یا ندار یارانه بگیرد. این الفاظ را نباید به کار ببریم.

لاریجانی با تأکید بر اینکه درباره هدفمندی یارانه ها نباید فضای غیرطبیعی به وجود آورد، خاطرنشان کرد: یک وقتی می گوییم می خواهیم کمک بیشتری به طبقات پایین تر کنیم ایراد ندارد ولی این که باید فقیر باشد، درست نیست. خیلی از افراد در جامعه هستند که نیازمند یارانه هستند ولی شکل زندگیشان هم این طور نیست که بگویند ندار هستیم؛ حتماً نباید مارک نداری به آنها بزنیم تا یارانه بدهیم.

وی ادامه داد: یا آن وجه دیگری که گفته شده زندگی های مردم را بررسی می کنیم. نباید این اتفاق بیفتد؛ چه دلیلی دارد به زندگی مردم وارد شویم. مردم باید آرامش داشته باشند. نباید مردم را نگران کنیم. من فکر می کنم دولت صادقانه با مردم صحبت کند و بگوید منابع ما محدود است و هر کسی که نیاز ندارد، منصرف شود. این طوری شاید تعدادی انصراف بدهند.

رییس مجلس شورای اسلامی همچنین درباره تذکرها و سوال نمایندگان از وزرا گفت: وقتی دموکراسی در کشور حاکم است، نباید انتظار داشت صدای مخالفی وجود نداشته باشد.چند صدایی سبک زندگی سیاسی ما است که در کنار حسن هایش، اشکالاتی هم ممکن است داشته باشد. حسنش این است که در مقام تصمیم گیری افکار مختلف را می بینید و دقت بیشتری به خرج می دهید. هیچ کس نمی تواند بگوید من مطلق هستم و همه چیز را می فهمم. منتها اشکالش این است که این مکانیزم دیرتر به نتیجه می رسد.

وی افزود: من به برخی وزرا که می گویند وقت ما به خاطر سؤالات نمایندگان گرفته می شود، می گویم این حضور در مجلس بخشی از وظایف سیاسی شماست. البته نمی گویم که سؤال خارج از موضوع هم نیست ولی اگر سؤال وجود داشته باشد، باید پاسخ داده شود و اگر این گونه فکر کنیم، راحت تر می شود مسائل را حل کرد.(فارس)

محمد عبدالله زاده ثانی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: این درخت با حدود شش متر قطر، 20 تا 22 متر ارتفاع و محیط 28 متر با توجه به روایات کتاب تاریخ بیهق اثر علی ابن زید بیهقی که در قرن ششم هجری قمری نوشته شده کهن ترین موجود زنده خراسان است.

وی با اشاره به قطر قابل توجه این درخت گفت: در چند سال گذشته به طور طبیعی داخل آن شکافی ایجاد شده که از آن به عنوان کفاشی استفاده و به مرور زمان این شکاف ترمیم شده است.

این پژوهشگر سبزواری با اشاره به عمر و قطر این درخت گفت: به خاطر اینکه چنار کیذقان نزد عامه مردم مورد احترام و همچنین مکمل اسناد تاریخی و فرهنگی شهرستان است، تقاضای ثبت آن در فهرست آثار ملی تاریخی داده شد.

وی با بیان اینکه این چنار در ضلع جنوبی استخر عمومی روستای کیذقان قرار گرفته است، افزود: طول سایه انداز چنار کیذقان در طلوع و غروب بیش از 200 متر و در ظهر بین 10 تا 20 متر است.

وی در مورد روستای کیذقان محل واقع شدن این درخت گفت: پیشینه اساطیری کیذقان بر اساس تقسیم بندی فردوسی در شاهنامه به دوره کیانیان می رسد و «کی» در زبان پهلوی به معنای پادشاه است.

درخت چنار روستای کیذقان توسط ادارات میراث فرهنگی و حفاظت محیط زیست سبزوار حفاظت می شود.

روستای کیذقان ششتمد در حدود 40 کیلومتری جنوب سبزوار قرار دارد.

سرهنگ رضا اکبری روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: بر این اساس از ساعت 12 روز دوشنبه چهارم فروردین ماه جاری الی سه بامداد روز سه شنبه پنجم فروردین ماه عبور وسایل نقلیه از کرج به سمت مرزن آباد ممنوع است.

وی گفت: همچنین ازساعت 15 روز دوشنبه چهارم فروردین ماه جاری الی ساعت سه بامداد روز سه شنبه پنجم فروردین ماه جاری ازمرزن آباد به سمت کرج یکطرفه خواهد بود.

اکبری یادآوری کرد: در این مدت تردد انوع تریلر و کامیون در محور کرج - چالوس ممنوع است.

رییس پلیس راه استان البرز گفت: ممنوعیت تردد موتورسیکلت نیز تا پایان محدودیت در محور کرج - چالوس و بالعکس ادامه دارد.

وی همچنین به رانندگان توصیه کرد، ضمن حفظ شکیبایی و رعایت نکات ایمنی، مقررات راهنمایی و رانندگی را مورد توجه قرار دهند.

ترافیک نیمه سنگین در محورهای هراز و اصفهان - تهران

رئیس مرکز کنترل ترافیک راهور ناجا از ترافیک نیمه سنگین در محورهای هراز و اصفهان - تهران خبر داد و گفت: استان سمنان با بارش برف همراه است.

سرهنگ حمیدی در گفت وگو با فارس در تشریح آخرین وضعیت جوی و ترافیکی در جاده های کشور گفت: برابر آخرین اخبار دریافتی در استان سمنان، ارتفاعات محورهای توسکستان به شاهرود و فولاد محله به کیاسر بارش برف گزارش شده است.

وی افزود: همچنین وضعیت ترافیکی در محورهای هراز، قزوین - رشت، اصفهان - تهران، اصفهان - شیراز، چمن بید به بجنورد، سیرجان به بندرعباس و کرج - چالوس نیمه سنگین است.

 

پیرحسین کولیوند در گفت وگو با فارس در مورد آخرین آمار امداد رسانی امداد گران هلال احمر در تعطیلات نوروزی به هموطنان اظهار داشت: طی دو روز گذشته 26 هزار و 319 نفر امداد رسانی شدند که از این تعداد 621 نفر مربوط به حوادث جاده ای و 21 هزار و 747 نفر آسیب دیدگان ناشی از برف و کولاک در 7 استان کشور بودند.

وی افزود: از این تعداد 160 نفر راهی بیمارستان شدند، 13 نفر به دلیل سرمازدگی از برف و بقیه مصدومان حوادث و تصادفات جاده ای بودند.

به گفته کولیوند اکنون استان های مازندران، گلستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، کهگیلویه و بویراحمد،سیستان و بلوچستان و سمنان دچار برف و کولاک شدید هستند که تاکنون 100 دستگاه خودرو از برف توسط نجات گران رها شده است.

رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر با اشاره به اینکه امکان تردد در برخی محورها به سختی وجود دارد افزود: محور گلوگاه _ دامغان در استان مازندران، تربت حیدریه به مشهد و فولاد محله _ کیاسر در استان سمنان از جمله مسیر هایی هستند که تردد در آنها به دلیل برف سنگین به کندی انجام می شود.

وی بیشترین اسکان اضطراری را مربوط به مسیر تربت حیدریه به مشهد عنوان کرد و گفت: از مجموع افراد اسکان داده شده 8 هزار و 500 نفر مسافران این مسیر بودند.

سال گذشته این موقع احتمالا در حال برنامه ریزی برای سفر در تعطیلات نوروزی بودید. آیا سال پیش در چنین روزهایی فکر می کردید که سال بعد سرتان اینقدر شلوغ باشد؟

نه تنها فکرش را نمی کردم که اصلا تصوری از این شرایط نداشتم. سال گذشته این وقت ها دنبال این بودم که محل سکونتی در شمال درست کنیم و تقریبا تمام وقت را برویم آنجا. چون هوا آلوده بود، می خواستیم برویم در کوه ها زندگی کنیم که اواخر زندگی را به نوشتن و این کارها بگذرانم...

چرا اواخر؟

احساس می کردم دوران بازنشستگی را آنجا بگذرانم (با خنده). البته این بازنشستگی قدری زودرس بود و سال های اول و دومش کمی مشکل بود. سال های بعد از بازگشت از نیویورک را می گویم. آن هم برای کسی که عادت داشت هر روز، ساعت هفت صبح سر کار برود و تا ساعت 8 و 9 شب محل کارش را ترک نکند. چنین آدمی باید حداکثر در هفته دو یا سه ساعت کلاس می رفت و بقیه? اش را به روش دیگری می گذراند، حالا یا با چرخیدن در خیابان ها یا متر کردن اضلاع بازار تهران (باخنده)؛ خلاصه، پیش بینی این اوضاع را نداشتم.

چون انتخابات ریاست جمهوری هم بود، تعدادی از نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری در آن زمان محبت داشتند و پیشنهاد کردند به ستادشان بروم، اما من هیچ کدام از این پیشنهاد ها ازجمله پیشنهاد دوستان آقای دکتر روحانی را نپذیرفتم، چون خیلی آمادگی نداشتم همکاری کنم و بیشتر به این فکر بودم که چگونه این چند سال باقی مانده از عمر را بگذرانم.

