خراسان:این همه احضار وزرا چرا؟

«این همه احضار وزرا چرا؟»عنوان سرمقاله روزنامه خراسان به قلم محمدسعید احدیان است که ر آن می خوانید؛هنوز از شروع به کار دولت یازدهم 157 روز بیشتر نگذشته است که مجلس به 3 وزیر کابینه دکتر روحانی کارت زرد داده است آن هم به دولتی که از نظر تعامل با مجلس در همین مدت کوتاه، دارای کارنامه مثبتی است و از این نظر فرسنگ ها با دولت قبل فاصله دارد. از ابتدای شروع به کار دولت جدید براساس گزارش معاون نظارت مجلس تا 7آذر 92، نمایندگان جمعا 1429 مرتبه به دولت تذکر داده اند و در همین مدت 277 سوال نیز از وزرا پرسیده اند. تعداد سوالات نمایندگان از اعضای کابینه به گونه ای بود که به عنوان مثال در هفته جاری حدود دو سوم کابینه باید برای پاسخ به نمایندگان به مجلس می رفتند.

گرچه درباره ماهیت سوالات و حداقل همین سوالی که وزیرارشاد بابت آن کارت زرد گرفت نقدهای مهمی به مجلس وارد می دانم اما موضوع این نوشته برنوع و شیوه تعاملی است که مجلس باید با دولت در پیش گیرد.

رهبرانقلاب بارها و بارها برسخت بودن مسئولیت اجرایی تاکید کرده اند و مخصوصا به مجلس تذکر داده اند که نمایندگان متناسب با سختی کار از حقوق خود در سیاستگذاری و نظارت بر عملکرد دولت استفاده کنند بدیهی است که این توصیه مبتنی بر منطق و درک واقعی از شرایط مدیریت اجرایی، همیشگی بوده و ناظر به مجلس یا دولت خاصی نبوده است اما به نظر می رسد فرآیندی که این روزها در مجلس شکل گرفته است نادرست و به دور از این توصیه است.

اینکه نمایندگان مجلس به محض شنیدن یک اظهارنظر یا دیدن به زعم خود یک خطا یا مطلع شدن از یک تصمیم شروع به طرح سوال کنند و وزرا را مجبور کنند برای مباحث بعضا کم اهمیت، یک پایشان در مجلس باشد اولا باعث می شود وزیری که وظایف بس سنگینی دارد وقتش را صرف موضوعاتی با درجه دوم اهمیت کند و فرصت خدمت را از دست بدهد ثانیا باعث می شود کابینه احساس کند برای خدمت گزاری به مردم مورد حمایت مجلس نیست و ثالثا در صورت ادامه دار بودن این مسئله مردم به این جمع بندی برسند که مجلس به جای کمک به دولت درحال سنگ اندازی جلوی پای دولت است موضوعی که توضیحات روزگذشته آقای لاریجانی در مجلس نشان داد مورد توجه ایشان نیز قرار گرفته است.

روشن است که منظور از نکات ذکر شده سهل انگاری در نظارت توسط نمایندگان نیست بلکه بحث برسر اهمیت موضوعات و شیوه عمل است. به عنوان یک نمونه موفق نامه سرگشاده 12 نماینده به سران قوا درباره موضوع بابک زنجانی که منجر به دستور رئیس جمهور و اقدام رسمی قوه قضاییه درباره بابک زنجانی شد. یا به عنوان نمونه ای دیگر نامه سرگشاده آقای دکتر توکلی (فارغ از داوری درباره محتوای موضوع) نشان داد که یک نماینده حتی بدون نیاز به سازوکارهای آیین نامه ای چگونه می تواند با نظارتی تاثیرگذار مطابق منافع مردم به دولت کمک کند چرا که اولا موضوعی که مورد توجه قرار داده است از اهمیت بالایی برخوردار بوده است ثانیا پیش از علنی کردن موضوع با پیگیری و نامه نگاری با مسئولان ذی ربط و حتی رئیس جمهور و گرفتن پاسخ های لازم تمام راه های ممکن را مورد توجه قرار داده است و در نهایت آن هنگام که به این جمع بندی رسیده است که از این راه ها به نتیجه ای نمی رسد آن را علنی کرده است.