چه زمانی تغییر اوضاع برایتان جدی شد؟

سه روز بعد از انتخابات. تا سه روز بعد از انتخابات هم فکر نمی کردم چنین چیزی باشد. دکتر روحانی قبلا همیشه لطف داشتند و قبل از انتخابات هم اوایل اسفند یک بار مطرح کرده بودند و بعد ا زانتخابات هم مطرح کردند، اما من خدمتشان عرض کردم از نظر روحی آمادگی ندارم، ولی اتفاقی که افتاد، این بود که در منزل، هم همسرم و هم فرزندان و عروس و دامادم خیلی اصرار می کردند که اگر توانی داری، در شرایط کنونی با توجه به شور و هیجان این انتخابات که بین مردم است، حق نداری منافع شخصی خودت را ترجیح بدهی. این بود که به معنای واقعی راه فرار نداشتم.

محاصره شده بودید، دیگر...

بله، می رفتم بیرون، دوستان و همکاران سابق تاکید می کردند که نباید از مسئولیت شانه خالی کنی. معمولا در این شرایط به منزل پناه می بردم، اما دیگر منزل پناهگاه خوبی نبود. بنابراین در شرایطی قرار داشتم که این وظیفه سنگین را به عهده گرفتم و حتما این حسن ظن بیش از همه از طرف رهبر معظم انقلاب و رئیس جمهور محترم و نمایندگان مجلس افتخار بنده است و باری بر دوش من.

جای سکونتی را که گفتید در شمال می خواستید بگیرید، گرفتید؟ چون در این ایام که سر شما خیلی شلوغ است و کمتر می توانید برای خانواده وقت بگذارید، حتما به درد خانواده می خورد؟

بله، گرفتیم، البته به درد خودم هم می خورد. هر موقع که فرصتی دست بدهد، سری می زنیم.

پس تعطیلات عید را شمال می روید...

اگر خدا بخواهد...

امسال را بعضی ها سال توافق ژنو می دانند...

همان طوری که رهبری فرمودند، امسال سال حماسه سیاسی و توافق ژنو هم حاصل حماسه سیاسی بود، یعنی امسال مردم با حضور خودشان این فرصت را فراهم کردند که در قالب آن، دنیا به این باور برسد که با فشار نمی تواند بین مردم ایران و حاکمیت جدایی بیندازد که آنها بتوانند به اهدافشان برسند و همین باعث شد به فکر تعامل با ایران بیفتند. واقعا امسال سال حماسه سیاسی بود و امیدواریم حماسه اقتصادی هم با یک نگاه درونزای مبتنی بر توانمندی های داخلی ضمن اعتدال و تعامل جهانی بتواند زمینه رقم زدن یک حرکت جدی را در حوزه اقتصاد به نفع معیشت مردم فراهم کند.

از «سال توافق ژنو» گفتم تا بپرسم آیا به نظر شما، مهم ترین دستاورد قریب به 9 ماه فعالیت دستگاه دیپلماسی، آن گونه که برخی می گویند، همین توافق ژنو بود؟

نه، مهم ترین دستاورد وزارت خارجه را شکستن فضای امنیتی که علیه ایران از سوی رژیم صهیونیستی ایجاد شده بود، می دانم. فضای ایران هراسی و به تبع آن شیعه هراسی و به دنبال آن، اسلام هراسی تا حد زیادی شکسته شده و برای همین است که شما می بینید نتانیاهو دست و پا می زند، شیون و داستان سازی می کند یا این قضیه اخیر کشتی را دروغ پردازی می کند. اینها همه به خاطر این است که آن فضای امنیتی که حاصل سال ها تلاش و سرمایه گذاری سیاسی بود، شکسته شد و این بزرگ ترین دستاوردی بود که به موجب حضور مردم در انتخابات و به تبع آن سیاست خارجی دولت تدبیر و امید رخ داد.

شما در بخشی از کتاب «آقای سفیر» می گویید: «رهبری به من فرمودند، حتی اگر در موردی یقین داری که دیدگاهت 180 درجه با من مخالف است، وظیفه داری دیدگاهت را بگویی...» می خواهم بدانم در طول مذاکرات هسته ای و بخصوص امضای توافق ژنو، چقدر به این توصیه عمل کرده اید؟

امیدوارم در طول زندگی کاری ام همیشه به این توصیه عمل کرده باشم یعنی امیدوارم هیچ وقت به خاطر مصلحت شخصی یا مصلحت کاری حرف خلاف به مقامات نزده باشم. گزارش عینی داده باشم و در این حوزه بین خودم و خدا و وجدانم راحتم که آنچه را به ذهنم رسیده گفتم، اما ادعا ندارم آنچه فکر می کردم درست بوده. حداقل ادعا دارم آنچه را براساس تحلیل خودم به آن رسیده بودم، با کمال صداقت و صراحت مطرح کردم. البته با توجه به سعه صدر رهبری و ریاست محترم جمهوری کنونی، هزینه ای برای این صراحتم پرداخت نکردم. در دوره گذشته البته این طور نبود، هزینه را به لطف خدا پرداخت کردم و از آن پشیمان نیستم.

شما در جریان مذاکرات مربوط به پایان جنگ ایران و عراق هم بودید. گویا به دنبال واژه ای می گشتند و شما آن واژه «پذیرش» را به نامه ارسالی اضافه کردید. می خواهم بدانم با توجه به حساسیت مذاکرات در آن زمان و در این دوره از گفت وگوهای هسته ای، کدام یک از نظر دیپلماتیک سخت تر بود؟

البته من آنجا به دنبال واژه خودم می گشتم که تا ساعت دو و خرده ای طول کشید ...

آن واژه Tantamount بود، درست است؟ برای همین نامه مشهور شد به Tantamount Letter...

بله. Tantamount. زمان برد تا این واژه را پیدا کردم و نامه را هم تمام کردم. مذاکرات البته هر کدام شرایط خودش را داشت. مذاکرات 598 بسیار دشوار بود، اما اجماع داخلی گسترده ای با توجه به مسئولیتی که دکتر ولایتی داشتند، پشت سرشان بود و ما کمتر مواضع نقادانه می دیدیم. البته من اشاره کنم که نقد همیشه خوب است، به شرطی که اولا براساس واقعیات باشد، ثانیا ابزار به دست طرف مقابل ندهد و ثالثا از طرف خودی این توقع نباشد که آنچه باید در مذاکره مطرح شود، قبل از مذاکره علنی بیان کنید. نه این که شفافیت نباشد، حرف من این است که این درخواست ها، کمک می کند به طرف مقابل که دست شما را در مذاکره بخواند. این مجموعه مشکلاتی که امروز هست، آن زمان نبود.

سال گذشته این وقت ها دنبال این بودم که محل سکونتی در شمال درست کنم و تقریبا تمام وقت را بروم آنجا.چون هوا آلوده بود، می خواستم بروم در کوه ها زندگی کنم که زندگی را به نوشتن و این کارها بگذرانم

البته دشواری دیگری هم الان هست که آن زمان نبود. درست است که قطعنامه 598 تحت فصل هفتم منشور بود، اما هیچ قطعنامه ای بعد از آن صادر نشده بود که علیه ایران، تحریم اعمال کند. ضمن این که همین نامه ای که گفتید، نوشته شد تا جلوی قطعنامه دوم را بگیرد. بنابراین اگر مقایسه کنیم با پرونده هسته ای، می شود قطعنامه 1696 که اولین قطعنامه است که تحت فصل هفت منشور است اما تحریمی ندارد.

ایران قطعنامه 598 را یک سال نپذیرفت. آمریکایی ها هجمه وسیعی به راه انداختند که قطعنامه دوم علیه ایران صادر شود و ایران را تحت تحریم بگذارند که با طراحی که انجام شد و عنایت حضرت امام(ره) و مسئولیت وزارت خارجه، نامه ای نوشته شد که مانع از قطعنامه دوم می شد. برای همین وقتی قطعنامه 598 را پذیرفتیم، دیگر کاری به شورای امنیت نداشتیم. الان اما شرایط فرق می کند. تعداد قابل توجهی قطعنامه شورای امنیت و تحریم علیه ایران تصویب شده که ما الان وظیفه داریم این قطعنامه ها را لغو کنیم، ضمن این که ما این قطعنامه ها را هیچ گاه نپذیرفته ایم و قانونی هم نمی دانیم، اما به هر حال یک واقعیت است و برای همین است که در برنامه اقدام مشترک ژنو در جایی به این می پردازد که این قطعنامه ها باید مختومه شود یعنی یکی از اهداف ما این است که با هدف مختومه شدن به این قطعنامه ها بپردازیم.

البته سر همین هم خیلی فضاسازی بیجا در ایران شده، اما بالاخره قطعنامه ها تصویب شده و باید از مجموعه تصمیمات شورای امنیت خارج شود، اما در 598 همان قطعنامه بود که اجرا شد.

باتوجه به طیف انتقاداتی که در جریان مذاکرات هسته ای و توافق ژنو بیان شده، آیا نقدی بوده که به دلتان بنشیند و احساس کنید که درست است؟

من ادعا نمی کنم برنامه اقدام مشترک ژنو بی عیب و نقص است. بسیاری از نقدهایی که دیگران دارند، خود ما هم داریم ولی خب نقدها به دلم نمی نشیند؛ چرا؟ چون دوستان توجه نمی کنند که این یک سند توافق شده است. این یک متن نیست که من به تنهایی تهیه کرده باشم که حالا بیایند به این انتقاد کنند که این جمله را این گونه می نوشتی، قشنگ تر بود. بله حتما قشنگ تر بود، خیلی از جملاتش را اگر نوع دیگری می نوشتیم، زیباتر می شد یا بهتر منافع ما را تامین می کرد، اما خب دوستانی که نقد می کنند باید توجه می فرمودند که اگر کمی هم خودشان را جای طرف مذاکره کننده می گذاشتند، می دیدند این سند را باید با شش کشور به نتیجه می رساندند و من در عین خودباوری و اعتماد به نفس ـ که ناشی از گفتمان اصیل انقلاب اسلامی است ـ اعتقاد دارم که بالاخره آن شش کشور هم باید راضی بشوند که این سند یک سند مشترک بشود. در غیر این صورت اسمش دیگر نمی شود «برنامه اقدام مشترک»، چون دیگر «مشترک» نیست. ما فقط روی همین عنوان دو ساعت بحث کردیم و حتی روی تک تک کلمات، مدت ها بین خودمان یا با طرف مقابل جلسه داشتیم.

 

 

بنابراین فکر نمی کنم در نقدهایی که بیان شده، موردی را دوستان مطرح کرده باشند که به ذهن خود ما نرسیده باشد. البته بعضی موارد به نظر من ناشی از بی اطلاعی است. گاهی دوستان مواردی را پیشنهاد می کنند که اگر همان جمله ای که می گویند در سند آمده بود، یقین دارم که به احتمال نه صد درصد بلکه هزار درصد، همین دوستانی که الان نقد می کنند و می گویند چرا این نیامده، به همان انتقاد می کردند. بعضی مواردی که ترجیح می دادند در سند بیاید و الان انتقاد می کنند، اگر بود، آن وقت من احوالتان را می پرسیدم که دوستان چه حالی پیدا می کردند.

اما خیلی دیگر از موارد به ذهن ما هم رسیده، شاید خیلی عباراتی بهتر از آنچه می گویند ما در متن پیشنهادی خودمان یا در طول مذاکرات مطرح کردیم، خب نتوانستیم بگیریم، همان طور که طرف مقابل خیلی نکاتی را مطرح کرد و نتوانست بگیرد.

آنچه در فرجام این موازنه می ماند این است که حتی تندترین منتقدان ما نمی گویند که از خط قرمز کشور و نظام عبور کردیم. هیچ کس این را نمی گوید. نهایتش این است که می گویند تیم مذاکره کننده به خطوط قرمز نزدیک شده است، اما آیا منتقدان توجه کردند که آمریکا از خط قرمزش عبور کرده است؟ آقای اوباما رسما می گوید اگر دست من بود، اجازه نمی دادم یک پیچ و مهره از برنامه هسته ای ایران باقی بماند. آمریکا ده سال است گفته خط قرمزش، چرخش یک سانتریفیوژ فعال در ایران است. در چنین شرایطی، این که پذیرفته شود سانتریفیوژها در ایران بچرخد و همزمان در گام نهایی تحریم های آنها برداشته شود، آیا عبور از خط قرمز این کشور نیست؟

اگر این را قبول ندارند، ببینند چه کسی سند اصلی را منتشر کرد و چه کسی فکت شیت (fact sheet) منتشر کرد؟ مشکلی که ما از نظر ابعاد تبلیغی داشتیم، این بود که کاخ سفید به محض آن که توافق انجام شد سندی دروغی را به اسم فکت شیت به فارسی و انگلیسی منتشر کرد، اما ما چون متعهد بودیم که به مردممان دروغ نگوییم حتی صبر کردیم ترجمه سند بعد از توافق انجام شود چون احساس کردیم در طول توافق ممکن است متن تغییر کند. بنابراین نمی خواستیم سندی را در اختیار مردم قرار دهیم که ذره ای با واقعیت فاصله داشته باشد. به همین دلیل ساعت 5 / 3 صبح که سند امضا شد، ساعت 9 صبح ـ 5 / 11 صبح به وقت تهران ـ سند را به طور کامل ترجمه کردیم، اما متاسفانه برخی دوستان داخلی عجله کردند و ترجمه کاخ سفید از فکت شیت خودش را منتشر کردند. دو هفته بعد، جمله اول سرمقاله واشنگتن پست این بود که مشخصه بارز فکت شیت کاخ سفید، این است که آنها مواردی را که می خواسته اند، اما نتوانستند در توافق ژنو بگنجانند در قالب فکت شیت منتشر کرده اند. خب اگر این باشد، نشان می دهد که آنها حتما مشکلی با متن توافق داشتند که آن را منتشر نکردند، اما ما آنقدر با این متن راحت بودیم که اصل توافقنامه را منتشر کردیم.

این خب ناشی از روحیه زیاده خواهی و تکبر آمریکاست...

نه، اتفاقا این نیست. روحیه تکبر و زیاده خواهی جای خودش را دارد، اما این که نتوانند متنی را که خودشان درباره آن به تفاهم رسیده اند، برای افکارعمومی خودشان توجیه کنند، مساله دیگری است. آنها مجبور شدند اول یک متن دیگری بدهند و بعد از دو سه هفته اوباما برود در سابان سنتر ـ که یک مرکز صهیونیستی است ـ بگوید ما غنی سازی را پذیرفتیم یا خانم شرمن برود در سرزمین های اشغالی مصاحبه کند و بگوید ما پذیرفتیم، خانم مرکل هم در سرزمین های اشغالی بگوید غنی سازی ایران ادامه پیدا می کند. این نشان می دهد که باید بپذیریم با همه روحیه سلطه طلبی، آمریکا قدر قدرت نیست. این برای من خیلی مهم است که دوستان ما، بخصوص نخبگان سیاسی حرفی را که ما عمری است می زنیم و با آن به دنیا آمده ایم که می گوییم «لاموثر فی الوجود الا الله» یعنی ما تنها قدر قدرت عالم را خدا می دانیم نعوذبالله به آمریکا اطلاق نکنند یعنی فکر نکنیم اگر آمریکا چیزی را پذیرفت، حتما به نفعش بوده است. اگر واقعا این طور بود، از روز اول می آمد عین سند را بیرون می داد.

شما اشاره کردید در جریان گفت وگوها آن طرف اصرار بر مواردی داشت که نتوانست به آن برسد. واکنش تیم ایرانی به زیاده خواهی آنها چگونه بود؟ مصداقی دارید؟

در همه موارد ایستادیم. خب آمریکایی ها می خواستند غنی سازی را به هزار شرط موکول کنند، اما اجازه ندادیم. گفتیم غنی سازی در ایران هست و درباره چارچوبش فقط بحث می کنیم و درباره اصل غنی سازی بحث نخواهیم کرد. البته من در شرایط فعلی که مذاکره ادامه دارد، وارد جزئیات نمی شوم ولی بالاخره این مذاکره یا موفق می شود یا نمی شود دیگر، آن وقت یک روزی من می آیم سندهایی را که قبل از مذاکره بوده یعنی تا ساعت یک و نیم و دو بعد از نیمه شب هنگام امضای توافق و مواردی را که آمریکایی ها اصرار می کردند در سند گنجانده شود، اما در توافق نیامده در میان عموم مردم مطرح می کنم.

پس باید منتظر کتاب خاطراتتان باشیم...

می خواهم بگویم باید ببینیم درخواست ها چه بوده و نتیجه چه شده؛ چه چیزهایی خواستند و چه گرفتند.

آقای وزیر، شما برداشتن گام نهایی را سخت و پیچیده خواندید. در حال حاضر هم ما شاهد تفسیرها و تحلیل های متفاوتی از توافق ژنو هستیم. با این اختلاف برداشت ها فکر می کنید سرانجام مذاکرات چه می شود؟

اصلا اختلاف برداشتی نیست. گاهی بحث های تبلیغاتی می کنند که من خیلی اهمیتی نمی دهم، سندیتی هم ندارد. ما هم نامه ای نوشتیم به آژانس و حتی در آن نامه تاکید کردیم که ما ترجمه آژانس را هم اعتبار نمی دهیم. تنها سندی که مذاکره شده، سند انگلیسی است. ما حتی ترجمه فرانسوی این سند را قبول نداریم، چه برسد به تحلیلی که یک نفر ارائه داده؛ تحلیل برای خودش داده است. وقتی که نص وجود دارد، سند مذاکره شده وجود دارد، ما دیگر تحلیل کسی را نمی پذیریم. این را هم صریح گفتیم.