اگر دیگر نمایندگان مجلس نیز از فرصت نظارتی خود فقط در موضوعات مهم و اساسی آن هم با درک شرایط سخت کاراجرایی استفاده کنند نه تنها مجلس متهم به کارشکنی در کاردولت نمی شود بلکه هم مردم و هم دولت که بارها اعلام کرده است از نقد استقبال می کند، این نوع نظارت را کمک به دولت و نظام و در جهت منافع مردم خواهند دانست. موضوع به قدری اهمیت دارد که اگر مجلس نتوانست این شیوه را در نمایندگان تبدیل به هنجاری فراگیر کند باید آیین نامه داخلی مجلس را در جهت کم کردن تاثیرگذاری چند نماینده بر روند کلی مجلس، یک بار دیگر اصلاح کند.

جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته

«تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛ماه محرم و صفر را درحالی پشت سر گذاشتیم که آزادگان در غم سلاله رسول خدا و یاران و فرزندانش سوگوار بوده و شیعیان جهان از عمق دل اشک ریختند و به یاد سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و فداکاریهای ایشان با کروبیان هم ناله شده و در مکتب عاشورا درس چگونه زیستن را آموختند. این دو ماه، جانی تازه و روحی نو در کالبد ملت ما دمید و آماده ورود به ماه ربیع المولود نمود. پس اکنون که لباس عزای حسین بن علی(ع) را از تن به در کرده ایم باید بتوانیم پیروی از مکتب علی بن ابیطالب(ع) و اولاد معصومش را تقویت کرده و زندگی خویش را تازه و پرطراوت کنیم.

در این هفته با شروع ماه ربیع، بار دیگر آثار رحمت الهی و ذخایر برکات خداوندی پدیدار شد و انوار جمال الهی بر زمین و زمینیان تابید و از این روست که رسول خدا می فرمایند "هرکس بشارت آمدن ماه ربیع را دهد، من نیز بشارت بهشت را به او می دهم." ا?ن ماه هر چند آمیخته به خاطرات غم انگیزی چون شهادت امام حسن عسکری علیه السلام است ولی با مناسبت های بهجت افزای دیگری چون آغاز امامت پربرکت حضرت بقیه الله الاعظم(عج)، میلاد مبارک پیامبر گرامی اسلام(ص) و امام جعفر صادق(ع) همزمان است که به همین دلیل آنرا "ربیع المولود" یعنی بهار ولادت ها نامیده اند.

از رویدادهای داخلی هفته جاری باید به پیامدهای بازداشت بابک زنجانی، سرمایه دار معروف اشاره کرد. هر چند که این میلیاردر جوان دوشنبه هفته گذشته روانه اوین شد ولی در این هفته نیز از اخبار پرحاشیه برخوردار بود. وی که در سال 75 هم یک بار به دلیل ورشکستگی، سابقه حضور در زندان را دارد اما این بار درحالی به زندان رفت که میلیاردها دلار ثروت دارد و به گفته خودش بیش از 70 شرکت بزرگ ایرانی و خارجی متعلق به اوست و هم اکنون در ایران و دیگر کشورهای دنیا 17 هزار کارمند دارد.

به گفته دادستانی، وی با توجه به مسائل و اتهامات وارده، از سوی مراجع قضایی بازداشت شده است. اینکه این اتهامات چیست، هنوز مشخصاً اعلام نشده ولی همانگونه که رسانه ها گفتند، پرونده او از ابعاد وسیعی برخوردار است و باید پشت پرده های آن برای افکار عمومی روشن شود.