بعد از صحبت های ما، آقای کری ـ حالا اینها کلمه ها را هم حقوقی به کار می برند ـ گفت ما حق غنی سازی را نپذیرفتیم چون آمریکایی ها اعتقاد دارند حق غنی سازی وجود ندارد، گرچه این موضعشان با موضع صد و هشتاد و خرده ای کشور عضو ان پی تی مغایرت دارد، اما خب آنها یک موضع شاذی برای خودشان دارند؛ علتش هم این است که در توافق های هسته ای شان یک قاعده ای دارند به اسم قاعده «یک، دو، سه» که از دهه60 میلادی برقرار بوده و با نزدیک ترین دوستانشان هم انجام داده اند و بر اساس آن غنی سازی را نمی پذیرند، نه به عنوان حق، نه به عنوان واقعیت. بنابراین، غنی سازی که آمریکا در این سند برای ایران پذیرفته، فقط برای تعداد انگشت شماری از نزدیک ترین متحدانش پذیرفته. امارات متحده عربی که برای تامین نیروگاهش با کره قرارداد بسته، به دلیل این که مقداری از این تکنولوژی ممکن بوده آمریکایی باشد، سند امضا کرده که هیچ گاه غنی سازی نخواهم کرد. این قاعده طلایی آمریکا در مذاکرات هسته ای است.

برای همین است که در سنای آمریکا دارند شهادت می دهند این قاعده خدشه دار شده. پس آنچه مهم است این که در طول مسیر اتفاقاتی می افتد که حرف ما را اثبات می کند.

شما پیش از این گفته بودید که خانم اشتون بهترین گزینه برای سمتی هستند که دارند. مهم ترین ویژگی که ایشان دارند، از نظر شما چیست؟

برای مسئولیت تنظیم رفتار شش کشوری که با وجود اختلاف در گرایش ها با ما مذاکره می کنند، فردی نیاز است که آنها را جمع کند تا بتوانند به عنوان یک گروه مذاکره کنند. ایشان این کار را خوب انجام می دهد و باعث می شود تنش های داخلی تبدیل به مانعی در مذاکرات نشود. البته ما مسئول روابط داخلی این کشورها نیستیم اما می خواهیم مذاکرات پیش برود و خانم اشتون نگذاشته درگیری های داخلی ـ که الزاما هم بین روسیه و آمریکا نیست، بلکه در دور دوم مذاکرات ژنو دیدیم که بین آمریکا و فرانسه هم هست ـ بر مذاکرات تاثیر بگذارد. بنابراین خانم اشتون به دلیل آرامشی که دارند و به خاطر این ویژگی که کمتر عصبانی می شوند، به گونه ای مدیریت می کنند که کار پیش برود.

در طول مذاکرات، گلایه هایی از رسانه ها داشتید و در موردی هم باعث کمردرد شما شد. با توجه به وضع مذاکرات هسته ای، از همان ابتدای قبول مسئولیت حتما می دانستید در چه مسیر دشواری هستید و پیش بینی روشنی از وضع داخلی هم داشتید، پس چرا از رسانه ها گلایه می کنید؟

اتفاقا من کم گلایه می کنم. گلایه هایی هم که هست، محدود است به حوزه انصاف و منافع ملی. یعنی توقعم از دوستان این است که منافع ملی را در نقدشان رعایت کنند. من یک مثال می زنم، بعد تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

روزنامه واشنگتن پست مقاله می نویسد و می گوید که آقای اوباما این حقیقت را به مردم نگفته که غنی سازی را در ایران پذیرفته است. منظور این روزنامه این بود که خواست ایران عملی شده اما خواست آمریکا عملی نشده که هیچ، حتی اشاره ای هم به آن نشده است. این حرف روزنامه واشنگتن پست است. دو هفته بعد مدیرمسئول محترم یک روزنامه تهران با همین روزنامه مصاحبه می کند و می گوید درباره غنی سازی، ظریف به مقامات ایران دروغ گفته یعنی این فرد آقای اوباما را تطهیر می کند و می گوید اوبامایی که همان روزنامه معتقد است دروغ گفته، راست گفته است. شما به چه عنوانی می توانید این را در جهت منافع ملی کشور توجیه کنید؟ آیا شما گلایه از خودی را نزد دشمن می برید؟ آیا می خواهید به جای این که وزیر خارجه خودتان تائید شود، رئیس جمهور آمریکا تایید شود؟ من نمی دانم کجای این حرف متضمن منافع ملی است؟ شما همین را بگیرید و بقیه اش را هم بروید جلو. ببینید کجا دارند از منافع ملی دفاع می کنند.

با وجود این که گلایه های شما از برخی منتقدان را می پذیریم، ولی شعاری که این دولت از ابتدا سر داده، احترام به منتقدان است اما بتازگی شورای عالی امنیت ملی از یکی از منتقدان ژنو شکایت کرده...

نقد به توافق ژنو از نظر ما محل شکایت نیست، اما اگر شما توافق ژنو را تعبیری کنید که به نفع دشمن شود، مثلا بگویید در توافقنامه، اصل غنی سازی در ایران پذیرفته نشده یا این اصل را که غنی سازی باید در ایران انجام شود زیر سوال ببرید یا بگویید ایران مجبور است به موضوعات موشکی بپردازد، خب اینها هم دروغ است و هم تشویش افکارعمومی و هم می تواند برای طرف مذاکرات مستند شود. پس چنین حرف هایی خلاف است و ضمن این که من خبر ندارم شورای عالی امنیت ملی از چه کسی شکایت کرده ولی احساس می کنم دوستان منتقد دو نکته را باید در نظر بگیرند. نقد خوب است به شرطی که منصفانه باشد و منافع ملی را در نظر بگیرد.

من ادعا نمی کنم برنامه اقدام مشترک ژنو بی عیب و نقص است. بسیاری از نقدهایی که دیگران دارند، خود ما هم داریم ولی خب نقدها به دلم نمی نشیند؛ چرا؟ چون دوستان توجه نمی کنند که این یک سند توافق شده است و یک متن نیست که من به تنهایی تهیه کرده باشم

مصطفی انتظاری هروی / گروه سیاسی

جام جم:سال 92 متفاوت و پرافت وخیز

«سال 92 متفاوت و پرافت وخیز»عنوان سرمقاله روزنامه جام جم به قلم مهدی فضائلی است که در آن می خوانید؛
سال 92 رو به اتمام است و خالی از لطف نیست در این واپسین روزهای سال، اهم وقایع اتفاقیه داخلی 360 روز گذشته را مرور کنیم.

خبرسازی سال 92 با نامگذاری سال به نام «سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی» آغاز شد. رهبر حکیم انقلاب اسلامی، علاوه برنامگذاری سال، بسان سال های گذشته روز اول فروردین در جوار حرم رضوی به تبیین این عنوان پرداختند و ضمن پرداختن به موضوعات مهم، در فرازی از سخنان خود به مسائل بین ایران و آمریکا اشاره و فرمودند «اگر آمریکایی ها صادقانه می خواهند کار تمام شود، بنده راه حل را ارائه می دهم. راه حل این است؛ آمریکایی ها از دشمنی با جمهوری اسلامی دست بردارند، از دشمنی با ملت ایران دست بردارند...» توصیه ای که دولتمردان آمریکا و بقیه کشورهای غربی کماکان به آن بی توجهند و دست از دشمنی برنداشته اند و اظهارات و اقدامات مداخله گرایانه مقامات آمریکا و اروپا در مسائل داخلی و حمایت از فتنه گران به بهانه حقوق بشر از جمله آنهاست.

بنابر این می شود نتیجه گرفت چون آمریکا برای حل مسائل بین دوطرف صداقت ندارد، مشکل ایران و آمریکا حل نخواهد شد.

در گذر ایام سال و پس از فراز و فرودهای گوناگون که عمدتا طبیعت انتخابات بود و وقوع برخی رویدادهای پرسر و صدا، سرانجام بیست و چهارم خرداد فرا رسید و انتخاباتی باشکوه با مشارکت 73 درصدی مردم انجام و حماسه سیاسی مورد نظر رهبری بوقوع پیوست.

دکتر روحانی در ناباوری خود و رقبایش و با حدود 51 درصد آرا به پاستور رفت و پس از مدتی دولت یازدهم با عنوان دولت «تدبیر و امید» و با شعار «اعتدال» فعالیت خود را آغاز کرد.

واقعیت این است که با روی کار آمدن دولت روحانی، امیدواری قابل توجهی در جامعه ایجاد شد که باید آن را مغتنم شمرد و در حفظ و تقویت آن تلاش کرد.

اتفاقات مثبتی هم در این مدت رخ نمود؛ مانند مهار و کاهش تورم، ارائه بموقع بودجه، کاهش ایران هراسی و ... . واقعیت دیگر هم این است که این امید هنوز، که البته دیر هم نشده است، پاسخ درخوری دریافت نکرده و بیشتر اقدامات دولت با حرف و حدیث ها و بگومگوهای زیادی همراه بوده که اگر بخشی از آنها را طبیعی یا ناوارد بدانیم، برخی اقدامات واقعا تأمل برانگیز و همراه با ابهامات و پرسش های مهمی بود.