در توصیف بابک زنجانی مطالب مختلفی نظیر سن کم او، نقطه شروع کار او (رانندگی)، تعدد شرکت های او، گردش مالی زیادش، جابجایی چند صد میلیارد تومانی او و مدت کوتاهی که او به ثروت دست یافته و زدوبندهایی که داشته، مطرح می باشد که قوه قضائیه باید همه آنها را روشن سازد. هر چند ممکن است برخی وی را معلول شرایط تحریم ها و تلاش برای دور زدن این تحریم ها دانسته و سعی کنند بر اتهامات او سرپوش بگذارند، ولی واقعیت اینست که عده ای زالوصفت در شرایطی که ملت و کشور در شرایط دشوار تحریم بسر می بردند، مشغول پر کردن جیب های خود و چپاول اموال بیت المال بوده و متأسفانه در این راه مفسده آمیز، از حمایت هایی نیز برخوردار بودند.

به هر حال مسئولان قوه قضائیه باید با اقتدار و استقلال به این پرونده رسیدگی کرده و با اجرای عدالت، مسیر اقتصاد سالم و مبتنی بر کار و تولید را فراهم کرده و به زدوبندهای اقتصادی و کسب درآمدهای بادآورده چند ده میلیارد دلاری رسیدگی کنند.

هفته جاری اعلام برخورد و شکایت قوه قضائیه علیه دکتر علی مطهری نماینده مجلس به دلیل نطق پیش ازدستور وی که از عملکرد این قوه انتقاد کرده و گفته بود "قوه قضائیه بعد از گذشت چهار سال هنوز نتوانسته تکلیف پرونده های بزرگ و دانه درشت ها را مشخص کند... و در قبال حوادث سال 88 نیز گرفتار شعارزدگی شده و از حل مسأله و پیگیری پرونده متهمین این حادثه عاجز بوده و تحت تاثیر دیگر نهادها و دستگاه های امنیتی قرار گرفته و از آنها دستور می گیرد"، اکنون برخلاف اصل 84 قانون اساسی که نمایندگان مجلس را در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهارنظر و رأی خود کاملاً آزاد می داند، تحت پیگیرد قرار گرفته است. متأسفانه این قبیل برخوردهای امنیتی و قضایی با مسائل و ایجاد محدودیت ها در اظهارنظرها، بویژه در مقام نمایندگی مجلس، باعث می شود که قوه مقننه از داشتن روح حریت و آزادگی در بیان موضوعات محروم گردیده و راه برای انتقاد سازنده و اصلاح امور بسته شود.

این هفته در موضوعات خارجی، سفر وزیر خارجه آمریکا به منطقه، تحولات تازه مصر و مسائل عراق در صدر رویدادهای مهم قرار داشتند. جان کری وزیر خارجه آمریکا در دور تازه مأموریتش برای احیای روند سازش به فلسطین اشغالی سفر کرد و با سران رژیم صهیونیستی و مسئولان حکومت خودگردان فلسطین به گفتگو پرداخت.

صائب عریقات، مقام ارشد فتح و مسئول فلسطینی مذاکره با رژیم صهیونیستی در پایان سفر تازه کری به فلسطین اشغالی آنرا بی نتیجه خواند. وی افزود که کری هیچ پیشرفت تازه ای نتوانسته است در مسیر مذاکرات ایجاد کند و رژیم صهیونیستی کماکان در مواضع خود باقی است و از جمله به شهرک سازی ادامه می دهد.

در این میان یک نشریه رژیم صهیونیستی نیز نوشت: "نتانیاهو در جلسه مسئولان رژیم صهیونیستی عنوان کرده که وی از جان کری قول گرفته است آمریکا به سیاست های شهرک سازی تل آویو کاری نداشه باشد." این مسائل بیانگر آن است که مأموریت تازه وزیر خارجه آمریکا نیز با شکست مواجه خواهد شد. اساساً آمریکا عزمی ندارد که به رژیم صهیونیستی فشار آورد. جان کری روز سه شنبه هشدار داد که طرفین تا اسفند ماه فرصت دارند به توافق برسند. مسلم است که این هشدار کری متوجه فلسطینی هاست چرا که رژیم صهیونیستی کماکان در مواضع خود و عدم امتیازدهی به فلسطینی ها مصر است و خطاب سخنان کری فلسطینی ها هستند که باید با شرایط موجود به سازش تن دهند.