«معرفی برخی وزرای نامتناسب با شعار اعتدال»، «محورهایی از گزارش صد روزه»، «برخی عزل و نصب ها»، «نفی و زیر سؤال بردن همه آنچه در هشت سال گذشته انجام شده»، «برخی اقدامات نابجا در سفر به نیویورک مثل گفت و گوی تلفنی با اوباما یا ملاقات طولانی ظریف با کری»، «نحوه برخورد با منتقدان دولت و اهانت به آنها»، «مواردی از حاشیه و متن مذاکرات هسته ای»، «مشکلات پیش آمده در جریان توزیع سبد کالا» و «موارد متعددی از تصمیمات و مواضع در حوزه فرهنگ» از جمله مباحث بحث برانگیز در هفت ماهی است که از عمر دولت یازدهم سپری شده است؛ مواردی که صرف نظر از افراط و تفریط هایی که درباره هرکدام شده است نشان می دهد تحقق شعارها و وعده های دولت نیازمند تدبیر بیشتر و پرهیز از حاشیه هایی است که می تواند دولت را از اهداف اصلی آن دور کند.

اگر از آنچه در این هفت ماه گذشته است، برای دولتمردان این نتیجه حاصل شده باشد که با احتیاط و تدبیر بیشتر عمل کنند، شعار کمتر بدهند و ادعای کمتری داشته باشند، همه گذشته را زیر سؤال نبرند، قدری در رفتار حامیان خود تأمل کنند و اندکی هم به نظر منتقدان توجه کنند، می شود این مدت را برای دولت یازدهم پرثمر دانست و انتظار داشته باشیم در سال جدید، این دولت را در احسن حال ببینیم!

سال 92 رویدادهای مهم دیگری هم داشت. حضور باشکوه و بانشاط مردم در سراسر کشور برای بزرگداشت سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، جلوه دیگری از حماسه سیاسی امسال بود که بخصوص با توجه با اظهارات اهانت آمیز مقامات آمریکایی در رابطه با مذاکرات هسته ای و توزیع سبد کالا، بسیار معنادار بود.

حماسه اقتصادی در سال 92 نمود خاصی نداشت تا این که سیاست های کلی «اقتصاد مقاومتی» از سوی رهبر انقلاب ابلاغ شد تا سرآغازی برای تحقق این حماسه در سال های بعد باشد.

در حوزه سیاست خارجی نیز روند تحولات منطقه بخصوص بحران سوریه به نفع جبهه مقاومت که جمهوری اسلامی ایران در طراحی و تحقق آن نقش غیرقابل انکاری داشت را نباید از نظر دور بداریم. تحولاتی که همچنان ادامه دارد و ان شاءالله در سال آینده توفیقات بیشتر در آن آشکار خواهد شد.

بهار نزدیک است و طبیعت، حیات دوباره خود را تجربه می کند؛ ما هم خود را مخاطب این بهاریه جناب سعدی شیرازی بدانیم تا خفته در خواب جهالت نمانیم.

خبرت هست که مرغان سحر می گویند/ آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار / هر که امروز نبیند اثر قدرت او / غالب آنست که فرداش نبیند دیدار

سال نو که معطر به عطر فاطمی است، پیشاپیش مبارک.

خراسان:مردم،رکن اساسی تحقق اقتصاد مقاومتی

«مردم،رکن اساسی تحقق اقتصاد مقاومتی»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم ابراهیم نکو است که در آن می خوانید؛سال های پیش ،از سوی مقام معظم رهبری با مباحث اقتصادی نام گذاری گردید وبرآیند این هدف گذاری ها منجر به تدوین وتصویب سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی شد.نکته حائز اهمیت آن است که اقتصادمقاومتی با ریاضت اقتصادی که در کشورهای اروپایی مطرح است،کاملا متفاوت است.ریاضت اقتصادی هنگامی مطرح می شود که مسئولین ودولتمردان نگران هستند که درجامعه به دلیل نداشتن زیرساخت ها واستحکامات لازم خطری برایشان به وجودبیاید،اما در اقتصادمقاومتی موقعیت زمانی مطرح نیست،چراکه کشورما دراوایل انقلاب ودر زمان جنگ دشواریهای متعددی را پشت سرگذاشته ومردم متحمل دشواری های زیادی بودند وبه دنبال آن شرایط بود که مقاومت اقتصادی را سرلوحه کار خود قراردادیم،یعنی دربرابر تهدیدات وتهاجمات درصددبرآمدیم مقاوم سازی کنیم تا آسیب کمتری ببینیم واین به معنای مقاومت اقتصادی بود،لیکن درحال حاضر به دنبال پیاده کردن اقتصادمقاومتی هستیم،یعنی شکل تهاجمی و پیشرفت روبه جلو داشته باشیم،ازمرزها فراتررفته و رو به صادرات بیاوریم،اشتغال را رونق ببخشیم وبیکاری را روزبه روز به عقب برانیم،این ویژگی همان چیزی است که در اقتصادمقاومتی تعریف شده است که اتفاقا به رفاه مردم منجر می شود،در این سیاست ها عدالت وکارآمدی را درتک تک بندهای آن می توان دید.

اماچندمولفه برای تحقق اقتصاد مقاومتی نیاز است،اولا اقتصادمقاومتی باید فرهنگ سازی شود،همه آحادجامعه با آن آشناشوند و تعریف جامعی از آن داشته باشند،ازمدارس تا دانشگاه باید درمعیارها وچگونگی کاربردی کردن آن فکر واندیشه شود و به عنوان قلب تپنده همه آحادجامعه باشد.افزون براین قوای سه گانه باید وظیفه خود را به درستی برای تحقق این سیاست ها انجام دهند،قانون گذاران طرح ها ولوایح متناسب با روح اقتصادمقاومتی تصویب کنند،مجریان آموزش لازم را دراین رابطه ببینند،اگرکسی ازکانال اقتصادمقاومتی فاصله گرفت به اوتذکرداده ودرصورت تکرار عذرشان را بخواهند.برای نمونه آزادسازی کالاهای لوکس در دولت یازدهم هیچ سنخیتی با روح سیاست های اقتصادمقاومتی ندارد وباید اصلاح شود.نکته حائز اهمیت این است که مردم به عنوان رکن اساسی ومهم برای پیش بردن سیاست های اقتصادمقاومتی هستند.

متاسفانه هم اکنون مسئولین، همراهی کمتری با مردم نشان داده اند،مصرف بی رویه حامل های انرژی واسراف هایی که درمجالس و پذیرایی ها صورت می گیرد باید اصلاح شود،البته بیشتر این گناه مربوط به مسئولین است تا مردم.چراکه بایدمدیریت مصرف دروهله اول در بین مسئولین ودرشیوه زندگی آنان اصلاح شود.درسطح کلان هم ما از داشته های خود به درستی استفاده نمی کنیم،طبق آخرین گزارش ها سالانه21میلیارد دلار نفت وگاز ما هدر می رود،یعنی حدود65هزارمیلیارد تومان واین در حالی است که میزان کل فروش نفت در بودجه امسال حدود60هزار میلیارد تومان است واین نشان می دهد که برای رسیدن به اهداف اقتصادی به نقاط ضعفمان هم باید توجه کنیم. نکته بعد این که برای تحقق اقتصاد مقاومتی نباید عجولانه کار کرد وباید برای رسیدن به این اهداف مراحلی درنظرگرفت.

به عبارتی مانند ناکامی در فازاول هدفمندی یارانه ها نشود،که هنوزفاز اول تکمیل نشده، به اجرای فاز دوم ورود کنیم.به نظربنده مرحله اول تحقق اقتصادمقاومتی را بایدتا افق چشم انداز، یعنی تا سال1404 تعریف کنیم ومواردی مانند رفع موانع تولید،توجه به بخش خصوصی و...را هدفگذاری کنیم وپس از حل این مسائل موارد دیگری را هدفگذاری کنیم تا نهایتا به جشن پیروزی که همان رسیدن به رفاه وعدالت اجتماعی است برسیم.

کیهان:حاشیه ای بر حاشیه ها!

«حاشیه ای بر حاشیه ها!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسین شمسیان است که در آن می خوانید؛واکنش های هوشمندانه و از سر غیرت دلدادگان انقلاب، به حوادث و رخدادهایی که در مدتی کوتاه پی در پی اتفاق می افتد، از یک سو نشان از بیداری جامعه و مرزبانان عقیده و انقلاب دارد و از دیگر سو حاکی از شدت گرفتن تلاش دشمن برای رخنه در ایمان و اعتقاد مردم است، تلاش اینگونه دشمن، اگرچه تازگی نداشته و از آغاز پیروزی انقلاب تاکنون ادامه داشته است اما در بسیاری از موارد، قابل پیشگیری است و انتظار به حق مردم و دلسوزان انقلاب از دولتمردان این است که با به کار بستن اصولی ساده و در عین حال اساسی، به اولویت های اصلی مردم بپردازند و نگذارند همه هم و غم خودشان و مردم به مسائل قابل پیشگیری مصروف شود. به نمونه هایی از مسائلی کAه با اندکی هوشیاری قابل پیشگیری بوده است توجه کنید:

1- خانم اشتون بعنوان نماینده کشورهای گروه 5+1 در قالب یک برنامه رسمی و دیپلماتیک به ایران می آید. جدول دیدارهای متعدد او با مقامات مختلف کشور- که خود جای تأمل جدی است- از قبل تعیین شده و حتی برنامه گردش او در شهر اصفهان هم برنامه ریزی شده است. ناگهان، مهمانی که براساس عرف دیپلماتیک و اخلاق حرفه ای، لازم است درباره برنامه هایش با میزبان خود هماهنگ باشد، سر از سفارت اتریش در می آورد و با برخی فتنه گران و بدنامان دیدار می کند و مثلاً درباره حقوق بشر و آزادی های مدنی و فعالان مدنی با هم صحبت هایی می کنند. اینکه آنها چه گفته اند، نه موضوع این نوشتار است و نه اصلاً اهمیتی دارد! چرا اهمیت ندارد؟ چون افرادی که با اشتون دیدار داشتند همان کسانی هستند که در ایام فتنه هر چه در چنته داشتند رو کردند، رسانه های خارجی و عوامل زنجیره ای داخلی اشان هم، همه حرف های آنها را به بلندترین صدا گفتند. حنجره ها دریدند و گریبان ها چاک کردند، دروغ گفتند، جنایت کردند، وطن فروشی و خیانت کردند و با آنکه غرب، یکسره و به صراحت از آنها حمایت می کرد و رئیس جمهور آمریکا و بسیاری از مقامات مهم اروپایی به اسم از آنها طرفداری می کردند و صهیونیست ها آن ها را سربازان خط مقدم خود معرفی می کردند،... از مردم غیور و رهبرشان تو دهنی تاریخی محکمی خوردند که هرگز از یادشان نخواهد رفت! پس دیگر حرف نگفته و نکته درگوشی نمی ماند! و بالاتر از آن عرضه و بنیه ای برایشان نمانده که نگران طرح آن با اشتون باشیم. در این بین وزارت خارجه مدعی عدم اطلاع قبلی از این برنامه هاست و در مقابل اشتون و سخنگویش و همچنین ملاقات شوندگان مدعی هماهنگی کامل و از قبل طراحی شده ماجرا هستند و اصلاً مهمترین هدف سفر را این دیدارها می دانند! و چون چنین شد، مقامات رسمی کشور وارد ماجرا شدند؛ کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، رؤسای قوای مقننه و قضائیه و بالاتر از آن برخی مراجع به خوبی و با اقتدار اظهار نظر کرده و ضمن پاسخ محکم به طرف غربی به مسئولان داخلی هم تذکر و هشدار داده و خواستار توضیح رسمی شدند.

2- مدتی قبل مسئولین برگزار کننده جشنواره شعر فجر، با دعوت رسمی از شخصی که سابقه بسیار سیاهی در هتک مقدسات و ضدیت با مذهب دارد، حاشیه جدیدی درست کردند! این شخص، صرفنظر از اینکه در عرصه شعر هم حرف چندانی برای گفتن ندارد، صراحتاً به مقام شامخ ائمه هدی سلام الله علیهم اجمعین و امام راحل عظیم الشان و... توهین هایی کرده که قلم از بیان آن شرم دارد. طبیعی بود که انتشار این خبر، واکنش غیرتمندان و دردمندان را به همراه داشته باشد و خیلی زود جامعه دین دار و انقلابی در مورد آن موضع گرفت. با اینکه انتظار به حق از مسئولین مربوطه و داشتن شناخت کافی از این مدعی شاعری و اطلاع از سوابق سیاه او بود، کیهان بخشی از پیشینه او را منتشر کرد تا ناآگاهان آگاه شوند! با اینحال مسئولین رسمی ارشاد، واکنش مناسبی نشان ندادند و حتی معاون هنری وزیر در سخنانی تعجب آور گفت «باید قدری در اوضاع تامل کنیم و بعد اظهارنظر خواهم کرد» این سخن از کسی صادر می شود که منطقا و قانونا باید از اقدامات انجام شده برای برگزاری جشنواره شعر فجر باخبر باشد ولی ظاهرا نیست! به هر حال پس از افشاگری ها و اظهارات بعضی شاعران انقلابی و نمایندگان مجلس، سرانجام وزیر ارشاد اصل خبر دعوت از این شاعر بدنام و فاسد را تکذیب کرد!

در حالی که خبرگزاری ها و روزنامه های حامی دولت با ذوق زدگی خبر دعوت از این شاعر فاسدالاخلاق را منتشر می کردند و حتی مسئولان مربوطه در جشنواره، صراحتا دعوت وی را تائید می کردند، وزیر محترم ارشاد در بیانی تأمل انگیز برخی نشریات را به ایجاد شایعه علیه وزارت ارشاد متهم کرد! ظاهرا رفتارهای نگران کننده اخیر در وزارت ارشاد، سبب نارضایتی بزرگان شده است تا جایی که رئیس قوه قضائیه اینگونه یادآوری کند: «باید به وزیر ارشاد گفت که شما در جمهوری اسلامی تنفس می کنید و معیارهای قانون اساسی برای همه الزام آور است.»
این تنها 2 نمونه از ماجراهای ماه های اخیر است که سبب برانگیخته شدن واکنش غیرتمندان و دین مداران و کشمکش در سپهر سیاسی و رسانه ای کشور شد. اما واقعا هدف چیست و پشت صحنه این ماجراها چیست!؟ آیا واقعا مسئولان وزارت امور خارجه نمی دانستند اشتون قرار است با چه کسانی دیدار کند!؟ و آیا مسئولان ارشاد این شاعر مستهجن سرا و آلوده دهان را نمی شناسند!؟ و آیا دغدغه فرهنگی مردم، نبش قبر و احیای چهره های فاسد است؟! یعنی باید قبول کنیم کسانی در وزارتخانه ها، مسئول امور شده اند که از بدیهی ترین مسائل بی اطلاع و بی خبرند!؟ به نظر می رسد دشمن با بهره مندی از غفلت برخی مسئولین داخلی و استفاده از بی توجهی آنها، از این اقدامات پیاپی اهدافی را دنبال می کند که توجه به آن ضروری است؛

نخست آنکه آنها سعی دارند غیرت و پایبندی مردم را نسبت به مرزهای اعتقادی و استقلال کشور آزمایش کنند! ببینند آیا کسی صدایش به نارضایتی بلند می شود یا نه!؟ آیا کسی هست که در مقابل دعوت از یک جرثومه تباهی، غریو غرش سر دهد یا نه!؟ آنها می خواهند ببینند اگر عرصه از شیران خالی است، گام های بعدی را بلندتر و تندتر بردارند و پای کفتاران و روباه هان را به این مملکت باز کنند و البته این آرزویی دست نیافتنی است که هرگز محقق نخواهد شد.

هدف دوم این اقدامات دشمن، جلوگیری از پرداختن مسئولان به دیگر مسئولیت ها و مأموریت های مورد انتظار آنهاست. یقینا تلاش برای بهبود معیشت مردم و تحقق اقتصاد مقاومتی، برای دشمنان ما ناخوشایند و غیرقابل تحمل است، سپس باید هر روز و با بهره گیری حداکثری از خطاها و ضعف های مسئولان، از تحقق آن جلوگیری کرد.

یقینا واکنش های پیش گفته و آنچه در ایام اخیر نسبت به برخی رفتارها شاهد بودیم، ناشی از پیام اصلی انقلاب و حاکی از زنده و پویا بودن آرمان های آن است اما همین مردم و همین دلسوزان غفلت مسئولان از اقدامات ایجابی و تلاش برای بهبود اوضاع اقتصادی و جریان سازی فرهنگی را برنمی تابند و آن را به عنوان مطالبه ای مهم، پیگیری می کنند. آنها انتظار ندارند در سایه این غفلت ها و آن هیاهوها، امر معیشت مردم به حال خود رها شود و قیمت کالاها و خدمات مورد نیاز مردم، بی رویه و چراغ خاموش بالا و بالاتر برود و سودجویان از خدا بی خبر، کیسه خود را از جیب مستضعفان و محرومان پر کنند. باید به گونه ای رفتار شود که روز به روز از این حاشیه ها کاسته شود تا در عوض حرکات مبنایی و مهم در حوزه فرهنگ و اقتصاد را شاهد باشیم. تنها در این صورت است که می توان گفت مسئولان اجرایی به وظایف خود عمل نموده اند.

جمهوری اسلامی:رمزگشایی از حمله رژیم صهیونیستی به غزه

«رمزگشایی از حمله رژیم صهیونیستی به غزه»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛رژیم صهیونیستی با شکستن آتش بس میان گروههای فلسطینی و این رژیم بار دیگر از صبح دیروز مناطق وسیعی از نوار غزه را مورد حمله قرار داد.