واقعیت این است که آمریکا و به ویژه حزب حاکم در آن کشور درصدد برآمده است یک توافق نیم بند در فلسطین اشغالی را ترتیب دهد تا به این وسیله موقعیت جناح خود را در داخل آمریکا تقویت کند و این بار نیز همچون گذشته واشنگتن قصد جدی و صادقانه برای برقراری یک صلح عادلانه در منطقه ندارد.

این هفته مصر بار دیگر ناآرام بود. اعلام تروریستی بودن حزب "اخوان المسلمین" بر آتش خشم طرفداران این حزب و محمد مرسی رئیس جمهوری برکنار شده مصر افزود. بر این اساس، طی روزهای هفته جاری شهرهای مختلف مصر همچنان شاهد اعتراضات علیه نظامیان حاکم و دولت دست نشانده آنها بود که در جریان آن شماری کشته و شمار بیشتری نیز مجروح و بازداشت شدند.

در تازه ترین تحول، اتحادیه عرب نیز اخوان المسلمین را تروریست خواند که در نوبه خود حادثه ای غیرمنتظره و قابل تأمل بود. اتحادیه عرب که ابتکار عمل در این تشکیلات در اختیار رژیم های معلوم الحال عرب از جمله خود مصر و عربستان و قطر است در همسویی کامل با قدرت های استعمارگر حرکت می کند و درصدد است تا راه انقلاب های منطقه را سد کند و یا مسیر آن ها را منحرف سازد. اکنون بیش از گذشته مشخص می گردد که پشت پرده کودتای مصر چه کسانی هستند. عربستان به عنوان اولین کشور بود که رژیم کودتایی مصر را به رسمیت شناخت چرا که رژیم ریاض از گسترش انقلاب های منطقه و سرایت آن به عربستان وحشت دارد و در این راستاست که با تمام توان از رژیم کودتایی مصر حمایت می کند.

این هفته عراق شاهد توطئه جدیدی بود. گروه تروریستی "داعش" با همدستی برخی گروههای سیاسی عراق دو شهر سنی نشین "فلوجه" و "الرمادی" را مورد هجوم قرار داد. دولت عراق نیز برای مقابله با این اقدام تروریستی وارد عمل شد و ضربات سنگینی به این گروه تروریستی در این دو شهر وارد ساخت. گروه تروریستی داعش که توسط برخی از رژیم های عرب منطقه حمایت می شود و در سوریه نیز به جنایت های گسترده ای دامن زد، درصدد برآمده است از اختلافات میان دولت مالکی و جناح های سنی استفاده کرده و اهداف پلید خود در عراق را پیاده کند. در این میان دولت نوری مالکی هشدار داده است که به زودی بقایای این گروه تروریستی را آماج حملات گسترده قرار خواهد داد. دولت از شهروندان شهر فلوجه خواسته است در این مصاف، خود نیز به مقابله با تروریستها بپردازند.

در این میان اکثر کشورهای خارجی از جمله آمریکا، روسیه و جمهوری اسلامی ایران به جز چند رژیم عربی، از عملیات ضد تروریستی دولت عراق حمایت کرده اند. از این رو احتمالاً شهر مذکور طی روزهای آینده شاهد عملیات شدید نیروهای دولتی بر ضد تروریست ها خواهد بود.

رسالت:اتاق فکر رسالت

«اتاق فکر رسالت»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمدکاظم انبارلویی است که در آن می خوانید؛
امروز آغاز بیست و نهمین سال انتشار روزنامه رسالت است. هشت هزار و دهمین شماره رسالت را با توفیق الهی منتشر کردیم.

سال 92 برای ما سال خوش یمنی نبود. محرم امسال استاد حبیب الله عسکراولادی و آخر صفر، استاد اکبر پرورش را از دست دادیم. آنها دو رکن رکین اتاق فکر رسالت بودند و در تولید اندیشه سیاسی ما نقش اساسی داشتند.

رسالت از آغاز تاسیس، یک اتاق فکر داشت که هر هفته به طور منظم تشکیل می شد و با عنایات الهی هنوز هم تشکیل می شود. این اتاق فکر، متولی تهیه خوراک برای تحریریه رسالت است. در جلسات آن مهم ترین تحولات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و... کشور، منطقه و جهان مورد بررسی، تحلیل و مداقه قرار می گیرد. در طول هفته همین نگاه و اندیشه حاصل از آن زینت بخش صفحات رسالت است.

استاد عسکراولادی و استاد پرورش دو گل سر سبد این نشست ها بودند. پیش از آن هم ما مردان بزرگی را در این اتاق داشتیم که دعوت حق را لبیک گفته و به دیار باقی شتافتند. آیت الله آذری قمی که در دهه اول انتشار روزنامه نقش تعیین کننده ای درتولید اندیشه، بویژه دفاع از مبانی نظام و اندیشه مترقی ولایت مطلقه فقیه داشتند، نیز حضوری مستمر و مفید در اتاق فکر رسالت داشتند. جناب آقای زواره ای، مهندس طاهری و برادر بزرگوار جاب آقای شفیق که اکنون در میان ما نیستند حضورشان در اتاق فکر رسالت واقعا خالی است.

حضرت آیت الله راستی نیز تا قبل از بیماری از منضبط ترین اعضای اتاق فکر رسالت بودند و همیشه هدایت های ایشان چراغ راه روزنامه رسالت بوده و هست و مدتی است که به دلیل کسالت ایشان، از این حضور محروم هستیم.حضرات آیات شرعی و خزعلی نیز از بنیانگذاران رسالت هستند و در آغاز شکل گیری رسالت، در این اتاق فکر حضور داشتند و نفس قدسی آنها روشنی بخش تبلیغ و ترویج اندیشه الهی در رسالت بوده و هست. حضور برادر عزیز و بزرگوارم جناب آقای مهندس سیدمرتضی نبوی که از ابتدا شانه خود را زیر بار مدیر مسئولی روزنامه، دادند در راس این اتاق، متکفل مدیریت فکر و اندیشه رسالت برای دفاع از آنچه که ما آن را اصول اسلام، نظام و انقلاب می دانیم به حمدالله مستمر و مستدام است.

اتاق فکر رسالت در این سال ها بارها ترمیم شده و به لطف و عنایات الهی هیچگاه از مردان الهی خالی نبوده است. مردانی که در پیام های تسلیت مقام معظم رهبری به عنوان "یاران صدیق" انقلاب شناخته و معرفی شدند. رسالت در آغازین روزهای قبل از انتشار با اعلام مواضع خود صادقانه گفت؛

1- ما در پی زمینه سازی برای حاکمیت الله و اجرای احکام اسلامی هستیم، فلسفه انتشار رسالت بستر سازی برای این هدف بزرگ است.

2- ما حاکمیت الله و اجرای احکام اسلامی را در سایه حکومت ولایت فقیه جستجو می کنیم.

3- بالا بردن آگاهی و بصیرت مردم با انعکاس اخبار و رویدادهای داخلی و خارجی و تحلیل درست آن را وظیفه خود می دانیم.

4- تبلیغ و ترویج ارزش های انقلاب و مقابله با ارزش های منحط غرب را از دیگر وظایف خود می دانیم.
5- تلاش در جهت استقرار عدالت اسلامی و دفاع از حقوق محرومان را از دیگر وظایف خود می شماریم.
6- دفاع از آزادی مردم و استقلال کشور و پاسداشت حضور مردم درصحنه را با هر هزینه ای باشد، صیانت خواهیم کرد.

7- حمایت حکیمانه از دولت، نقد مشفقانه و رصد هوشمندانه را وجهه همت خود قرار داد ه ایم.
اکنون نزدیک به سه دهه از این هدف گذاری می گذرد. استاد عسکراولادی همواره می فرمودند: "رسالت یک جریان فکری و یک ابزار برای تبلیغ و ترویج فکر صحیح است."