دور جدید حملات رژیم اشغالگر قدس به غزه با تهاجم روز سه شنبه جنگنده های اسرائیلی به نوار غزه آغاز شد که در آن سه فلسطینی به شهادت رسیده و دهها زن و کودک دیگر مجروح شدند. گروههای مقاومت فلسطینی در پاسخ به این حملات روز چهارشنبه 25 راکت و خمپاره به سرزمین های اشغالی شلیک کردند ولی سران رژیم صهیونیستی که میزبان نخست وزیر انگلیس بودند و از اعلام حمایتهای وی از صهیونیسم بین الملل سرمست شده بودند، حملات سنگین خود را از راه هوا و حملات تانکها به مناطق وسیعی از غزه آغاز کردند که تا دیشب نیز ادامه داشت.
درباره علت آغاز این حملات ددمنشانه صهیونیستها و آغاز دور جدیدی از کشتار زنان و کودکان فلسطینی در غزه و همزمانی آن با حوادث منطقه ای، دلایل متعددی قابل ذکر است:

1 - این حملات علاوه بر آنکه نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی مصرف داخلی داشته و موجب کاهش فشارها و انتقادها علیه سیاستهای وی مبنی بر اجباری کردن خدمت سربازی برای یهودیان ارتدکس شود که تاکنون تحت عنوان فراگیری آموزش های دینی تورات از رفتن به خدمت اجباری وظیفه عمومی معاف بودند می شود، می تواند مصارف دیگری نیز داشته باشد که بیشترین آن، به بهره برداری رژیم صهیونیستی از فرصت های منطقه ای بر می گردد.

2 - رژیم صهیونیستی که در اجرای مرحله اول جنگ غزه ناکام مانده، در شرایطی به امضای توافق سازش با جناح سازشکار فلسطینی به رهبری محمود عباس نیاز دارد که به اعتراف خود صهیونیستها، وی از کمترین جایگاه اجتماعی و مقبولیت در میان فلسطینی ها برخوردار نیست و ملت فلسطین او را نماینده خود نمی داند. به همین دلیل صهیونیستها سعی دارند با افزایش فشار به ملت فلسطین، گرایش فلسطینی ها را از گروههای مقاومت به سمت گروههای سازشکاری مثل فتح به رهبری محمود عباس تغییر دهند و برای رسیدن به این هدف از هر وسیله و اهرمی که ملت فلسطین و گروههای مبارز فلسطینی و در مجموع، مخالفان طرح های سازشکارانه را تحت فشار قرار داده و موجب تضعیف پایگاه اجتماعی آنها شود، حمایت می کنند، زیرا سازش ناپذیری ملت استوار فلسطین در دهه های اخیر موجب شکست عملی همه طرح های سازشکارانه شده و استیصال رژیم صهیونیستی را در مقابل مقاومت اسلامی رقم زده است.

بنابر این تردیدی نیست که اقدام اخیر تروریست های صهیونیست در حمله به مردم غزه، عزم ملت فلسطین را در مسیر پایداری و مقاومت فراگیر برای آزادی همه سرزمینهای اشغالی و رد سراب سازش با صهیونیسم و به رسمیت شناختن دولت یهود، مستحکم تر خواهد کرد و صهیونیستها را از دستیابی به اهداف شوم شان ناکام خواهد گذاشت.

3 - دور جدید حملات نتانیاهو به غزه را می توان به نوعی هم، محک زدن اوباما در مورد تحولات منطقه و طرح صلح با فلسطینی ها ارزیابی کرد، چرا که اوباما برای رهاندن طرح خود از بن بست و پایان دادن به مناقشه خاورمیانه و حل و فصل مسائل فلسطین در عین اولویت دادن به برتری نظامی و امنیتی اسرائیل، خواستار دادن برخی امتیازات ظاهری به طرف فلسطینی و راضی سازی حداقلی سران سازشکار فتح به رهبری محمود عباس است ولی این چیزی نیست که مورد رضایت نتانیاهو باشد، زیرا به گفته وی، آنچه در مذاکرات صلح باید به آن دست یافت، اعطای امتیاز از طرف فلسطینی ها به اسرائیل است و نه چیز دیگر!

از این رو درحالی که لجاجت صهیونیست ها در عدم همراهی کامل با طرح صلح اوباما و جان کری باعث دلخوری نسبی دولتمردان آمریکائی از مواضع نتانیاهو شده بود، سفر نخست وزیر انگلیس به سرزمین های اشغالی و میزبانی او توسط نتانیاهو همتای اسرائیلی وی و سخنان بشدت حامیانه ای که در پشتیبانی از مواضع صهیونیستها در مسائل منطقه ای گفته باعث تجری و لجام گسیختگی رژیم صهیونیستی در صدور فرمان حمله اخیر به غزه و پاشیدن بنزین به آتش جنایت صهیونیست ها شد.

این حملات، درست در زمانی صورت گرفت که دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی یکدیگر را در آغوش گرفتند و کنست اسرائیل شاهد سخنرانی ضدایرانی و ضدفلسطینی آقای کامرون بود.

او در این سخنان ادعا کرد جمهوری اسلامی ایران با حمایت از فعالان فلسطینی مخالف سازش، تهدیدی برای کل جهان است! او که به شدت از مبارزان فلسطینی و حمایتهای ایران انتقاد می کرد همچنین با بیان جملاتی درباره ریشه یهودی بودنش، موجبات خرسندی میزبان اسرائیلی را فراهم کرد به گونه ای که خبرگزاریها انجام این سفر را به معنای اعلام حمایت بی قید و شرط انگلیس از رژیم صهیونیستی تلقی کردند.

4 - همزمانی حمله صهیونیستها به غزه و تحت فشار قرار دادن ملت مظلوم فلسطین با بی تفاوتی جهان عرب و مشغول بودن کشورهای منطقه به بازیهای موهوم سیاسی و به فراموشی سپردن موضوع فلسطین و آرمان آزادی قدس شریف، می تواند از انگیزه رژیم صهیونیستی در کلید زدن این عملیات رمزگشایی کند. واقعیت اینست که کشورهای عرب و مسلمان که باید در قبال آرمان فلسطین احساس مسئولیت کرده و در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین سکوت اختیار نکنند، اکنون آنچنان در دام توطئه های آمریکا و رهبران سازشکار گرفتار آمده اند که قادر به هیچ واکنشی نیستند. طبعاً تحقق چنین شرایطی از بی عملی کشورهای اسلامی و بی غیرتی رهبران سیاسی کشورهای عرب، بهترین فرصت را برای رژیم صهیونیستی جهت وارد آوردن ضربه به ملت فلسطین فراهم آورده و بی دلیل نیست که نتانیاهو از این سکوت معنادار اعراب برای وارد آوردن فشار به گروههای مقاوم فلسطینی که با تکیه بر حمایت های مردم فلسطین در برابر طرح های سازش ایستاده اند، حداکثر بهره برداری را می کند.
اما علیرغم این سازشکاری در جبهه اعراب و رهبران سیاست پیشه فلسطینی، گروههای مقاومت و مردم فلسطین مصمم تر از همیشه به تجاوزات رژیم صهیونیستی پاسخ داده و در خلال حوادث دو سال اخیر نشان داده اند که هرگز در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی سکوت و عقب نشینی نکرده اند.

آنچه در چند روز گذشته در غزه روی داد، هر چند از یکسو نشان دهنده ادامه گستاخی ها و جنایات رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین بود ولی از سوی دیگر ثابت کرد که فرزندان مبارزه، هرگز در برابر این تجاوزها کوتاه نخواهند آمد و اگرچه دولتهای عرب و سازمانهای بین المللی همچنان به سکوت خود ادامه می دهند ولی تجاوزات برنامه ریزی شده رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه بی پاسخ نخواهد ماند و صهیونیست ها بابت این جنایات، بهای سنگینی پرداخت خواهند کرد.

رسالت:دعا می کنیم دولت به خطا نرود

«دعا می کنیم دولت به خطا نرود»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم دکتر حامد حاجی حیدری است که در آن می خوانید؛در انتخابات هشتاد و هشت، خیلی سریع تر از آنی که توقع می رفت، معلوم شد که انتخاب گزینه اصولگرا صحیح ترین انتخاب ممکن بود. دو رقیب اصلی، تعهد خود به پاسداری از قانون اساسی را خیلی شتاب ناک زیر پا گذاشتند، و ترجیح دادند که در پیگیری اعتراض خود به صحت انتخابات، از مسیر قانون خارج شوند و از در بغی و محاربه درآمدند.

و امسال، در انتخابات نود و دو، در حالی که جوانان مسلمان، با ارزیابی از موقعیت حساس پرونده هسته ای حمایت همه جانبه مردم از مذاکره کننده هسته ای وقت را پس از نشست قاطع و موفق آلماتی2، دوپینگ مکانیسم مذاکرات و سوق دادن این مذاکرات به سمت فیصله قلمداد کردند، علاوه بر آن که بر معیار انقلابی و خط ولایی سلامت و ساده زیستی به سمت گزینه مقاومت پیش رفتند؛ ولی، در مجموع، با صحنه ای که پدید آمده بود، دکتر حسن روحانی حایز نیمی از آرا گردید و رئیس جمهور شد. برداشت غربی ها این شد که تحریم ها مؤثر واقع شده است، و رسم آن ها این بوده و هست که اگر روی شل ببینند، سفت می کوبند.