فکر می کنیم از ممشای اهداف و آرمان های اولیه خود فاصله نگرفته ایم و به قول استاد عزیزم آقای مهندس سیدمرتضی نبوی؛ "ما در اصولمان تجدید نظر نکردیم."19 دی ماه 64 که رسالت آغاز به کار کرد در شور و اشتیاق اجرای آرمان هایی بود که اشاره کردم. امروز پس از گذشت 28 سال همان شور و اشتیاق بویژه در دفاع از ولایت فقیه و آرمان ها و اهداف مترقی مقام معظم رهبری در اتاق فکر رسالت وجود دارد که اگر بیشتر نشده، قطعا کمتر نیز نشده است.خون های پاک و مقدسی که در قیام تاریخی 19 دی ماه 56 در قم به زمین ریخته، الهام بخش حرکت ما در اتاق فکر رسالت است.ما به عنوان یک قطره از اقیانوس پرتلاطم و خروشان ملت، خود را خادم انقلاب و رهبری می دانیم و تداوم حیات خود را نیز مرهون خدمت به نظام و مردم در عرصه روشنگری می دانیم.

سیاست روز:چشمانِ باز بسته

«چشمانِ باز بسته»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید؛فتنه 88 که 4 سال از وقوع آن می گذرد، همچنان مورد بحث، مجادله و مناقشه در میان دو گروه اصلی سیاسی کشور قرار دارد. این فتنه که بر سر ادعای یک دروغ بزرگ شکل گرفت، علاوه بر این که کام مردم و نظام را تلخ کرد، باعث شد تا آنهایی که در رویای خود براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران را می دیدند، گمان کنند که کار تمام است و جمهوری اسلامی ایران روزهای آخر حکومت خود را سپری می کند.

اما اکنون از آن واقعه تلخ 4 سال می گذرد و برای نظام جمهوری اسلامی ایران و مردمی که پای انقلاب شان ایستاده اند، هیچ اتفاقی نیفتاده است.

فتنه 88 باید به عنوان یک عبرت، همیشه و همواره در حافظه تاریخی مردم باقی بماند. نمی توان آن را به فراموشی سپرد یا کاری کرد که کسی از آن یادی نکند. این اتفاق ناگوار، به مانند بسیاری از اتفاقات تاریخی این کشور ثبت شده است. مگر می توان آن را از یادها برد؟

اما چگونه یاد کردن آن مهم است. همچنان که از تاریخ گذشتگان بدون تحریف و دخل و تصرف یاد می شود، همچنان که از انسان هایی مانند، امیرکبیر و میرزا کوچک خان تا باقرخان و ستارخان به نیکی یاد می شود و آنها می شوند اسطوره های تاریخی مبارزه، مقاومت و سازندگی، آیا می توان از عوامل فتنه ای که ماه ها کشور را به چالش جدی کشاند به نیکی یاد کرد؟! هر چند شاید درگذشته عوامل این فتنه بزرگ برای این کشور و نظام خدمت هم کرده باشند، اما همه آن خدمات در این واقعه تلخ توسط آنها، به یکباره فرو ریخت و آن زحمات نقش بر آب شد. درواقع آنها بر خرمن تلاش های گذشته خود آتش کشیدند و همه خاطرات خوب را خاکستر و دود کردند.

از این بابت و منظر نباید به فراموشی سپرده شود که با یک لغزش و پا را کج گذاشتن سرنوشت آدمی چگونه تغییر می کند و همین موضوع درس و عبرتی است برای همگان، چه مردم و چه مسئولان.
اما بحث هایی مطرح می شود که سعی دارد این جریان را به یک انحراف و فتنه ای دیگر تبدیل کند.
برخی در این میان دانسته و یا ندانسته، بدون این که به اصل فتنه توجه داشته باشند، سعی دارند به حاشیه و فروع این ماجرای تلخ و ناگوار بپردازند.