 

جمهوری اسلامی :توزیع فرم خوداظهاری یارانه از اواسط فروردین

وزیر امور اقتصادی و دارایی زمان توزیع فرم های اظهار نامه دریافت یارانه نقدی را اواسط فروردین سال آینده اعلام کرد.علی طیب نیا در گفت وگو با خبرگزاری ایسنا درباره زمان توزیع اظهارنامه دریافت یارانه نقدی گفت: ثبت نام برای دریافت یارانه نقدی سال آینده انجام خواهد شد و افرادی که خود را نیازمند می دانند و متقاضی دریافت یارانه هستند، می توانند ثبت نام کنند و یارانه آنها نیز پرداخت خواهد شد.وی درباره زمان دقیق توزیع اظهارنامه دریافت یارانه نقدی اظهار کرد: هنوز زمان دقیق آن مشخص نشده اما ثبت نام از اواسط فروردین ماه خواهد بود.طیب نیا همچنین با بیان اینکه میزان افزایش قیمت حامل های انرژی در حال بررسی است، تصریح کرد: افزایشی که در این زمینه داده خواهد شد، بسیار ملایم و کند و به مراتب کمتر از آن چیزی است که در مصوبه مجلس پیش بینی شده است.طیب نیا با اشاره به شرایط رکودی که در اقتصاد کشور حاکم است، گفت: بر همین اساس دولت تصمیم دارد که شیب افزایش قیمت را بسیار ملایم در نظر بگیرد، بنابراین از آن چیزی که مجلس پیش بینی کرده کمتر و شاید حدود نیمی از آن باشد. بنابر این گزارش، پیش از این مجلس شورای اسلامی مجوز افزایش 38 درصدی قیمت حامل های انرژی را به دولت داده بود که با توجه به اظهار نظر وزیر امور اقتصادی و دارایی میزان افزایش حامل های انرژی، حدود 19 درصد خواهد بود.در همین راستا روز پنج شنبه هفته گذشته سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی بابیان این که فرم ثبت نام برای دریافت یارانه نقدی از 19 فروردین سال 93 در کشور توزیع می شود افزود: این فرم ها در قالب یک سقف مشخص از درآمد اعلام و افراد باید از این طریق آمادگی خود را برای دریافت و یا انصراف از یارانه نقدی اعلام کنند.به گزارش واحد مرکزی خبر، آقای کاتب با تاکید بر لزوم مشارکت مردم در اجرای این طرح و انصراف افراد متمول از دریافت یارانه گفت: با اجرای این طرح حداقل بیش از پنج تا 6 میلیون ایرانی خارج از کشور و 170 هزار فوت شده از لیست دریافت کنندگان یارانه نقدی خارج می شوند.وی افزود: در اجرای سیاست های مقام معظم رهبری مبنی بر ایجاد عدالت اجتماعی ، در نظر است چهار هزار و 800 میلیارد تومان برای بخش سلامت، 2 هزار و 900 میلیارد تومان در بخش بیمه روستائیان و عشایر ، 10 هزار میلیارد تومان برای حمایت از تولید در بخش صنعت و کشاورزی از محل درآمدهای اجرای قانون هدفمندی یارانه ها اختصاص یابد.سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی اختصاص سه هزار و 500 میلیارد تومان برای صنعت برق را از دیگر رویکردهای فاز دوم قانون هدفمندی دانست و گفت: دولت و مجلس عزم جدی دارند که در این مرحله به بخش های سلامت و تولید، نگاه ویژه ای داشته باشند.وی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری افزود: برای رسیدن به این اهداف نیاز به مدیریت جهادی است و همه باید تلاش کنند تا اهداف تبیین شده در مباحث اقتصاد مقاومتی، صرفه جویی منابع و اجرای قانون هدفمندی محقق شود.

جمهوری اسلامی

-شکست تلاش های سیاسی برای بحران اوکراین کریمه در آستانه ضمیمه شدن به روسیه
-وزیر اقتصاد:فرم خوداظهاری یارانه از اواسط فروردین توزیع می شود
-باید وارد اقدامات مهم تر در روابط ایران و روسیه شویم
-کمبودهای دارویی به زیر 20 قلم رسید

خراسان

-اوباما پس از تمدید قانون ضدایرانی: ایران تهدیدی جدی علیه آمریکاست
-حداقل دستمزد 93 با 25درصد افزایش 609 هزار تومان تعیین شد
-«سرقفلی طلایی» تاریکخانه رانت، هنوز دست به دست می شود
-خبر خوش درباره حقوق و مزایای برخی فرهنگیان

کیهان

-تشدید فشارهای جهانی به روسیه برای توقف همه پرسی در کریمه
-حقوق کارگران سال آینده 25 درصد افزایش می یابد
-جای خالی نظارت برقیمت ها گلایه مردم از مسئولان
-اگر حرف حساب بود چرا حذف کردید؟!

آرمان

-روانبخش حکم 3 متهم غائله 22 بهمن قم را اعلام کرد؛ تبرئه
-پتروشیمی، قربانی بازی های سیاسی
-توهین کوچک ها به بزرگان با کدام مجوز؟
-دغدعه این روزهای شیخ نور

آفرینش

-توسعه کیفی دانشگاه با همدلی، همراهی، همگامی و همکاری در سال 93
-تحول در اقتصاد و سیاست نیازمند روحیه جهادی است
-مخالفت آمریکا با کمک نظامی به اوکراین
-تقویم اعلام نتایج آزمون دکتری 93

شرق

-چرا نباید قهرمانان در تبلیغات تجاری شرکت کنند؟
-دعوت از روحانی کنار دریاچه وان
-افزایش 25 درصدی مزد کارگران
-فرایند های مذاکره

قانون

-زندگی زنانه در جامعه ای که مردان کم آورده ادند
-فهرست بدهکاران بازی با افکار عمومی است
-دردسرهای اشتون برای ظریف و علوی

ایران

-گفت و گوی روحانی و پوتین از موضوع هسته ای تا بحران سوریه
-وزیر جهاد:راه عبور کشاورزی ایران از دوران رکود
-وزیر علوم:دوران نشاط دانشگاه فرا رسیده است
-بهار اعتدال

جام جم

-رایزنی های مهم روحانی و پوتین درباره مسایل جهانی
-پخش سریال نوروزی شبکه 3 از 28 اسفند
-کشتی ایران روی تشک جام جهانی
-سفر در جاده بهار

تهران امروز

-لزوم حمایت دولتی در کنار افزایش مزد
-حداقل مزد؛10 درصد عقب تر از تورم
-نقض توافق ژنو از کانال فشار
-رفتار آمریکا عجیب است؟

سیاست روز

-اپوزیسیون غرب گرا مجری کشتار مردم اوکراین
-بازارهای داخلی فدای بازارهای خارجی نشود
-وقتی طلای کثیف نیز مافیای اقتصادی می سازد
-تشکیل جبهه متحد شرق علیه نفوذ غرب

دنیای اقتصاد

-240 تحلیل در خصوص حال و آینده اقتصاد ایران
-دورنمای اقتصاد سیاسی 93
-وضعیت قرمز منابع آب
-نوع جدید سرمایه داری

وطن امروز

-حامد زمانی:انقلاب است که می ماند
-تحریم ها باز هم تمدید شد
-بنزین در بهار 1000 تومان
-گنبد آهن بازشکست

 

به گزارش جام جم، چندی پیش مردی با حضور در شعبه هشتم دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان شهریار با ارائه شکایتی عنوان کرد، وقتی همراه خانواده اش از مهمانی به خانه بازگشته اند، متوجه شده اند مقادیری طلا، اثاثیه و تابلوفرش های نفیس که هر کدام ده تا 30 میلیون تومان ارزش داشته، سرقت شده است.

با تشکیل پرونده و دستور قضایی دادیار مهدی سلیمانی، در حالی که تحقیقات پلیس آگاهی غرب استان تهران برای دستگیری سارقان آغاز شده بود، افراد دیگری نیز با حضور در پلیس آگاهی از سرقت تابلو فرش های نفیس از خانه هایشان خبر دادند.

ماموران با بررسی محل های سرقت متوجه شدند دزدی ها به یک شیوه انجام شده و سرنخ سرقت ها نشان می دهد تمام دزدی ها از سوی اعضای یک باند انجام می شود.

در حالی که تحقیقات ادامه داشت چند روز پیش مردی در تماس با مرکز فوریت های پلیسی 110 شهرستان شهریار از سرقت اموال خانه اش خبرداد.

ماموران با اعزام به محل و بررسی ها متوجه شدند این دزدی نیز مانند دیگر سرقت ها انجام شده با این تفاوت که ماموران در این خانه اثر انگشتی را که روی دیوار و اثاثیه خانه مانده بود پیدا کرده و در بررسی آن متوجه شدند این اثر انگشت متعلق به یک دزد حرفه ای است که چندی پیش از زندان آزاد شده است.

با به دست آمدن این سرنخ، متهم فراری تحت تعقیب قرار گرفت و دستگیر شد. با انتقال به پلیس آگاهی، وی به جرمش اعتراف کرد و گفت دزدی های سریالی از منازل را با همدستی باجناقش انجام داده و تابلوفرش های نفیس را به مردی در شهرستان کریم فروخته اند.

در پی اعتراف متهم، همدستش و مرد مالخر نیز شناسایی و دستگیر شدند و در مواجهه حضوری با دیگر متهم پرونده، به جرایمشان اعتراف کردند.

بنابر این گزارش، با صدور قرار قانونی برای متهمان، تحقیقات تکمیلی از آنها ادامه دارد.