در حالی که فتنه 88 به فرموده مقام معظم رهبری فتنه ای بوده است که آغاز آن از سال 78 و اوج آن در فتنه 88 نمایان شد. 10 سال کار و برنامه ریزی برای چنین سناریویی انجام شده بود که البته همچنان این سناریوهای براندازی و فتنه انگیز ادامه دارد.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در اجتماع بزرگ مردم کرمانشاه به تاریخ 2/7/90 درباره فتنه 88 فرموده بودند؛ «یکی دیگر از چالش ها، که البته این چالش پیچیده تری بود، چالش های فتنه انگیزی بود که در فتنه ای مثل 18 تیر سال78 و فتنه سال 88، با فاصله 10 سال، ابتدا در تهران راه انداختند. امیدوار بودند که بتوانند با این فتنه، نظام را شکست بدهند، ضربه وارد کنند، اما به عکس شد. در فتنه 18 تیر، پنج روز بعد از این که فتنه گران فتنه خود را شروع کردند، مردم آن حرکت عظیم 23 تیر را، نه فقط در تهران، بلکه در سایر شهرها به راه انداختند. در فتنه 88، دو روز بعد از حوادث عاشورا، آن قضیه عظیم نهم دی به راه افتاد.

همان وقت بعضی از ناظران خارجی که از نزدیک دیده بودند، در مطبوعات غربی نوشتند و ما دیدیم که گفته بودند آنچه در نهم دی در ایران پیش آمد، جز در تشیع جنازه امام(ره)، چنین اجتماعی، چنین شوری دیده نشده بود. این را مردم کردند. حضور مردم اینجوری است.»

ایشان در خرداد سال 90 درباره گناه فتنه گران گفته بودند: «گناه بزرگ فتنه گران در سال 88 این بود که اگر خوشبینانه نگاه کنیم و بگوییم اینها یک شبهه ای، خدشه ای در ذهنشان بود، این خدشه را به صورت ایجاد چالش برای نظام اسلامی مطرح کردند این گناه بزرگ، قابل اغماض هم نیست، آثار آن هم، همچنان در جامعه ما موجود است.»

اشاره ایشان به وجوه آثار این فتنه نکته ای است که پس از گذشت 4 سال همچنان نظام و مردم با آن درگیر هستند. این هم از آن خاطر است که جریان های وابسته به فتنه با سیاست هایی که دنبال می کنند، زنده نگه داشتن این اتفاق را از منظر خود نوعی مطالبه به حق برای فتنه گران می دانند، نه به عنوان یک اتفاق تلخ و ناگوار و درس عبرت!

آنها می خواهند از فتنه و سران فتنه به عنوان افرادی که مظلوم واقع شده اند نام ببرند و ملعبه ای بسازند برای ادامه حیات سیاسی خود. آنها هیچگاه به عمق فتنه و حتی حماسه بزرگ 9 دی اشاره ای نداشته و نمی کنند. همچنان که در مجامع خصوصی بر دروغ بزرگ خود اعتراف می کنند و سعی دارند این آلودگی را از دامان خود پاک کنند، اما در رسانه های منتسب به جریانات همسو با تفکراتشان، به نوعی خود را مظلوم و البته طلبکار نشان می دهند.

به همین خاطر است که در هنگامه های گوناگون بحث شکستن حصر فتنه گران را مطرح می کنند و یا حتی سخن از دادگاه آنها به میان می آورند. بدون این که به شرایط موجود کشور توجه داشته باشند که آیا اکنون زمان آن است تا دادگاهی علنی برای آنها برگزار شود. این اتفاق همان چیزی است که دشمنان خارجی به دنبال آن هستند.

برخی می گویند که با سخنان و مواضعشان می خواهند داستان فتنه را جمع کنند. فتنه داستان نیست، واقعه ای است که اتفاق افتاده و همین فتنه باعث شد سره از ناسره تشخیص داده شود. سخنان اینگونه درباره فتنه 88 ،داستان! فتنه را جمع نمی کند که هیچ، بلکه باعث می شود اصل موضوع به حاشیه برود که هدف همین است.برای پاک کردن تبعات و آثار فتنه باید آنهایی که چنین مواضعی دارند به خود بیایند و بصیرت پیشه کنند.